پسرم بی ادب شده، چه رفتاری داشته باشم؟
من سعی می کنم با پسرم کمتر به جایی بروم چون واقعا آبرو ریزی می کند.
پرسش: ما یک خانواده روحانی هستیم شوهرم امام جماعت یک مسجد در شهرستان محلات است و مادر این شهر موقعیت اجتماعی خوبی داریم. البته ایشان در حوزه علمیه شهر تدریس هم می کنند. دو فرزند داریم،دختر 9 ساله و پسر 3 ساله همسرم پدر و مادرشان به رحمت خدا رفته اند، و سه برادرشان هم شهید شده اند. برای همین بچه ها از طرف خانواده من مورد توجه هستند. بخصوص پسرم که از جانب پدر و مادر من محبت بیشتری می بیند. پسرم رفتارهای بی ادبانه زیاد دارد، برای مثال زبانش را در می آورد و با صدا تولید می کند. البته این کار را از کارتون تام و جری یاد گرفته. دائم در حال نق زدن است و با هر چیزی مخالفت می کند.خیلی دست بزن دارد. من سعی می کنم با او کمتر به جایی بروم چون واقعا آبرو ریزی می کند، به خصوص اگر همه فامیل جمع باشند اصلا رفتارش بدترمی شود.
پاسخ: بچه ها دوست دارند، مورد توجه باشند. وقتی رفتار بد یک کودک بیشتر از رفتار مثبتش مورد توجه قرار می گیرد. مشخص هست او در جمع وقتی بزرگترها، حواسشان به او نیست، متوسل به رفتارهای بی ادبانه می شود. زیرا تا کنون هیچ شخصی متوجه رفتار مثبت او نبوده واصلا شخصی به رفتارهای مثبتش واکنش نداده.
اما اگر شما شعر خواندن و یا قرآن خواندنش را بیشتر تشویق کنید و در حقیقت این رفتارها، نقل گفت وگوی شما و اطرافیان شود، ناخودآگاه او را به سمت رفتار مثبت سوق دادید. قاعدتا در ابتدای کار، بسیار دشواری خواهید داشت. شما و دیگر اعضاء خانواده بایست مانند یک فرد نابینا و ناشنوا رفتارهای بدش را نادیده بگیرید و توجه نکنید. بعد او بیشتر تکرار می کند،اما وقتی نتیجه نگرفت، مجبور هست ترک کند. موازی با این رفتار، باید رفتارهای خوبش را توجه کنید. درباره اش صحبت کنید و حتی تحسینش کنید.
پاسخ: بچه ها دوست دارند، مورد توجه باشند. وقتی رفتار بد یک کودک بیشتر از رفتار مثبتش مورد توجه قرار می گیرد. مشخص هست او در جمع وقتی بزرگترها، حواسشان به او نیست، متوسل به رفتارهای بی ادبانه می شود. زیرا تا کنون هیچ شخصی متوجه رفتار مثبت او نبوده واصلا شخصی به رفتارهای مثبتش واکنش نداده.
اما اگر شما شعر خواندن و یا قرآن خواندنش را بیشتر تشویق کنید و در حقیقت این رفتارها، نقل گفت وگوی شما و اطرافیان شود، ناخودآگاه او را به سمت رفتار مثبت سوق دادید. قاعدتا در ابتدای کار، بسیار دشواری خواهید داشت. شما و دیگر اعضاء خانواده بایست مانند یک فرد نابینا و ناشنوا رفتارهای بدش را نادیده بگیرید و توجه نکنید. بعد او بیشتر تکرار می کند،اما وقتی نتیجه نگرفت، مجبور هست ترک کند. موازی با این رفتار، باید رفتارهای خوبش را توجه کنید. درباره اش صحبت کنید و حتی تحسینش کنید.
منبع:
تبیان
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼