سقط جنین در کشورهای مختلف، چه قوانینی دارد؟
قوانین مربوط به سقط جنین در تمام کشورها از دو حالت بیشتر نیست. یا به حقوق کودک اهمیت می‌دهند یا به حقوق مادر.
کشورهایی که کودک را در نظر می‌گیرند، مخالف پیشگیری از تولد نوزاد هستند، صرفاً به این خاطر که خانواده توانایی رشد کودک را به هر دلیلی ندارد و شرایط آن فراهم نشده است. به نظر آنها، کودکان و انسان‌ها باید از حق اولیه زندگی بهره‌مند شوند و گرفتن این حق در انتخاب افراد دیگر نیست.
از سوی دیگر کشورهایی که طرفدار حقوق مادر هستند، معتقدند زمانی که خانواده یا مادر، نتوانند از کودک مراقبت کنند و شرایط رشد برای کودک فراهم نباشد، به دنیا آمدن وی، نه تنها به جامعه کمکی نمی‌کند، بلکه آسیب هم می‌زند. بسیاری از کودکانی که در مراکز تربیت کودکان بی‌سرپرست بزرگ شده‌اند یا در حاشیه شهرها بدون امکانات کافی و به صورت ناخواسته به دنیا آمده‌اند بزهکار شده‌اند و زندگی خود را به سختی گذرانده‌اند.
سایت روزنامه گاردین، در مقاله‌ای که در چند ماه گذشته در سال ۲۰۱۶ منتشر کرد، قوانین کشورهای مختلف را در زمینه سقط جنین بررسی کرده است. به عقیده نویسنده مقاله، همه کشورها به موضوع سقط جنین به این صورت صفر و یکی نگاه نمی‌کنند و قوانین آنها بسیار پیچیده‌تر از اینها است.
سقط جنین برای یک زن در ایالت تگزاس آمریکا، کشورهای کاتولیک اروپایی مانند پرتغال و لهستان و حتی بخش‌هایی از آمریکای لاتین، بسیار راحت‌تر است تا در ایرلند شمالی. قوانین سقط جنین در جمهوری ایرلند و خصوصاً ایرلند شمالی، سخت‌گیرانه‌ترین قوانین در اروپا هستند. این در حالی که در بین ایالت‌های آمریکا تگزاس و در بین کشورهای اروپایی کاتولیک پرتغال و لهستان به قوانین سخت‌گیرانه در این زمینه مشهور هستند. در ایرلند شمالی، تنها زمانی دادگاه رای به صدور حکم سقط جنین صادر می‌کند که زندگی مادر در خطر باشد. این موضوع باعث شده است تا دختران و زنان بسیار زیادی برای جلب نظر حکم قاضی قرص مصرف کنند و جان خود را به خطر بیندازند تا بتوانند عمل سقط جنین را انجام دهند. این موضوع سالیانه جان بسیاری از زنان را در این کشور می‌گیرد.
در باقی نقاط اروپا قوانین دیگری در جریان است. برای مثال مادر باردار می‌تواند تا زمانی که بین ۱۰ تا ۱۴ هفتگی بارداری خود است به مراکز سقط جنین مراجعه کند و بدون حکم دادگاه مورد جراحی قرار بگیرد. اما اگر مدت زمان بارداری خود از این تاریخ بگذرد، طبق قانون باید آن را به دنیا بیاورد و اگر توانایی نگهداری از نوزاد را ندارد، کودک خود را به مراکز نگهداری از کودکان بی‌سرپرست بدهد. در بین کشورهای اروپایی بین میزان هفته‌های بارداری تنها اختلاف جزئی وجود دارد و تفاوت زیادی دیده نمی‌شود. در هلند اما، هر زمانی که مادر حس کند نمی‌خواهد و نمی‌تواند کودک را به دنیا بیاورد یا بزرگ کند، می‌تواند با مراجعه به کلینیک تحت عمل جراحی قرار بگیرد.
در لهستان تنها زمانی مجوز انجام سقط جنین صادر می‌شود که شرایط خاصی وجود داشته باشد. برای مثال، جنین بر اثر تجاوز به وجود آمده باشد یا مادر زیر سن قانونی باشد و به دنیا آمدن نوزاد برای مادر خطر به حساب بیاید. در این کشور کمترین آمار سقط جنین وجود دارد. در سال ۲۰۱۲، لهستان از بین هزار تولد خود، تنها دو مورد سقط جنین داشته است.
این آمار در کشورهای فنلاند، ایسلند و بریتانیا همچنان به نسبت سال‌ها‌ی گذشته بالا است. به صورتی که سالانه از هر هزار تولد نوزاد در انگلستان، ۲۳۵ مورد آن سقط و تعدادی از این نوزادان هم به مراکز نگهداری از کودکان سپرده می‌شوند. در ایالات متحده آمریکا قوانین مربوط به سقط جنین ایالت به ایالت متفاوت است. در سال ۲۰۱۲ اعلام شد در آمریکا از هر هزار تولد ۲۱۰ عمل جراحی سقط جنین انجام شده است. با وجودی که هر ایالت می‌تواند قوانین سقط مربوط به خودش را داشته باشد، هیچ ایالتی نمی‌تواند قانون مربوط به سقط جنین را به صورت کامل ممنوع کند. با این همه سخت‌گیرترین ایالت در این کشور، تگزاس است. بسیاری از زنانی که می‌خواهند جنین خود را سقط کنند، به اجبار به ایالت‌های دیگر سفر می‌کنند و همین موضوع مخاطرات زیادی به لحاظ امنیت و اقتصاد به همراه دارد. اکثریت مردم ایالت تگزاس هم با سقط جنین مخالف هستند و به همین دلیل این قانون تاکنون پابرجا مانده است. به همین خاطر در کل این ایالت زیر ۱۰ کلینیک جراحی سقط جنین وجود دارد که آنها هم تنها با دستور قاضی فعالیت می‌کنند.
برخی کشورها هم با توجه به میزان جمعیت کشور قوانین را تغییر می‌دهند. برای مثال کشور کلمبیا در دهه گذشته سقط جنین را برای والدین و زنانی که به لحاظ اقتصادی توانایی نگهداری کودک را ندارند، آزاد گذاشت. این کشور همچنین طی قانونی اعلام کرد خانواده‌ها بیشتر از سه فرزند نباید داشته باشند و اگر مادر فرزند چهارم خود را باردار شود، بهتر است تحت جراحی قرار بگیرد. این قانون در ابتدا موجب شد بسیاری از مردم خشمگین شوند، اما به قوت خود باقی ماند، تا اینکه نهایت در سال ۲۰۱۳ این قانون برداشته و قوانین محدودکننده سقط جنین جایگزین شد.
از سوی دیگر کشورهایی که طرفدار حقوق مادر هستند، معتقدند زمانی که خانواده یا مادر، نتوانند از کودک مراقبت کنند و شرایط رشد برای کودک فراهم نباشد، به دنیا آمدن وی، نه تنها به جامعه کمکی نمی‌کند، بلکه آسیب هم می‌زند. بسیاری از کودکانی که در مراکز تربیت کودکان بی‌سرپرست بزرگ شده‌اند یا در حاشیه شهرها بدون امکانات کافی و به صورت ناخواسته به دنیا آمده‌اند بزهکار شده‌اند و زندگی خود را به سختی گذرانده‌اند.
سایت روزنامه گاردین، در مقاله‌ای که در چند ماه گذشته در سال ۲۰۱۶ منتشر کرد، قوانین کشورهای مختلف را در زمینه سقط جنین بررسی کرده است. به عقیده نویسنده مقاله، همه کشورها به موضوع سقط جنین به این صورت صفر و یکی نگاه نمی‌کنند و قوانین آنها بسیار پیچیده‌تر از اینها است.
سقط جنین برای یک زن در ایالت تگزاس آمریکا، کشورهای کاتولیک اروپایی مانند پرتغال و لهستان و حتی بخش‌هایی از آمریکای لاتین، بسیار راحت‌تر است تا در ایرلند شمالی. قوانین سقط جنین در جمهوری ایرلند و خصوصاً ایرلند شمالی، سخت‌گیرانه‌ترین قوانین در اروپا هستند. این در حالی که در بین ایالت‌های آمریکا تگزاس و در بین کشورهای اروپایی کاتولیک پرتغال و لهستان به قوانین سخت‌گیرانه در این زمینه مشهور هستند. در ایرلند شمالی، تنها زمانی دادگاه رای به صدور حکم سقط جنین صادر می‌کند که زندگی مادر در خطر باشد. این موضوع باعث شده است تا دختران و زنان بسیار زیادی برای جلب نظر حکم قاضی قرص مصرف کنند و جان خود را به خطر بیندازند تا بتوانند عمل سقط جنین را انجام دهند. این موضوع سالیانه جان بسیاری از زنان را در این کشور می‌گیرد.
در باقی نقاط اروپا قوانین دیگری در جریان است. برای مثال مادر باردار می‌تواند تا زمانی که بین ۱۰ تا ۱۴ هفتگی بارداری خود است به مراکز سقط جنین مراجعه کند و بدون حکم دادگاه مورد جراحی قرار بگیرد. اما اگر مدت زمان بارداری خود از این تاریخ بگذرد، طبق قانون باید آن را به دنیا بیاورد و اگر توانایی نگهداری از نوزاد را ندارد، کودک خود را به مراکز نگهداری از کودکان بی‌سرپرست بدهد. در بین کشورهای اروپایی بین میزان هفته‌های بارداری تنها اختلاف جزئی وجود دارد و تفاوت زیادی دیده نمی‌شود. در هلند اما، هر زمانی که مادر حس کند نمی‌خواهد و نمی‌تواند کودک را به دنیا بیاورد یا بزرگ کند، می‌تواند با مراجعه به کلینیک تحت عمل جراحی قرار بگیرد.
در لهستان تنها زمانی مجوز انجام سقط جنین صادر می‌شود که شرایط خاصی وجود داشته باشد. برای مثال، جنین بر اثر تجاوز به وجود آمده باشد یا مادر زیر سن قانونی باشد و به دنیا آمدن نوزاد برای مادر خطر به حساب بیاید. در این کشور کمترین آمار سقط جنین وجود دارد. در سال ۲۰۱۲، لهستان از بین هزار تولد خود، تنها دو مورد سقط جنین داشته است.
این آمار در کشورهای فنلاند، ایسلند و بریتانیا همچنان به نسبت سال‌ها‌ی گذشته بالا است. به صورتی که سالانه از هر هزار تولد نوزاد در انگلستان، ۲۳۵ مورد آن سقط و تعدادی از این نوزادان هم به مراکز نگهداری از کودکان سپرده می‌شوند. در ایالات متحده آمریکا قوانین مربوط به سقط جنین ایالت به ایالت متفاوت است. در سال ۲۰۱۲ اعلام شد در آمریکا از هر هزار تولد ۲۱۰ عمل جراحی سقط جنین انجام شده است. با وجودی که هر ایالت می‌تواند قوانین سقط مربوط به خودش را داشته باشد، هیچ ایالتی نمی‌تواند قانون مربوط به سقط جنین را به صورت کامل ممنوع کند. با این همه سخت‌گیرترین ایالت در این کشور، تگزاس است. بسیاری از زنانی که می‌خواهند جنین خود را سقط کنند، به اجبار به ایالت‌های دیگر سفر می‌کنند و همین موضوع مخاطرات زیادی به لحاظ امنیت و اقتصاد به همراه دارد. اکثریت مردم ایالت تگزاس هم با سقط جنین مخالف هستند و به همین دلیل این قانون تاکنون پابرجا مانده است. به همین خاطر در کل این ایالت زیر ۱۰ کلینیک جراحی سقط جنین وجود دارد که آنها هم تنها با دستور قاضی فعالیت می‌کنند.
برخی کشورها هم با توجه به میزان جمعیت کشور قوانین را تغییر می‌دهند. برای مثال کشور کلمبیا در دهه گذشته سقط جنین را برای والدین و زنانی که به لحاظ اقتصادی توانایی نگهداری کودک را ندارند، آزاد گذاشت. این کشور همچنین طی قانونی اعلام کرد خانواده‌ها بیشتر از سه فرزند نباید داشته باشند و اگر مادر فرزند چهارم خود را باردار شود، بهتر است تحت جراحی قرار بگیرد. این قانون در ابتدا موجب شد بسیاری از مردم خشمگین شوند، اما به قوت خود باقی ماند، تا اینکه نهایت در سال ۲۰۱۳ این قانون برداشته و قوانین محدودکننده سقط جنین جایگزین شد.
منبع:
شفا آنلاین
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼