رشد اجتماعی و عاطفی کودکان، دوازده تا هجده ماهگی

رشد اجتماعی و عاطفی کودکان ۱۲ تا ۱۸ ماهه (کودکان ۱ تا یک و نیم سال) یکی از زمینه هایی است که عدم توجه به آن می تواند مشکلات روان شناختی متعددی را در آینده این کودکان موجب شود. در واقع رشد اجتماعی و عاطفی یکی از ابعاد مهم رشدی به خصوص برای کودکان ۱۲ تا ۱۸ ماهه است. در این مقاله به مهمترین ویژگی ها و جنبه های رشد اجتماعی و عاطفی کودکان ۱۲ تا ۱۸ ماهه می پردازیم و در انتها روش هایی را برای رشد اجتماعی و عاطفی کودکان ۱۲ تا ۱۸ ماهه پیشنهاد می دهیم.
اضطراب جدایی یکی از حوزه های مهمی است که مربوط به رشد اجتماعی و عاطفی کودکان می باشد
کودکتان هنوز اضطراب جدایی دارد. هنوز هم فرزندتان خیلی به شما وابسته است و هر بار که او را در اتاق تنها می گذارید یا نزد کسی می سپارید بی قراری می کند. در صورت امکان، هر قدر که می توانید او را تنها نگذارید.
اگر شاغل هستید و کودکتان را به مهد کودک می سپارید، کار چندانی در مورد اضطراب جدایی نمی توانید بکنید مگر این که عاشقانه به او یادآوری کنید که زود بر می گردید. به یاد داشته باشید اضطراب جدایی یک ترس واقعی برای کودکان ۱۲ تا ۱۸ ماهه است. او نمی خواهد شما را دست بیاندازد یا بر شما مسلط شود. او فریبکار نیست و در این سن فاقد پیچیدگی های شناختی در این موارد است.
شما کانون دنیای او هستید و او نمی خواهد حتی یک لحظه بدون شما باشد. به این دلیل است که عشق و وابستگی او با این شدت نثار شما می شود. او تا دو سالگی این مرحله یعنی اضطراب جدایی را پشت سرخواهند گذاشت اما تا آن زمان نهایت تلاشتان را بکنید که هر چه بیشتر با او باشید تا ترس او کاهش یابد.

البته تلویزیون یک پرستار بچه به درد بخور است. به ویژه وقتی که واقعا به کمی استراحت نیاز دارید. اما به کودکتان لطفی بکنید و تماشای تلویزیون را به وقتی که بزرگ تر شد موکول کنید. کودکان زیر دو سال نباید به هیچ وجه تلویزیون نگاه کنند. خیره شدن به یک صفحه نه یک فعالیت دو سویه و نه یک فعالیت اجتماعی است در حالی که فرزندتان برای پیشرفت مهارت گفتاری اش به هر دوی این فعالیت ها نیاز دارد.
فرزندتان هر روز بیشتر و بیشتر برای خودش مشغول بازی می شود و اسباب بازی ها را وارسی می کند و در زیر تخت خوابش و روی میز به جستجو می پردازد. وقتی در کنارش یا در محدوده دیدش هستید با شادمان بازی می کند اما تا بلند می شوید که به تلفن جواب دهید یا یک لیوان آب از آشپزخانه بردارید می خواد با شما بیاید. هنگامی که با شما بازی می کند می خواهد اجسام را به شما بدهد. هم چنین دوست دارد شما اجسام را به او بدهید.
اکنون فرزند ۱۲ تا ۱۸ ماهه شما، خودش را در آینه و عکس تشخیص می دهد. او می فهمد شخصی که به او نگاه می کند خودش است. او از نگاه کردن به خودش در آینه لذت می برد.
اگر بتوانید یک آینه قدی یا آینه ای در پایین دیوار نصب کنید او با خرسندی در طول روز گاه گاهی به خودش نگاه می کند. در صورت امکان یک آلبوم کوچک از عکس های او، پدر و مادرش، حیوان خانگی، پدر بزرگ و مادر بزرگ، دوستان، و هر کسی که دوست دارد تهیه کنید. او از تماشای چهره های آشنا لذت می برد و افرادی که دور از او زندگی می کنند را هنگام مشاهده راحت تر به یاد می آورد.
نکته دیگر در خصوص ویژگی های رشد اجتماعی و عاطفی کودکان ۱۲ تا ۱۸ ماهه این است که این کودکان دوست دارند در آغوش گرفته شوند، به والدینشان بچسبند، و برایشان کتاب بخوانند. در واقع او فقط دوست دارد با شما و در کنار شما باشد! او دوست دارد شما نگاه کنید چه می کند و از تشویق برای موفقیت هایش بسیار خوشحال می شود. او از شمال تقلید می کند و صداهایی مثل سرفه یا عطسه را تکرار می کند.
هم چنین صدایی حیواناتی را که به او می آموزید. به خوبی یاد می گیرد. او به زودی مجموعه کاملی از صدای حیوانات را یاد خواهد گرفت. انگار که خانه تان کاملا قلمروی حیوانات شده است!.

بیماری اوتیسم در کودکان ۱۲ تا ۱۸ ماهه
بسیاری از والدین درباره ابتلای فرزندشان به بیماری اوتیسم نگرانند. برای والدین کودکان ۱۲ تا ۱۸ ماهه این حس که اشکالی در فرزندشان وجود دارد زیاد پیش می آید. اگر حس می کنید رشد و نمو فرزندتان مشکل دارد، یا اگر به یکی از پرسش هایی ۱ تا ۶ ، جواب «نه» یا به پرسش ۷ جواب «آری» دادید، به یک متخصص بالینی کودک و نوجوان مراجعه کنید تا درباره نگرانی های تان در خصوص بیماری اوتیسم صحبت کنید.
اما سوالات:
۱- آیا فرزندتان در صورتی که یکی از والدین او را به نام صدا کند پاسخ می دهد؟
۲- آیا کودکتان از انگشت سبابه اش برای اشاره کردن استفاده می کند؟
۳-آیا فرزندتان دستش را به نشانه ی سلام یا خداحافظ تکان می دهد؟
۴- آیا کودکتان همراه با دیگران به موضوعی توجه می کند؟ آیا او با افراد دیگر به چیزی نگاه می کند، مثلاً هواپیمایی که در آسمان پرواز می کند را نشان می دهد و از ایشان می خواهد به آن نگاه کنند؟ آیا او به امتداد نگاه افراد دیگر توجه می کند تا ببیند چه چیزی توجهشان را جلب کرده است؟
۵- آیا فرزندتان به واکنش های عاطفی دیگران توجه می کند؟ آیا از گریستن آدم ها نگران می شود؟
۶- آیا کودکتان هنگام گفتگو تماس چشمی را حفظ می کند؟ آیا او می تواند مثل گفتگوی بزرگسالان به صحبت با یک بزرگسال بپردازد؟
۷- آیا او حرکات مشخصی مثل تکان خوردن یا دست زدن را مدام تکرار می کند؟ آیا او آداب یا نقش های خاصی دارد که اگر چیزی در ان ها اختلال ایجاد کند بی نهایت مضطرب و ناراحت می شود.