هدف گذاری برای کودکان، آموزش چگونگی انجامش
زمانی که کودک شما در آرامش کامل است، او را بنشانید و از قلم و کاغذ استفاده کنید، برخی حوزههای زندگی او و علایق متفاوتش را بنویسید.
هنگامی که والدین در خصوص هدفگزینی با فرزندان شروع بهصحبت میکنند، متعجب میشوند وقتی میفهمند که فرزندان خیلی بیشتر از خود آنها در مورد هدفگزینی میدانند. این نمونهای از مزیت و برتری نظام آموزشی کنونی در خصوص جهتگیری قوی بهسوی موقعیت است.
حقیقت این است که برای دستیابی بهموقعیت در کل یک طیف از قلمروهای جدید، فشار بسیار زیادی بر روی فرزندان ما قرار دارد، قلمروهایی که در زمان کودکی ما وجود نداشته است، نتیجۀ این تغییرات این است که برای دستیابی بهموفقیت فشار زیادی بر روی فرزندانِ ما قرار دارد.
چرا نباید سیستمی تعبیه کنیم تا به آنها کمک کنیم که از هر امکانی برای دستیابی بهموفقیت در مدرسه، ورزش، موسیقی روابط استفاده کنند و در واقع در هر قلمرویی از زندگیشان که دوست دارند بهموفقیت دست یابند. این کار بسیار سادهای است و باید اینگونه عمل کرد:
- زمانی که کودک شما در آرامش کامل است، او را بنشانید و از قلم و کاغذ استفاده کنید، برخی حوزههای زندگی او و علایق متفاوتش را بنویسید. برای مثال یک نوجوان ممکناست ورزش، زندگی اجتماعی و آمادگی شغلی را انتخاب کند.
برای این منظور، سه مقوله را بهعنوان رئوس بر رو کاغذ بیاورید. اکنون حوزۀ اول را که در آن، اهداف تعیین میشود، انتخاب نمایید و از کودک بخواهید در مورد یک جمله که هم مثبت است و هم در گذشته اتفاق افتاده است فکر کند.
- این گام شامل سؤال کردن از کودک است که آیا او میتواند هدف خود را شروع کند و خودش آن را ادامه دهد بدین معنی که آیا هدف خودجوش فیالنفسه مداوم است.
هدفی که کودک شما تعیین میکند در نهایت باید متعلق بهاو باشد تا تحقق یابد. او نمیتواند بر تلاشهای دیگری تکیه کند. اگرچه حمایتهای عالی ممکناست سودمند باشد، او نباید بر تلاشهای دیگران تکیه کند. وقتی این موضوع تثبیت شد شما میتوانید گام بعدی را بردارید.
- در گام بعدی دربارۀ آنچه ما ویژگی احساسی مینامیم، از کودک سؤال میشود. از کودک بپرسید چه نگرش و تصوری دربارۀ دست یافتن بههدف خود دارد؟ آیا خوشحال است یا غمگین بهنظر میرسد؟ آیا او آرامتر و راحتتر است؟
از او بخواهید تصویری بالای سر خود داشته باشد که نشان دهد زمان بهدست آوردن آن هدف چه حالتی داشته است. او میتواند در تصور خود نیز دیگران را داشته باشد دیگر افراد چگونه در راستای او عمل میکنند آیا عملِ آنها متفاوت از چیزی است که معمولاً انجام میدهند.
کودکان معمولاً در انجام این موضوع خوب عمل میکنند اگر شما در مرحلۀ اول آن را بهعنوان یک بازی خندهدار تعیین کنید و نه بهعنوان ویفۀ بسیار جدی که باید انجام شود.
بار دیگری که او تصویر دلخواهی از خود دارد، از او بخواهید آن را بهصورت یک تصویر متحرک مانند تصویر تلویزیون حرکت دهد و خیلی دقیق گوش دهد و ببیند آیا میتواند صحبت خود را در تصویر بشنود، دربارۀ خود چه میگوید؟ آیا افراد دیگری در تصویر او هستند که دربارۀ او صحبت کنند.
- این گام دشوار است گامی که آن را گام معیار یا ملاکسنج مینامیم و بهما نشان میدهد بفهمیم بههدف خود دست یافتهایم.
- این گام بعضی اوقات ترفند است. اما با تمرین، طبیعت دوم شما میشود. در این مرحله شما درمییابید که دلیل نهایی فرزندتان برای خواستن چیزی بهعنوان هدف چیست؟
این موضوع را با این پرسش انجام میدهید که او چرا آن را میخواهد؟ وقتی او پاسخ داد از او بپرسید چرا شما میخواهید آن را انجام دهید؟ سؤال کردن را آنقدر ادامه دهید تا بهدلیل نهایی برسید.
- این گام را بررسی تمامیت - شخص مینامیم. بدان معنی که اگر این هدف جدید در هر جنبه از زندگی کودک مناسب است، لازم است آن را با او تطبیق دهید.
برای مثال، نوجوان شما میخواهد زندگی اجتماعی خود را بهحد زیاد گسترش دهد چون خجالتی و کمرو است. اگر او این کار را انجام دهد و هر شب با دوستانش قرار بگذارد برای تکلیف مدرسهاش چه اتفاقی خواهد افتاد.
با انجام بررسی تمامیت شخصیت، شما میتوانید از فرزند خود بخواهید چشمان خود را ببندد و وانمود کند این هدف را قبلاً بهدست آورده است.
این مرحله احتمالاً مهمتر از همه مراحل است. اگر ما بررسی تمامیت شخص را انجام ندهیم ذهن کودک، مانع از دستیابی بههدفش خواهد شد. چون این مسئله آنقدر بهطور عمیق قسمتی از وجودش خواهد شد که حقیقت را نمیپذیرند. بنابراین باید بههمۀ این قلمروها بهصورت آگاهانه نگاه کنیم.
- اکنون بهزمینههای متفاوتی بنگرید که کودک دوست دارد این هدف ویژه در آنها قرار گیرد. ممکناست بخواهد این هدف را فقط در مدرسه داشته باشد و نه در خانه یا ممکن استبخواهد هدف فقط در زندگی اجتماعیاش ارائه شود. از کودک خود بپرسید که این هدف باید در چه وضعیتی بهدست آید تا برای او مفید باشد.
منبع:
کودک آنلاین
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼