نه گفتن به کودک، هنگام غذا خوردن

شما ممکن است از اینکه فرزندتان سبزیجات را دوست ندارد و نمیخورد نگران شوید ولی اغلب بدرفتاری های مرتبط با غذا رفتارهای خطرناکی نیستند گرچه در هر صورت ناراحت کننده اند. اگر از عادات غذایی فرزندتان به ستوه آمده اید مطالعه ی موارد زیر را به شما توصیه میکنم.
چگونه بگویید (( نه ، امشب فقط یک نوع غذا درست میکنم.)) برای دست و پنجه نرم کردن و کنار آمدن با رفتارهای غذایی فرزندتان باید بپذیرید که او به تنهایی قادر به غذا خوردن است. در زمان نوزادی تغذیه ی او وظیفه ی شما بود اما در حال حاضر مسئولیت شما این است که روزی سه بار غذای مناسب و متعادل از نظر مواد مورد نیاز بدن را روی میز غذاخوری جلوی او بگذارید.
وقتی این قانون را که طبق آن شما تهیه کننده غذا شناخته میشوید بپذیرید میتوانید با آرامش کناری بنشینید و به مادر طبیعت اعتماد کنید. در ماههای آینده کودک غذای متعادلی از نظر تغذیه ای مصرف خواهد کرد و این عمل آنقدر تدریجی انجام می گیرد که شما حتی متوجه آن نیز نمی شوید.
میدانم که باور کردنش مشکل است اما چند تحقیق علمی در طول بیست و هفت سال گذشته نشان داده که کودکانی که به حال خود گذاشته شده اند به شرط در دسترس داشتن ( و نه مجبور شدن به مصرف) غذاهای متنوع از رشد و سلامت کافی برخوردار خواهند بود.
به خود قول دهید که برای خانواده در هر وعده فقط یک نوع غذا تهیه کنید. وقتی غذا به قطعات کوچک و متناسب بریده شده باشد کودک در صورت گرسنه بودن آن را خواهد خورد. این تصور اشتباه را از ذهن خود دور سازید که میتوانید غذایی تهیه کنید که همه ی افراد خانواده در تمام وعده های غذایی آن را با میل و اشتیاق مصرف کنند.
امروز ممکن است یکی از غذاهای مورد علاقه ی کودک را بپزید اما ناهار فردا شاید شامل هیچ یک از مواد مورد علاقه ی او نباشد و این فرصت خوبی است که طفل بیاموزد تمام چیزهای مورد علاقه اش را نمیتواند به دست بیاورد و البته کمی گرسنگی نیز هیچ صدمه ای به کودک نمیزند.
کار را با حذف صحبت درباره ی غذا هنگام صرف غذا شروع کنید. درباره ی اینکه غذای روی سفره را چه کسی میخورد و چه کسی نمیخورد حرف نزنید. حتی لازم نیست کودک را به خوردن غذایی مثل نخود سبز برای اولین بار تشویق کنید. غذایی متناسب و از نظر مواد مغذی متعادل تهیه کنید و دیگر خود را کنار بکشید.
هنگام صرف غذا درباره ی وضع هوا ، سگ کوچولوی همسایه یا اتفاقات پیش آمده در مهد صحبت کنید ولی سعی نکنید کودک را با گفت وگو به خوردن وادارید. این کار موثر نخواهد بود و در زمانی که تمام اعضای خانواده باید از همنشینی با یکدیگر لذت ببرند فضایی پر تنش و ناخوشایند ایجاد خواهد کرد.
بدانید که اعضای گرسنه ی خانواده غذای خود را خواهند خورد و آنانی که سیر هستند طبعا چیزی نمیخورند.
اگر بتوانید قانون سکوت درباره ی غذا را رعایت کنید زمانهای صرف غذا به جای بدل شدن به جنگ غذا به گردهمایی خوشایندی تبدیل خواهد شد. حفظ سکوت وقتی کودک اصلا به غذایش دست نزده مشکل است اما این راهکار در دراز مدت اثر خود را باقی خواهد گذاشت.
مرحله ی بعد تنظیم محدودیت و مقررات و عمل به مجازاتهای متناسب است به گونه ای که مادر طبیعت کار جادویی خود را به انجام برساند.

چگونه به کودک برای آشامیدن بیش از حد مایعات در میان وعده های غذایی نه بگویید؟
آشامیدن بیش از حد مهمترین علت پیشگیری بدقلقی و ایرادگیری در زمان صرف غذاست. کودکی که اجازه داشته باشد مقادیر زیادی آبمیوه یا شیر بیاشامد هنگام صرف غذا احساس میکند سیر است و این مسلما نباید مایه ی شگفتی باشد.
محدود کردن مصرف مایعات کودک به چهار اونس شیر در هر وعده و چهار اونس آب میوه برای هر یک از دو میان وعده ی برنامه ریزی شده در طول روز باعث می شود که اشتهای کودک برای خوردن غذاهای اصلی کور شود.
در طول روز اجازه دهید کودک به هر مقدار که مایل باشد آب بیاشامد و دیگر نگران کم شدن آب بدنش نباشید و در صورت امتناع از آشامیدن آب بدانید که تشنه نیست بلکه فقط چیز شیرینی میل دارد.
خوراکی های میان وعده و آبمیوه باید سر میز مصرف شود. این کار باعث می شود تا کودک عادت نکند همیشه با فنجانی در دست داخل خانه بچرخد و یا تمام ساعات پیش از ظهر را ذره ذره غذا بخورد دو عادتی که موجب بدغذایی و ایرادگیری هنگام صرف غذا و کثیف و آلوده شدن فرشها و کف اتاق ها میگردد.
زمانی که نمیتوانید گریه و زاری مکرر کودک برای یک خوراکی یا نوشیدنی اضافی را تحمل کنید به او هشدار دهید به محض شروع مجازاتی سالم و ایمن است زیرا به کودک فرصت آشامیدن آب و خوردن غذا در زمان تعیین شده را داده اید.
یادتان باشد حتی در صورت شام نخوردن کودک میتواند میان وعده شب را به پایان برساند و صبح صبحانه بخورد. او یک شبه از گرسنگی نخواهد مرد. از یاد نبرید که این رفتارها گذرا خواهد بود به شرط آن که شما از تصمیم خود عدول نکنید.
(( نه )) گفتن هنگام صرف غذا به علت نگرانی در مورد تغذیه ی کودک میتواند مشکل باشد. با پزشک خود مشورت کنید تا از سلامتی کودک اطمینان یابید.