اختلال بیش فعالی در کودکان، چند نوع دارد؟
اختلال کم توجهی – بیشفعالی (ADHD) شایع ترین اختلال روانی مزمن در کودکان محسوب می شود که در پسران شایع تر از دختران بوده و با شدت بیشتری بروز می کند.
اختلال کم توجهی - بیشفعالی (ADHD) شایع ترین اختلال روانی مزمن در کودکان محسوب می شود که در پسران شایع تر از دختران بوده و با شدت بیشتری بروز می کند. علائم بیش فعالی در سنین بزرگسالی بهتر می شود اما برخی افراد ممکن است حتی در بزرگسالی هم این علائم را نشان دهند.
کودکان مبتلا به بیش فعالی بسیار فعال و بازیگوش هستند به طوری که نمی توانید آن ها را کنترل کنید، تمرکز کافی ندارند، در مدرسه و یادگیری درس ها بسیار ضعیف عمل می کنند و اعتماد به نفس آن ها پایین است.
در ادامه همراه کوکا باشید تا با تمامی علل، علائم، عوارض و راه های تشخیص و درمان انواع بیش فعالی در کودکان بیشتر آشنا شوید؛
بیش فعالی به 3 نوع تقسیم می شود؛
۱- بیش فعالی غالبا بی توجه : این کودکان بیش فعال بیشتر بی توجه هستند و بیش فعالی ندارند.
2- بیش فعالی پر تحرکی : این کودکان بسیار فعال و تحریک پذیر هستند.
۳- بیش فعالی ترکیبی : این کودکان بیش فعال بی توجه و بسیار فعال و تحریک پذیر می باشند.
نشانه های بیش فعالی در کودکان به سه دسته تقسیم می شوند :
۱. کم توجهی
-به راحتی پریشان و عصبی می شود
-تمرکز ندارند و وظایف خود را به درستی انجام نمی دهند
-به حرف های شما توجهی ندارند
-بر اثر بی دقتی و بی توجهی اشتباهات خود را تکرار می کنند
-فعالیت های روزانه خود را فراموش می کنند
-وظایف روزانه را به خوبی سازماندهی نمی کنند
-از انجام دادن کار هایی که نیاز به نشستن دارند، سرباز می زنند
-افکار پوچ دارند
-به راحتی حواس پرت می شوند
۲. بیش فعالیتی
-وقتی در جای بنشینند مدام تکان می خورند و سر و صدا راه می اندازند
-نمی توانند یک جا بنشینند
-نمی توانند بی صدا و آرام بازی کنند
-همیشه در حال حرکت هستند؛ مدام در حال راه رفتن هستند و یا از جایی بالا می روند
-زیاد حرف می زنند
۳. رفتار های آنی و بدون فکر
-تحمل انتظار را ندارند
-نمی توانند منتظر سوال بمانند و زود جواب می دهند
-حرف دیگران را قطع می کنند و به آن ها اجازه ی حرف زدن نمی دهند
دلایل و عوامل موثر در بروز بیش فعالی کودکان
علت بیش فعالی در کودکان هنوز مشخص نشده اما محققان می گویند که ممکن است وراثت، عدم تعادل مواد شیمیایی در مغز، تغییر مناطقی از مغز، تغذیه بد، عفونت، سیگار کشیدن و مصرف مواد مخدر در دوران بارداری، سمومی مانند سرب و آسیب مغزی (به عنوان مثال آسیب لوب فرونتال) باعث ایجاد این اختلال شوند.
-در مدرسه موفق نیستند، به راحتی نمی توانند بر روی درس ها تمرکز کنند
-اعتماد به نفس آن ها پایین است
-احتمال تصادف کردن و آسیب دیدن آن ها از دیگران همسالان شان بیشتر است
-بیشتر به الکل، مصرف مواد مخدر و کار های خلاف مانند دزدی، دعوا و حیوان آزاری روی می آورند
-احتمال ابتلا به اضطراب، افسردگی، تیک عصبی و اختلال دو قطبی در آن ها بیشتر است
-امکان خودکشی در کودک بیش فعال زیاد است
-خواب کودکان بیش فعال : کودک بیش فعال عموما اشتهای خوبی ندارد، به سختی می خوابد، در برابر خوابیدن مقاومت می کند و بسیار تحریک پذیر است
روش های پیشگیری از بیش فعالی در کودکان
اختلال کم توجهی - بیشفعالی (ADHD) را نمی توان پیشگیری کرد اما تشخیص زود هنگام آن به علاوه داشتن برنامه درمانی مناسب می تواند به یک کودک بیش فعال کمک کند تا علائم خود را به راحتی مدیریت کند.
هیچ آزمایش خاصی برای تشخیص بیش فعالی در کودکان وجود ندارد. سن تشخیص اختلال بیش فعالی در افراد متفاوت است اما معمولا علائم این بیماری قبل از سن 12 سالگی و در برخی تا سن 3 سالگی بروز می کند.
تشخیص علائم بیش فعالی در کودکان ۳ ساله بسیار دشوار است چون به خوبی نمی توانند صحبت کنند.
تشخیص بیش فعالی در کودکان با سن بالاتر از 3 سال با بررسی رفتار آن ها در مهد کودک و مدرسه و همچنین مراجعه به روانشناس و استفاده از تست های بیش فعالی در راهنمای تشخیص آماری اختلالات روانی و تست مقیاس های درجه بندی اختلال بیش فعالی انجام می شود.
۱. درمان دارویی بیش فعالی
برخی دارو های برای درمان علائم بیش فعالی مفید هستند که از مهم ترین آن ها می توان به متیل فنیدیت (ریتالین)، دگزامفتامین، اتوموکستین و کلونیدین اشاره کرد.
مکمل های غذایی حاوی امگا ۳ هم برای درمان علائم بیش فعالی مفید هستند.
2. درمان های غیر دارویی بیش فعالی
کار درمانی؛ آموزش ویژه به یک کودک بیش فعال کمک می کند تا در مدرسه درس بخواند.
رفتار درمانی؛ آموزش روش هایی برای جایگزینی رفتار های بد با رفتار های خوب
روان درمانی (مشاوره)؛ می تواند به کودک بیش فعال کمک کند تا شیوه های بهتر برای رسیدگی به احساسات و نا امیدی خود یاد بگیرد و اعتماد به نفس آن ها را بهبود می بخشد.
خانواده درمانی؛ این درمان با حضور پدر و مادر صورت می گیرد و به آن ها آموزش داده می شود که چگونه با کودک بیش فعال خود رفتار کنند.
۳. درمان های خانگی بچه های بیش فعال
به کودک بیش فعال خود بیشتر توجه نشان دهید.
با او وقت بگذرانید و از کار های خوبی که انجام می دهد قدردانی کرده و او را تشویق کنید.
برای تقویت اعتماد به نفس کودک بیش فعال او را در کلاس موسیقی، رقص و ورزش (به خصوص کاراته، یوگا و مدیتیشن) ثبت نام کنید.
کودک را سرزنش نکنید و همیشه به آرامی و بدون سر و صدا برای کار های اشتباهی که انجام می دهد او را توجیه کنید.
یک برنامه ی منظم برای وعده های غذایی، خوابیدن و تفریح کودک بیش فعال خود داشته باشید. (توصیه می شود که تا حدامکان شکر، تخم مرغ، گندم و شیر را از رژیم غذایی آن ها حدف کنید.)
نظم و ترتیب را به کودک یاد دهید و کمک کنید تا اتاق خود را جمع کرده و وسایل را سر جای خود قرار دهید.
در برخورد با او صبور باشید و زود عصبانی نشوید.
تماس چشمی را به او آموزش دهید؛ یکی از مشکلات کودکان بیش فعال این است که نمی توانند به راحتی با دیگران ارتباط چشمی برقرار کنند، شما می توانید با انجام بازی هایی این رفتار را به او آموزش دهید. مثلا در چشم های هم خیره شوید، حالا هر کس زودتر خسته شد بازنده بازی می شود.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼