ایسنا: یک کارشناس ارشد گفتاردرمانی گفت: ناروانی طبیعی که در سنین دو تا پنج سالگی و به علل مشخصی چون محدودیت واژگان کودک ایجاد میشود به لکنت گفتاری و زبانی منجر نمیشود. محمدرحیم شاه بداغی، کارشناس ارشد گفتار درمانی و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در تعریف ناروانی اظهار کرد: تکرار کلمهای به صورت ناآگاهانه توسط کودک که گفتار روان وی را دچار اختلال میکند ناروانی در گفتار خوانده میشود. وی ناروانی گفتاری را اقتضای سن کودکان در سنین 2 تا 5 سال دانست و در توضیح علت این ناروانی گفت: محدودیت واژگان کودک و عدم دسترسی و ضعف کودک به اصول نوشتاری و گفتاری باعث تکرار کلمات گفتار در کودک میشود که ناروانی را به وجود میآورد شاه بداغی با ذکر این مطلب که ناروانی طبیعی در صورت برخورد مناسب و معقول والدین و خانواده با کودک به لکنت زبان تبدیل نمیشود و با انتقاد از رفتار والدین نسبت به این کودکان افزود: برچسب لکنت زبان به کودکی که دچار ناروانی طبیعی است باعث میشود کودک برای خروج از وضعیت ناروانی طبیعی تقلاها و کوششهای نابجایی داشته باشد که در صورت عدم تسلط برگفتار، به لکنت تبدیل میشود. عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران، تکرار در سطح کلمه، ناآگاهی کودک از تکرار کلمات، تعداد کم تکرار کلمات و عدم استرس و نگرانی در نگاه و بیان کلمات را از ویژگیهای ناروانی طبیعی دانست. وی با تاکید بر این مطلب که از هر تکرار و ناروانی نیز نباید به آسانی گذشت، گفت: برای طبیعی بودن ناروانی شاخص کمی وجود دارد که حدود 3 تا 5 درصد ناروانی در گفتار طبیعی تعریف و در غیر این صورت لکنت خوانده میشود. این کارشناس ارشد گفتاردرمانی توصیه کرد: افرادی که دچار ناروانی طبیعی هستند برای پیشگیری از تبدیل به لکنت به یک مرکز گفتار درمانی مراجعه کنند. وی در پایان همکاری والدین و عدم فشار به کودک را نکته مهم و تأثیرگذار در درمان ناروانی عنوان کرد و گفت: برچسبها و انگهایی که خانواده و جامعه به این کودکان میزنند میتواند سبب لکنت و یا گوشهگیری فرد و کم شدن انگیزه برای بهبودی شود. |