درباره اوتیسم کودکان، آنچه باید بدانیم

امروزه تعداد کودکان مبتلا به اوتیسم رو به افزایش است، این افراد در هر مقطع سنی اعم از کودکی، نوجوانی و بزرگسالی به خدمات و حمایت ویژه نیاز دارند. هرچه اتیسم زودتر شناسایی و ارزیابی شود، بهتر می‌توان به فرد مبتلا کمک کرد.

۴ نکته در مورد اوتیسم
براساس برآورد‌های آماری، تعداد کودکان مبتلا به اتیسم در سال ۲۰۱۴ نسبت به سال‌های گذشته افزایش یافته است.
براساس نتایج پژوهشی که در سال ۲۰۱۴ انجام شده است، در بخش‌هایی از آمریکا، از هر ۵۹ کودک یک نفر به اختلال اتیسم مبتلاست، این در حالی است که در گذشته این نسبت از هر ۱۵۰ کودک یک نفر اتیستک بوده است.
درصد ابتلا به اتیسم در کودکان سیاه‌پوست و اسپانیایی‌تبار نزدیک به کودکان سفیدپوست است.
در حالی که در یافته‌های پیشین درصد ابتلا به اتیسم در کودکان سفیدپوست بیش از سایر کودکان بود. براساس یافته‌های اخیر، اتیسم اختلالی فرانژادی است و همه‌ باید در این زمینه با هم همکاری کنند. لازم است تلاش‌های مداوم صورت گیرد تا همه کودکان مبتلا به اتیسم شناسایی شوند و خدمات لازم را دریافت ‌کنند.
کودکانی که با نشانه‌های ابتلا به اختلالات طیف اتیسم شناسایی می‌شوند از ابتدا مورد ارزیابی‌های جامع قرار نمی‌گیرند.
اغلب کودکانی که با اختلال اتیسم شناسایی می‌شوند، معمولا تا قبل از سه سالگی، نشانه‌هایی از اختلال در رشد را نشان می‌دهند، اما تنها نیمی از آن‌ها مورد ارزیابی‌های جامع قرار می‌گیرند. هرچه این ارزیابی‌ها زودتر صورت گیرد و مداخلات لازم انجام شود، از پیشروی بیشتر این اختلال جلوگیری می‌شود و کودک خدمات لازم را زودتر دریافت می‌کند.
تشخیص اتیسم معمولا با تاخیر صورت می‌گیرد. کمتر از نیمی از کودکان مبتلا به اتیسم اولین ارزیابی و تشخیص خود را در چهار سالگی دریافت کردند، در حالی که در سوابق بیشتر آن‌ها آمده است که پیش از سه سالگی نشانه‌هایی از اختلال اتیسم داشته‌اند. علی‌رغم اینکه در بعضی جوامع، کودکان مبتلا به اتیسم خیلی زود شناسایی می‌شوند و علائم آن‌ها تشخیص داده می‌شود، در برخی جوامع دیگر هم، متاسفانه، خیلی دیر این اتفاق می‌افتد. این موضوع نشان می‌دهد تفاوت‌های منطقه‌ای در شیوه‌های تشخیص و دسترسی به خدمات هنوز وجود دارد و خدمات جامع و بهتری نیاز است.
تعریف جدید ارائه‌شده از اختلال اتیسم تاثیرات اندکی بر شناسایی کودکان دبستانی داشته است.
در سال ۲۰۱۳، از اتیسم تعریف جدیدی ارائه شد، اما درصد شناسایی کودکان مبتلا به اتیسم براساس معیارهای قدیم و جدید تقریبا مشابه است.

اقدامات مؤثر والدین
والدینی که به ابتلای فرزندشان به اتیسم مشکوک‌اند بهتر است دو گام اساسی بردارند:
با فردی متخصص در حیطه اتیسم مشورت کنند.
برای ارزیابی فرزندشان، به بهزیستی و سایر مراکز معتبر مراجعه کنند.
بسیاری از کودکانی که دچار اختلالات رشدی‌اند تا پیش از رفتن به مدرسه شناسایی نمی‌شوند. ارزیابی و مداخله زودهنگام (قبل از سن مدرسه) تاثیر زیادی بر توانایی یادگیری کودک و کسب مهارت‌های جدید دارد، همچنین، از صرف هزینه‌های بعدی نیز جلوگیری می‌کند. والدین باید این نکته را در ذهن داشته باشند که هیچ‌وقت برای کمک برای کودکشان دیر نیست.

ارزیابی جامع رشد چیست؟
ارزیابی جامع رشد به معنی بررسی و مشاهده نحوه بازی کردن، یادگیری، تعامل، رشد حرکتی کودک و تغییرات این مؤلفه‌ها در طول زمان است. متخصصان متعددی مثل معلمان، مددکاران اجتماعی، پرستاران، روانشناسان، پزشکان و گفتاردرمان‌ها می‌توانند ارزیابی جامع را انجام دهد. متخصصان اطفال اغلب از نتایج ارزیابی جامع رشد برای تعیین ابتلای کودک به اتیسم استفاده می‌کنند. برای انجام این تست و ارزیابی، می‌توانید به مراکز بهزیستی شهر یا استان خود مراجعه کنید.
اگر تجربه کار با کودکان مبتلا به اختلالات طیف اتیسم را داشته‌اید یا در این حوزه تخصص و دانشی دارید، می‌توانید با به اشتراک گذاشتن تجربیات خود کمک کنید تا نیازهای این کودکان بهتر درک شود و در جامعه خدمات و امکانات بهتری برای آن‌ها فراهم و حقایق اوتیسم هرچه بهتر درک شود.