راز بدغذایی کودکان کشف شد
اگر شما هم از جمله مادرانی هستند که کم مانده از شدت ناراحتی به خاطر بدغذایی فرزندتان، زیر گریه بزنید و سر به بیابان بگذارید و حتی خودتان را شماتت کنید، باید بگوییم که نه تقصیر شماست و نه کودکتان و نه حتی مزه غذایی که پخته اید، بلکه راز بدغذایی بسیاری از کودکان، عامل ژنتیکی است.
اگر شما هم از جمله مادرانی هستند که کم مانده از شدت ناراحتی به خاطر بدغذایی فرزندتان، زیر گریه بزنید و سر به بیابان بگذارید و حتی خودتان را شماتت کنید، باید بگوییم که نه تقصیر شماست و نه کودکتان و نه حتی مزه غذایی که پخته اید، بلکه راز بدغذایی بسیاری از کودکان، عامل ژنتیکی است.
اوج بدغذایی: ۷ سالگی
ژنتیک بر میل کودک به امتحان کردن غذاهای جدید تاثیر زیادی دارد؛ برای همین یک کودک، خوش غذا است و دیگری حسابی بد غذا. این موضوعِ بدغذایی در سن هفت سالگی به اوج خودش میرسد و اگر حساسیت به خرج دهید، باعث به وجود آمدن لجبازی و بدتر شدن اوضاع میشوید. اما اگر صبر پیشه کنید، این موضوع کم کم رفع و معمولا با ورود به دوره نوجوانی کاهش مییابد و یا حتی کاملا برعکس میشود و شما مدام باید نگران باشید از اینکه نوجوانتان دچار اضافه وزن شده است.
تنفر از بروکلی یا اصرار به خوردن بروکلی؟
راضی کردن کودک برای خوردن برخی غذاها و خوراکیها میتواند چالشی بزرگ باشد اما به گزارش سیانان، پدر و مادرهایی که هنوز نتوانستهاند فرزندشان را به خوردن سالاد و سبزی و بروکلی و… تشویق کنند، خیلی هم ناراحت نباشند، زیرا تحقیقات نشان میدهد که این بدغذایی بیشتر از آنکه در دست شما و فرزندتان باشد، به دلیل ژنتیکی است که دارید! حتی ممکن است از پدر و مادر خود هم پرس و جو کنید و ببینید که حتی شما هم همینطور بودهاید و یا حتی بدتر!
نتایج مطالعه جدید دانشگاه کالج لندن، نشان میدهد که انتخابهای غذایی کودکان «یک ویژگی عمدتا ژنتیکی» است و عوامل دیگری مانند نوع غذاهایی که در خانه مصرف میشوند و مکان صرف غذا، فقط در سنین بین یک تا سهسالگی کودک اهمیت دارند.
دوقلوهایی که یکی بد غذا و دیگری خوش غذاست!
محققان در پژوهشی جدید، دو هزار دوقلوی همسان و غیرهمسان را که سال ۲۰۰۷ در بریتانیا به دنیا آمده بودند و آنجا زندگی میکردند، بررسی کردند.
پدر و مادرها در این مطالعه به سوالاتی درباره عادات و رفتارهای غذایی فرزندانشان از سن ۱۶ ماهگی تا ۱۳ سالگی جواب دادند.
ویژگیهای ژنتیکی بیشتر دوقلوهای همسان ۱۰۰ درصد شبیه هم است اما در دوقلوهای غیرهمسان چنین نیست. این موضوع به محققان اجازه میدهد آثار ژنتیکی و محیطی بر بدغذایی را در هر دو گروه مقایسه و از این اطلاعات نتیجهگیری کنند.
نتایج نشان داد که دوقلوهای غیرهمسان در مقایسه با جفتهای همسان، از نظر بدغذایی شباهت کمتری داشتند و این نتیجه گیری، ثابت و تایید میکند، ژنتیک بر تمایل کودک به امتحان کردن غذاهای جدید تاثیر زیادی دارد.
این تحقیق همچنین به این نتیجه رسیده است که بدغذایی در سن هفت سالگی به اوج میرسد و معمولا با ورود به دوره نوجوانی، کاهش مییابد.
بدغذایی و استرس ِ خانوادگی
بدغذایی معمولا استرس زیادی برای کودکان و خانوادههایشان ایجاد میکند اما این یافتهها نشان میدهد که باید دست از اصرار و سرزنش همدیگر برداریم و بدانیم که بدغذایی بچهها نتیجه روشهای فرزندپروری ما نیست.
عوامل محیطی هم بر بدغذایی تاثیر دارند؟
عوامل محیطی میتوانند بر بدغذایی کودکان در دوران نوپایی تاثیر بگذارند؛ به این معنی که اگر کودکی در این سن بدغذا باشد، مداخلات زودهنگام برای کمک به او در یاد گرفتن خوردن دامنه وسیعتری از غذاهاریال میتواند در آینده، بدغذایی او را کمتر کند.
بدغذایی شانس شما نیست!
بدغذایی کودکان پدیده کاملا رایجی است و حدود ۱۶ درصد کودکان بریتانیایی بین سه تا پنج سال عادات غذایی بدی دارند که عواملی مانند سن، شیوههای تغذیه والدین و فرهنگ در آن دخیلاند.
اگر بروکلی بخوری؛ شب به تو پیتزا میدهم!
اما راهکار چیست؟ اول از همه اینکه از پیشنهاد کردن برخی غذاها بهعنوان پاداش برای خوردن غذاهایی که کودک دوست ندارد، جدا خود داری کنید.
هنگام غذا خوردن، فضایی آرام و راحت به وجود آورید.
برای متقاعد کردن کودکان به خوردن غذا به روشهای سلطهجویانه یا تنشآمیز متوسل نشوید.
عادات غذایی سالم را مدلسازی و خودتان بهعنوان الگویی برای کودکان عمل کنید.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼