هرپس تناسلی یک عفونت مقاربتی معمول در جهان است که موجب زخم شدن و تاول زدن، خاریدن، و تحریک آلت تناسلی می شود. هیچ درمانی برای هرپس تناسلی وجود ندارد و مردم به این خاطر از پخش ویروس می ترسند. چند کار وجود دارد که شما می توانید برای کم کردن ریسک جذب ویروس انجام دهید. اگر شریک شما هرپس تناسلی دارد، این را در ذهنتان داشته باشید که بهرحال هیچ راه صد در صدی برای محافظت از پخش کردن ویروس وجود ندارد.
رابطه جنسی ایمن در برابر ویروس هرپس
۱- علائم شروع هرپس را شناسایی کنید
اگر شریک شما هرپس تناسلی دارد، می تواند همیشه واگیردار و مسری باشد؛ اگرچه ریسک عفونت وقتی که شریک شما در شروع ابتلا به هرپس است از همیشه بالاتر است. اینکه شما و شریکتان هر دو علائم شروع هرپس را بشناسید مهم است. علائم شامل این ها میشود:
حس سوزش و خارش در محلی که به عفونت دچار شده.
نقطه های ریز و یا تاول هایی در اطراف ناحیه تناسلی.
علائمی شبیه به آنفولانزا، همانند سردرد، درد ماهیچه ها، تب و تورم غدد لنفاوی
۲- از داشتن رابطه جنسی در طول دوره عود بیماری بپرهیزید
شریک شما به احتمال زیاد عفونت را به شما در دوره عود انتقال خواهد داد. اگر می خواهید از ابتلا اجتناب کنید، با شریکتان درباره اجتناب از رابطه جنسی در دوران عود صحبت کنید. طول دوره عود بستگی به این دارد که شریک شما ویروس را برای چه مدت زمانی داشته باشد و اینکه آیا او از داروهای ضد ویروسی استفاده می کند یا خیر. به طور متوسط دوره شروع از سه تا چهارده روز طول می کشد.
۳- از کاندوم استفاده کنید
استفاده کردن از کاندوم در طول رابطه جنسی می تواند نرخ انتقال هرپس تناسلی را کاهش دهد. به یاد داشته باشید که هرپس میتواند بخش هایی از پوست را که توسط کاندوم پوشیده نشده است را مورد حمله قرار دهد. پس راههای محافظتی همیشه ریسک را از بین نمی برند.
آگاه باشید که هرپس می تواند به وسیله رابطه جنسی مقعدی یا واژینال منتشر شود.
استفاده کردن از کاندوم های از جنس لاتکس می تواند احتمال انتقال هرپس تناسلی را شدیدا کاهش دهد. احتمال انتقال هرپس وقتی که کاندوم های لاتکس درست استفاده شوند از ۳۰ الی ۵۰ درصد کاهش می یابد.
هرپس به وسیله رابطه جنسی دهانی هم می تواند منتقل شود. هر دو شخص انجام دهنده و دریافت کننده رابطه دهانی ممکن است هرپس بگیرند. بنابراین، به منظور اطمینان شما باید از کاندوم در طول رابطه دهانی استفاده کنید، اگر می خواهید که جلوی پخش شدن ویروس را بگیرید.
از روان کننده ها استفاده کنید. روان کننده ها از بیماری های مقاربتی جلوگیری نمی کنند، بلکه از اصطکاک می کاهند و عود ویروس را کمتر می کنند. روان کننده ها می توانند جلوی پاره شدن کاندوم را بگیرند.
۴- از دست زدن به زخم های هرپس جلوگیری کنید
هرپس می تواند از طریق تماس پوستی هم منتقل شود. اگر شما می خواهید که برانگیختگی جنسی با استفاده از دست هایتان داشته باشید توجه داشته باشید که از لمس کردن زخم های هرپس شریکتان که در دوره عود است خودداری کنید.
پس از تماس با زخم های هرپس، سریعا دست هایتان را با استفاده از آب گرم و صابون بشویید تا از انتقال هرپس خودداری کنید.
۵- نسبت به فعالیت های مختلف جنسی پذیرا باشید
در صورتی که شریکتان هرپس تناسلی داشته باشد، ممکن است که شما با برخورد اعضای جنسی به یکدیگر راحت نباشید. این اشکالی ندارد. حتی اگر از فعالیت های جنسی بخصوصی احتذار کنید، راه های دیگر زیادی برای داشتن یک زندگی جنسی رضایت بخش با شریکتان وجود دارد.
فعالیت هایی همچون ارضا کردن دوطرفه، ریسک انتقال را بالا نمی برند. شما می توانید برانگیختگی جنسی با استفاده از دستتان را هم در نظر داشته باشید، به شرطی که دستتان را بلافاصله بعد از آن بشویید. با شریکتان فعالیت های جایگزین جنسی را تجربه کنید. خلاق باشید و چیزی که برای هر دوی شما مناسب باشد را پیدا کنید.
ارتباط برقرار کردن با شریک جنسی
۱- از شریکتان بخواهید که با یک پزشک ملاقات کند
اگر شما درباره انتقال بیماری هرپس نگران هستید، از شریکتان بخواهید که با پزشکش صحبت کند. پزشک شریک شما می تواند گزینه های درمانی پیشنهاد کند که احتمال عود ویروس را کاهش می دهد.
هنگام ارائه پیشنهاد ملاقات با یک پزشک به شریکتان رفتار محترمانه ای داشته باشید. صحبت کردن درباره هرپس می تواند خجالت آور و استرس زا باشد؛ به هر صورت، شریک شما به این دلیل با شما درباره عفونتش صحبت کرده چون به سلامتی شما اهمیت می دهد.
به شریکتان توضیح دهید که شما می خواهید مطمئن باشید که از زندگی جنسی، تا بیشترین حد ممکن رضایت بخشی دارید. مطمئن باشید که یک پزشک می تواند داروها یا روش درمان بهتری برای کم کردن احتمال پخش شدن ویروس توصیه کند.
شما می توانید از چنین جمله ای برای شروع صحبت با شریکتان استفاده کنید. «من تو را دوست دارم و واقعا دلم می خواهد که با هم رابطه جنسی داشته باشیم. نظرت درباره صحبت کردن با پزشک چیست درباره اینکه چه راهی برای ما بهترین است که بتوانیم لذت ببریم و در عین حال سالم بمانیم.»
۲- از شریکتان بخواهید که دارو مصرف کند
داروهای ضد ویروسی می تواند برای کنترل کردن عفونت هرپس استفاده شوند. وقتی که از آن ها درست استفاده شود، این داروها ریسک انتقال پیدا کردن بیماری را کاهش می دهند.
پزشک شما می تواند داروهای ضد ویروسی را تجویز کند. بعضی از مردم داروها را هر روز می خورند، اما اگر عود بیماری شریکتان به ندرت اتفاق می افتد، ممکن است که دکتر به شریکتان بگوید که داروها را فقط در زمان عود بیماری استفاده کند.
داروها همیشه بهترین راه درمان برای همه کسانی که هرپس دارند نیست. تنها یک پزشک می تواند به شریکتان بگوید که آیا دارو بهترین انتخاب آن هاست یا نه.
۳- یک مکالمه صریح با شریکتان داشته باشید
اگر شریکتان هرپس تناسلی دارد، هر دوی شما نیاز دارید که یک مکالمه راجع به زندگی جنسیتان داشته باشید. اگر شریک شما هرپس دارد، لازم است که شما محدودیت های جنسی در رابطه تان تعیین کنید.
در طول مکالمه آرام باشید و سعی کنید که همه جوانب را در نظر بگیرید. به یاد داشته باشید که هرپس خطرات کمی برای سلامتی دارد و بسیاری از زوج ها برای سال های طولانی بدون اینکه ویروس را پخش کنند، درگیر رابطه جنسی هستند.
با شریکتان درباره انتظاراتتان شفاف صحبت کنید. شما ممکن است ترجیح دهید فقط با استفاده از کاندوم رابطه جنسی داشته باشید یا در دوران عود بیماری از رابطه اجتناب کنید. اگر شما یک رابطه طولانی مدت با شریکتان را پیش چشم خود می بینید، می توانید کمتر نگران انتقال ویروس باشید.
۴- به شریکتان کمک کنید تا گروه های حمایتی هرپس را پیدا کند
داشتن هرپس به همراه خود حجم زیادی از انگ به همراه می آورد. شریک شما نیاز خواهد داشت که کسی را پیدا کند تا درباره ویروس صحبت کند. شما می توانید به آن ها کمک کنید که گروه های حمایت آنلاین یا در محله خودتان را پیدا کنند.
۵- با همدیگر به طور منظم آزمایش بدهید
زوجین باید به طور مرتب برای بیماری های مقاربتی آزمایش شوند، به خصوص اگر یکی از آن ها شرایطی مانند هرپس دارد. یک توافق داشته باشید که هر دو هر چند ماه یک بار با هم آزمایش بدهید. این آزمایش ها عموما رایگان هستند.
منبع:
دکتر سلامت