بیماری آبله مرغان کودکان، عوارض‌ احتمالی

بیماری آبله مرغان یا واریسلا یک بیماری با قدرت واگیر شدید است که اغلب به عنوان یکی از عفونت‌های دوران کودکی در نظر گرفته می‌شود. این بیماری می‌تواند بزرگسالانی که قبلاً به ویروس آن آلوده نشده اند را نیز مبتلا سازد. شدت آبله مرغان در بزرگسالان معمولاً بیشتر و سخت‌تر از کودکان است. این بیماری به خصوص برای زنان باردار، نوزادان و افرادی که عملکرد سیستم ایمنی بدنشان دچار اختلال شده است (مانند بیماران مبتلا به ایدز) بسیار خطرناک خواهد بود.
آبله مرغان به وسیله ویروسی به نام واریسلا زوستر به وجود می‌آید که یک ویروس خویشاوند با ویروس عامل بیماری زونا (هرپس زوستر) می‌باشد. اگر کودک شما به آبله مرغان مبتلا شده، نیازمند کمک در جهت بهبودی بوده و پرستار کودک در منزل بهترین گزینه برای این کودکان است.

علائم و نشانه‌های بیماری آبله مرغان
مهم‌ترین علائم و نشانه‌های بیماری آبله مرغان مربوط به قبل از ظهور جوش‌ها:
تب
ناراحتی و حساسیت
سردرد
خستگی شدید
حالت تهوع
ترش شدن گلو
بی‌اشتهایی
احساس عمومی کسالت و مریضی
خارش پوست
ظهور آثار جوش بر روی پوست که پوست اطراف به رنگ قرمز و به حالت ملتهب در می‌آید.
ایجاد زخم در حفره دهان و لوزه‌ها که ممکن است دو تا سه روز قبل از بروز تاول‌های اصلی آبله مرغان مشاهده شود.
پس از ظهور تاول‌های آبله مرغان بر روی پوست، سه مرحله خواهد داشت:
ایجاد برآمدگی‌های (جوش‌های نوک تیز) صورتی یا قرمز رنگ که بعد از چند روز پاره می‌شود.
ایجاد تاول‌های پر از مایع (وزیکول‌ها) که حدود یک روز قبل از ترکیدن و باز شدن جوش‌های نوک تیز مرحله قبل، از این جوش‌ها به وجود می‌آیند.
ایجاد حالت پوسته پوسته و جرب که بر روی تاول‌های ترک خورده به وجود می‌آید و چند روز طول می‌کشد تا خوب شود.

عوارض‌ احتمالی‌ بیماری آبله مرغان
عفونت‌ باکتریایی‌ ثانویه‌ برروی‌ تاول‌های‌ آبله‌ مرغان‌
عفونت‌ ویروسی‌ چشم‌
ندرتاً آنسفالیت‌ (التهاب‌ یا عفونت‌ مغز)
احتمال‌ بروز زونا سال‌ها بعد در دوران‌ بزرگسالی‌
ندرتاً باقی‌ماندن‌ جای‌ تاول‌، در صورتی‌ که‌ تاول‌ عفونی‌ شود
میوکاردیت‌ (التهاب‌ عضله‌ قلب‌)
آرتریت‌ (التهاب‌ مفصل‌) به‌ طور گذرا
ذات‌الریه‌
نشانگان‌ رای

نحوه ی انتقال یا سرایت آبله مرغان
ویروس واریسلا از طریق ذرات داخل هوا منتقل می‌شود. این ذرات هنگامی که شخص بیمار سرفه یا عطسه می‌کند، در هوا پخش می‌شوند. ویروس این بیماری ممکن است از طریق تماس مستقیم یا لمس کردن تاول‌های آلوده نیز به شخص دیگر سرایت کند. این ویروس به شدت واگیردار است و شخص مبتلا به آن از حدود دو روز قبل از ظهور جوش‌های پوستی، آلوده است و می‌تواند ویروس را به دیگران منتقل کند، هر چند که خود شخص ممکن است در این زمان، هیچ گونه علائمی از این بیماری مشاهده نکند.
از وقتی که جوش های آبله مرغان بر روی پوست ظاهر می‌شود تا زمانی که همه تاول‌ها خشک شده و روی آن پوسته خشک تشکیل شود، معمولاً حدود ۵ تا ۷ روز طول می‌کشد و در این مدت ویروس می‌تواند از شخص بیمار به دیگران سرایت کند.
از وقتی که همه تاول‌ها خشک شده و بر روی آن‌ها پوسته خشک (جرب) تشکیل شود، کودک می‌تواند به مدرسه بازگردد. دقت کنید که بعد از تماس اولیه کودک با بیماری و آلوده شدن او به ویروس، تا زمانی که جوش‌های ناشی از آبله مرغان بر روی پوست او ظاهر شود، ممکن است تا ۱۶ روز طول بکشد.

مراقبت های آبله مرغان در کودکان
برای درمان آبله مرغان در کودکان سالمی که بیماری خاصی نداشته باشند، معمولاً نیازی به درمان‌های پزشکی ندارد. اما چون کودکان آستانه ی تحمل پایینی دارند رعایت یک سری نکات به پشت سر گذاشتن این بیماری کمک می کند. پرستار کودک به مادران کمک بسیار زیادی می کند تا کودکان به آسانی این مرحله را پشت سر بگذراند. برخی از این نکات عبارتند از:
پوست را نخارانید؛ خاراندن پوست می‌تواند باعث زخم شدن و باقی ماندن جای زخم، کند شدن روند بهبودی تاول‌ها و افزایش خطر عفونت و التهاب شود. اگر کودک شما نمی‌تواند از خاراندن پوست خودداری کند، می‌توانید: به کودک خود، مخصوصاً در هنگام شب، دستکش بپوشانید و ناخن‌های کودک را مرتب کوتاه کنید.

روش هایی برای کاهش خارش پوست و سایر علائم تا درمان آبله مرغان
-اگر جوش های آبله مرغان در داخل دهان کودک زده است، از غذاهای نرم و آبکی استفاده کنید.
-داروهای آنتی هیستامین از قبیل دیفن هیدرامین را برای کاهش خارش پوست استفاده شود.
-از استامینوفن یا ایبوپروفن برای تسکین تب خفیف استفاده شود.
-پوست کودک را خنک نگه داشته شود.
-مالیدن کرم هیدروژل می‌تواند باعث رفع خارش شود و مهم‌تر از آن، به عنوان مانعی برای خاراندن پوست عمل کند.

پیشگیری از آبله مرغان
واکسن آبله مرغان یا واریسلا بهترین راه برای پیشگیری از ابتلاء به این بیماری می‌باشد. کودکان باید ۲ دوز از واکسن واریسلا را دریافت کنند:
- دوز اول در فاصله بین ۱۲ تا ۱۵ ماهگی
- دوز دوم در فاصله سنین ۴ تا ۶ سالگی
- واکسن آبله مرغان را می‌توان با واکسن بیماری‌های سرخک، اوریون و سرخچه ترکیب کرد، اما برای بعضی از کودکانی که در سنین بین ۱۲ تا ۲۳ ماهگی قرار دارند، این کار می‌تواند باعث افزایش خطر تب شدید و تشنج ناشی از واکسن در کودک شود.