لوس شدن کودکان، چه عاملی دارد؟

پرسش: من دختری دارم 3 سال و نیم سن دارد. مدتی است ادای بچه های کوچک که نمی‌تونن حرف بزنن رو درمیاره و به حالت لوسی گریه می کنه. باگریه و لجبازی ما را مجبور می کنه به خواستش عمل کنیم و یکی دیگه اینکه وقتی توی مهمانی یا توی جمع خانواده پدر شوهرم هستیم اصلابه حرفم گوش نمی ده و به عمه ها و پسرهاشون می چسبه و دیگران هم طرفداریشو می کنن و من هم در این مواقع عصبی می شم و در دلم آرزوی مرگش رو می کنم.

پاسخ: کودکان کاملا حس می کنند که اگر در سنین کمتری باشند بیشتر مورد حمایت و توجه دیگران قرار می گیرند لذا سعی می کنند با ایجاد حالت های این چنینی سهم خود را از توجه شما بیشتر کنند.

شما باید در مواقع عادی و در زمان رفتارهای مناسب و مثبتش او را از محبت و تشویق سیراب کنید تا او نیازی به ایجاد چنین حالاتی نداشته باشد. همچنین در مواقع این چنینی که به رفتارهای کودک گونه روی می اورد خیلی جواب گوی نیازش نباشید. به او بگید من دوست دارم شما با ادب و قشنگ حرف بزنی. در این صورت حرف ها رو می شنوم و بهت جواب می دم. تا زمانی که صدات رو درست کنی گوش های من نمی شنوه. در صورت تغییر رفتار توجه خود را دوچندان کنید و ارتباط چشمی برقرار نمایید.

همچنین او نباید حس کند گریه وبی تابی ابزاری برای رسیدن به خواسته های نامناسبش است. در هر زمان خوب فکر کنید و موافقت یا مخالفت خود را تعیین کنید و حتی پس از اصرار او نباید نظر خود را تغییر دهید.

سعی کنید از همسر خود بخواهید تا با شما هماهنگ باشند و در هنگام حمایت بیجای اطرافیان با لحن مناسب و مودبانه ازشون خواهش کنن تا دخالت نکنند. در غیر این صورت برای مدتی کمتر آن ها را ملاقات کنید تا تربیت فرزندتون با مشکل روبرو نشود.