پول توجیبی برای کودکان، سه تا هفت سالگی

باید بدانیم که پاداش با پول تو جیبی که بسیاری از اوقات در برخی از خانواده ها وجود دارد متفاوت است.

باید بدانیم که پاداش با پول تو جیبی که بسیاری از اوقات در برخی از خانواده ها وجود دارد متفاوت است. ما به خاطر کار خوبی که فرزند انجام داده وقتی که فراتر از حد توان و یا کوشش خودش رفته ، برای او پاداشی مقرر می کنیم.

بچه هایی که در محیط آموزشی و یا در ارتباط با دیگران می بینند که بچه های همسن و سال آنها پولی در اختیار دارند و به میل و خواسته ی خودشان آن را خرج می کنند ، باید با آنه ها در این باره گفت و گو کنیم.

اگر باورمان این است که فرزندان ما باید به مختصر پولی که احتیاج دارند ، دسترسی داشته باشند و هر زمان که خواستند به آنجا که پول گذاشته شده مراجعه کرده و بردارند و دورادور نظاره گر آنها باشیم در صورت لزوم به آنها توصیه هایی و یا تذکراتی بدهیم ، دیگر موضوع پول توجیبی منتفی است.

ولی اگر کسانی هستیم که باور بر این داریم که نظم و ترتیبی در این زمینه مفید است و یا کار را ساده تر می کند و یا فاصله ی سنی بچه ها به گونه ای است که آزاد گذاشتن آن ها مسائل و مشکلاتی را به وجود می آورد ، با توافق و رضایت آنها باید به صورت روزانه و یا هفتگی ، پول تو جیبی به آنها داد.

این میزان در آغاز به توانایی های مالی ما مرتبط است و از جانب دیگر به نیازهایی که فرزند ما دارد و از طریق آن ، پول توجیبی خودش را مصرف میکند.

برخی از اوقات در محیط های آموزشی است که او امکان خرید را دارد و او می بیند که دوستانش چنین میکنند ، پول بیشتری می خواهد در حالی که ممکن است در برخی از موسسات آموزشی به هیچ وجه چنین امکانی وجود نداشته باشد.

و در عین حال باید توجه داشت مبلغی که در اختیار فرزندمامن می گذاریم تقریبا متناسب و مرتبط به مبلغی باشد که بقیه ی پدران و مادران در اختیار بچه ها می گذارند و رعایت متوسطی در این زمینه معمولا میتواند بسیار مفید باشد ، با توجه به این نکته که انعطافی در این زمینه باید وجود داشته باشد.

اما اگر قراری برای دادن مبلغ معینی پول توجیبی به فرزندمان گذاشتیم ، اولا باید آن را به موقع به آنها داده و منتظر درخواست آنها نشویم و ضمنا در این باره توضیحی ندهیم و یا منّتی بر سر آنها نگذاریم و یا پرس و جویی درباره ی این که پول قبلی را چه کردی ، یا خرج چه کاری کردی ، به هیچ وجه مطرح نکنیم.

به بیان دیگر این آزادی را به فرزندمان بدهیم و اجازه بدهیم که او نتیجه گیری لازم را از خرجِ به جا و یا نا به جای خودش داشته باشد.

در این گونه موارد دادن مقداری پول توجیبی ، بسیاری از بچه ها ممکن است نسبت به آن چه که خواهران و برادرانشان می گیرند ، اعتراض و نظری داشته باشند.

در بسیاری از موارد توصیه این است که ما به خاطر بزرگی و کوچکی فرزندانمان کمی تفاوت در میزان پول توجیبی آنها بگذاریم ؛ ولی نه آن قدر زیاد که گله و شکایتی را بر انگیزد.

این امید را به فرزند کوچک تر بدهیم که وقتی به سن خواهر و برادر بزرگتر رسید ، نه تنها این مبلغ که کمی بیشتر به او خواهیم داد و در نتیجه در حالی که بر روی این قول و قرار خود خواهیم ایستاد ، ولی به او فرصت می دهیم که منتظر آینده ای بهتر در این زمینه باشد و برابری خودش را با توجه به سنی که هم اکنون دارد و بعدا با خواهر و برادر پیدا میکند ، بفهمد و بپذیرد و از آن راضی باشد.

برخی از اوقات آنچه را که پدر و مادر با زحمت بسیار به فرزندانشان آموزش داده اند و به قبول و پذیرش آن کمک کرده اند ، متاسفانه به دلیل رفتار نامناسب خواهران و برادران و یا سایر اقوام و خویشاوندان برهم می ریزند.

در این گونه موارد از یک طرف باید مواظب این تفاوت ها و اختلاف نظرها بوده و از جانب دیگر به موقع با توضیح دادن مناسب ، ذهن کودکان را نسبت به آن چه که به آنها آموخته ایم ، روشن تر و نظر آنها را در این زمینه مطمئن تر کرد.

کودک به دلیل آنچه که در محیط اطراف خودش می بیند ، درباره ی آنچه که آموخته ، تجدید نظرهایی خواهد کرد ، ولی خوشبختانه هم چنان نظر پدر و مادر برای او اهمیت فوق العاده ای داشته و با کمی مواظبت و مراقبت ، توان این را پیدا میکنیم که خاطرمان از بابت برداشت و دریافت آنها در این زمینه و به دنبال آن رفتار و اعمال آنها، آسوده باشد.

منبع: کودک آنلاین