ویتامین های دوران یائسگی، مکمل‌های ضروری

بهترین مکمل‌ها در دوران یائسگی

بدن خود را ایمن کنید!

بسته به شرایط گوارشی و استخوانی چون جذب کلسیم بسیار کاهش پیدا می‌کند، مشکل پوکی استخوان به شدت در این سنین افزایش پیدا می‌کند. دکتر نوشین نظری به افرادی که یائسه شده‌اند توصیه می‌کند: «علاوه بر لبنیات و مواد غذایی سرشار از کلسیم، از مکمل‌های حاوی کلسیم، ویتامین B، زینک و منیزیم که اینها مجموعا کمک می‌کنند کلسیم، بهتر جذب استخوان شود، به‌صورت روزانه و تحت‌نظر پزشک استفاده کنند.» همچنین اضافه می‌کند: «برخی از کلسیم‌ها ممکن است در کلیه رسوب پیدا کنند، به‌همین دلیل خیلی از پزشکان کلسیمی را توصیه می‌کنند که این احتمال را ندارد. پس همه این مکمل‌ها (کلسیم و منیزیم و ویتامین‌ها و...) تحت‌نظر پزشک باید مصرف شوند.

ویتامین کهنسالی!

دکتر فرحبخش در‌مورد دریافت ویتامین در دوران کهنسالی می‌گوید: «در کهنسالی درمورد مصرف ویتامین‌های موردنیاز باید به این نکته اشاره کنم که بنا به بیماری و مشکلاتی که فرد مبتلاست باید ویتامین دریافت کند. به‌عنوان مثال، اگر فرد جزو بیماران دیابتی باشد باید از مکمل‌های مخصوص دیابتی و اگر مشکل کلیه داشته باشد از مکمل‌های مخصوص بیماران کلیوی استفاده کند. برای همین نمی‌توان یک تجویز کلی برای همه افراد کرد و باید قبل از تجویز مکمل مورد‌نیاز آزمایش‌های لازم انجام شود. اما اگر فرد کهنسال ما از سلامت کامل برخوردار باشد و مبتلا به بیماری خاصی نباشد، می‌توان گفت باید میزان ویتامین۱۲ B این افراد چک شود و اگر با کمبود این ویتامین مواجه بودند، از مکمل آن استفاده کنند، چراکه در سنین بعد از ۵۰سالگی دیگر عملا از معده مواد خوب جذب نمی‌شود چون فاکتور داخلی که عامل جذب ویتامین۱۲ B است، کاهش پیدا می‌کند.

برای همین توصیه می‌شود افراد بالای ۵۰‌سال ماهی یک‌بار از مکمل تزریقی این ویتامین استفاده کنند. همچنین اگر فردی با کمبود این ویتامین مواجه شود دچار کم‌خونی خاصی می‌شود که گلبول‌های قرمز فرد بزرگ می‌شود و با علائمی مثل اختلال در اکسیژن‌رسانی مواجه می‌شود. همچنین مکمل ویتامین۳ D هم جزء ویتامین‌هایی است که افراد مسن باید آن را دریافت کنند.»

قبل از مصرف بخوانید
دکتر نوشین نظری بر این تاکید دارد که افراد از مصرف خودسرانه ویتامین‌ها پرهیز کنند و زمانی مکمل‌ها و ویتامین‌ها را مصرف کنند که مطمئن باشند بدن‌شان با کمبود آن ویتامین مواجه است. با این حال درمورد دوران بارداری می‌گوید: «در دوران بارداری مقدار نیاز به مواد غذایی افزایش پیدا می‌کند اما ممکن است مقدار مواد غذایی که وارد بدن مادر می‌شود برای تامین املاح، مواد معدنی و ویتامین‌ها کافی نباشد. همچنین با بالا رفتن سن بارداری، رشد رحم و فشار آوردن به معده، حجم دستگاه گوارش کاهش پیدا می‌کند به‌همین دلیل مادر با مقدار کمی غذا، احساس سیری و سنگینی می‌کند، بنابراین توصیه می‌شود علاوه بر مواد غذایی سالم، در هر دوره بارداری از ویتامین‌های موردنیاز آن‌هم زیرنظر پزشک متخصص استفاده شود.

علائم کمبود ویتامین‌ها را بشناسید
ویتامین محلول در آب: B1:
عوارض کمبود B۱یا تیامین
کمبود تیامین در انسان به شکل بی‌اشتهایی، کاهش وزن و علائم قلبی و عصبی مشخص می‌شود.
- در مرحله آخر بیماری کبدی مزمن تغییرات موجب تخلیه تیامین کبدی و درنهایت منجر به اختلال در عملکرد مغزی ثانویه به کمبود تیامین می‌شود.
- درنتیجه کمبود تیامین در انسان نهایتا بربری ایجاد می‌شود که علائم آن شامل اغتشاشات ذهنی، تحلیل عضلانی، ادم در بری‌بری مرطوب، نوروپاتی محیطی، تاکی‌کاردی و کاردیو مگالی است.

عوارض مصرف زیاد B1 یا تیامین
درمورد قدرت سمیت تیامین اطلاعات بسیار محدودی در دسترس است. مقادیر بالا مثلا ۱۰۰۰برابر موردنیاز تیامین به شکل تجاری تیامین هیدروکلراید منجر به سرکوب مرکز تنفس و مرگ می‌شود. مقادیر تزریقی در حدود ۱۰۰‌برابر میزان توصیه شده منجر به سردرد، تشنج، ضعف عضلانی، آریتمی قلبی و واکنش‏های آلرژیک می‌شود.

علائم کمبود ویتامین B۶
انسان‏ها علائم ضعف، بی‏خوابی، نوروپاتی محیطی، کیلوز، التهاب زبان، التهاب حفره دهان و اختلال ایمنی سلولی را نشان می‏دهند.

کمبود ویتامین A
منجر به نقص عملکردهای سیستمیک می‌شود که به‌صورت اختلال تکامل جنین و اختلال اسپرماتوژنز مشخص می‌شود.