اختلال اوتیسم کودکان، نتیجه چیست؟

دانشمندان ایالات متحده و دانمارک بر پایه بیوبانک دانمارک با بیش از ۱۰۰ هزار نمونه آمنیوتیک حاملگی، سطوح قبل از تولد استریول، استرادیول، استروژن و استروژن سولفات را بررسی و کشف کردند که سطح هر چهار استروژن در ۹۸ نمونه مایع آمنیوتیک از جنین هایی که بعدا اوتیسم ایجاد کرده اند، در مقایسه با ۱۷۷ نمونه شاهد بسیار بالاتر است.
دانشمندان ایالات متحده و دانمارک رابطه ای را بین قرار گرفتن جنین با مقادیر زیاد هورمونهای استروژن در دوران بارداری و احتمال ابتلا به اوتیسم مشخص کرده اند. محققان با گزارش در روانپزشکی مولکولی، تجزیه و تحلیل خود را از نمونه های موجود در گروه کوهورت تاریخی تولد دانمارک ارائه می دهند "اولین شواهدی که نشان می دهد استرادیول، استریول و استرون قبل از تولد هر کدام با اوتیسم مرتبط هستند."
این تحقیق به سرپرستی دکتر سیمون بارون-کوهن، مدیر مرکز تحقیقات اوتیسم در دانشگاه کمبریج انجام شده است و برای نخستین بار رابطه ای بین قرار گرفتن در معرض استروئید جنسی قبل از تولد و اوتیسم پیشنهاد می کند. بارون کوهن می گوید، "این یافته جدید این عقیده را تأیید می کند که افزایش هورمون های استروئیدی جنسی قبل از تولد یکی از دلایل احتمالی این بیماری است. ژنتیک هم یکی دیگر از عوامل شناخته شده است و احتمالاً این هورمونها با عوامل ژنتیکی با تأثیر بر مغز جنین تأثیر می گذارند. "
این تیم از جمله دانشمندان دانشگاه کمبریج، دانشگاه ادینبورگ، انستیتوی سرم استاتنس و بیمارستان جوت لند جنوبی نتایج خود را در مقاله ای با عنوان "استروژن های جنین و اوتیسم" گزارش می دهند.

مکانیسم تمایز جنسی و بروز اوتیسم
نویسندگان نوشته اند، مردان بیش از سه برابر زنان در معرض ابتلا به اوتیسم هستند که این امر به معنی مکانیسم تمایز جنسی در بروز این اختلال است. با حمایت از این فرضیه، در سال ، تیمی در دانشگاه کمبریج و انستیتوی سرم استاتنس گزارشی را از مطالعه انجام و ارائه دادند که در آن آنها سطح چهار هورمون استروئیدی از جمله دو آندروژن را در نمونه های مایع آمنیوتیک که در گروه تاریخی تولد دانمارک نگهداری می شوند ، اندازه گیری کردند واین نشان داد که در جنین های مرد که بعداً اوتیسم ایجاد کردند، سطح آن بالاتر بود.
آندروژن ها به طور کلی در مقادیر بالاتر در جنین های مرد نسبت به جنین های زن تولید می شوند، همچنین بعنوان بخش مردانه مغز و تأثیر بر ارتباط سلولهای مغزی شناخته شده است، همچنین توضیح می دهد که چرا اوتیسم در پسران بیشتر از دختران اتفاق می افتد.
جالب اینجاست که سه مطالعه بزرگ اپیدمیولوژیک نیز نشان داده است که اوتیسم در ارتباط با سندرم تخمدان پلی کیستیک مادر، یک بیماری که با تولید بیش از حد آندروژن نیز همراه است، مرتبط می باشد.
آنها خاطرنشان می کنند: "در حالی که آندروژنهای قبل از تولد مسئولیت مردانگیزایی در انسان را دارند،" استروژنهای قبل از تولد نیز در رشد مغزی جنین و نوزاد نقش دارند "با این حال اینها به دلیل نقش احتمالی آنها در احتمال ابتلا به اوتیسم کاملاً مورد بررسی قرار نگرفته است."
نویسندگان خاطرنشان کردند که استروژن ها و گیرنده های استروژن در مغز زنان و مردان در حال توسعه بسیار گسترده است و بسیاری از فرآیندهای رشد عصبی از جمله ایجاد سیناپس ها و تمایز عصبی را تنظیم می کنند. "استرادیول، به ویژه، با تقویت سیناپس در قشر با تقویت فعالیت تحریک گابا حمایت می کند. در اوتیسم، تشکیل سیناپس، تمایز عصبی و همچنین سیستم گاباژیک همه غیرعادی هستند. اینها سرنخهایی را ارائه می دهند که استروژنهای قبل از تولد ممکن است عاملی برای اوتیسم باشند.
محققان برای ارزیابی هرگونه ارتباط احتمالی بین استروژنهای قبل از تولد و اوتیسم، مجدداً به کانال تولد تاریخی دانمارک، بیوبانک مراجعه کردند که بیش از 100000 نمونه آمنیوتیک حاملگی جمع آوری کرده است. آنها سطوح قبل از تولد استریول، استرادیول، استروژن و استروژن سولفات را در همان نمونه های مایع آمنیوتیک از حاملگی های 98 پسر که مبتلا به اوتیسم بودند، و 177 پسری که اوتیسم نداشتند، اندازه گیری کردند، آنها در سال 2015-گزارش شده برای سطح آندروژن تجزیه و تحلیل شده اند.
برخی از هورمونهای آندروژن مستقیماً به استروژن تبدیل می شوند. نویسندگان اظهار داشتند: "ما غلظت های قبلی مورد سنجش آندروژن ها و کورتیزول را در همان زیر مجموعه نمونه هایی که استروژن ها را مورد آزمایش قرار داده بودیم دوباره بررسی کردیم تا درک کنیم که آیا رابطه بین استروژن ها و احتمال اوتیسم مشابه رابطه بین آندروژن ها و احتمال ابتلا به اوتیسم است."
تجزیه و تحلیل های جدید نشان می دهد که سطح هر چهار استروژن به طور متوسط در 98 نمونه مایع آمنیوتیک از جنین هایی که بعدا اوتیسم ایجاد کرده اند، در مقایسه با 177 نمونه شاهد بسیار بالاتر است.
در واقع، سطح بالای استروژن های دوران بارداری حتی بیشتر از سطح بالای آندروژنهای قبل از تولد، از جمله تستوسترون پیش بینی کننده اوتیسم است. آنها اظهار داشتند: "این مطالعه اولین شواهدی را نشان می دهد که سطح بالای استرادیول، آمنیوتیک، استریول و استرون قبل از تولد، هر یک با اوتیسم همراه است و سطح استرادیول مهمترین پیش بینی کننده احتمال ابتلا به اوتیسم است." "ما دریافتیم که استرادیول قویترین تأثیر مثبت را بر احتمال ابتلا به اوتیسم دارد، پس از آن استروژن ، استریول و پروژسترون به ترتیب تاثیر بالاتری دارد."
محققان مجبور بودند که تجزیه و تحلیلهای خود را به جنین های مرد محدود کنند زیرا تعداد کمی از زنان تشخیص داده شده در HBC در فاصله زمانی (بین سالهای 1993 تا 1999) از بارداری های ارزیابی شده وجود دارد.
هنوز مشخص نیست چه چیزی باعث بالاتر رفتن استروژن ها در برخی حاملگی ها می شود. دکتر الکس تی سامپانیدیس، نویسنده دانشگاه کمبریج، می گوید: "این هورمونهای بالا می توانند از مادر، نوزاد یا جفت حاصل شوند." "قدم بعدی ما باید بررسی همه این منابع ممکن و چگونگی تعامل آنها در دوران بارداری باشد."
نویسندگان، جفت را به عنوان یک منبع بالقوه در تغییر سطح هورمون برجسته می کنند. آنها می گویند: "اختلاف سطح استروژن بین مادر و کودک به طور بالقوه می تواند به جفت منتقل شود، که به عنوان تنظیم کننده غدد درون ریز رابط مادر و جنین عمل می کند و منبع اصلی تولید استروژن برای جنین از طریق معطرسازی آندروژن ها است." دانشمندان پیشنهاد می کنند که موارد اوتیسم با افزایش التهاب جفت، مورفولوژی و اندازه جفت آپیپیک و عوارض مربوط به جفت در دوران بارداری مرتبط است. " همچنین مانند اوتیسم، اختلال عملکرد جفت به طور نامتناسب بیشتر مردان را تحت تأثیر قرار می دهد. "
نویسندگان اذعان کردند که مطالعه آنها محدودیت هایی دارد. با این وجود، الکسا پول، نویسنده و استاد دانشگاه کمبریج، می گوید: "این یافته ای هیجان انگیز است زیرا نقش استروژن ها در اوتیسم فوق العاده کم مورد مطالعه قرار گرفته است، و ما امیدواریم بتوانیم اطلاعات بیشتری در مورد چگونگی سهم آنها در مغز جنین کسب کنیم. توسعه در آزمایش های بعدی باید ببینیم که آیا همین نتیجه در مورد زنان اوتیسم صادق است یا نه. "