مراحل لقاح آزمایشگاهی، چگونه است؟
یکی از رایج ترین روش ها ی درمانی زوج های نابارور، لقاح آزمایشگاهی یا IVF می باشد.
طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی WHO هر گاه یک زوج با وجود تلاش برای حاملگی با داشتن مقاربت کافی ( دو تا سه بار در هفته ) در عرض یکسال ( بدون استفاده از روش جلوگیری) حامله نشود ، به آن ها زوج نابارور گفته می شود. میزان ناباروری در ایران حدود ۲۰ درصد می باشد . یکی از رایج ترین روش ها ی درمانی زوج های نابارور ، لقاح آزمایشگاهی یا IVF می باشد.
تعریف لقاح آزمایشگاهی (IVF):
به بیان ساده می توان گفت در این روش تخمک بالغ از زن را با اسپرم مرد درخارج از بدن زن ، در محیط آزمایشگاه در کنار هم می گذارند تا با یکدیگر لقاح پیدا کنند. پس از تشکیل جنین در محیط آزمایشگاه، جنین به داخل رحم منتقل می شود. . در سال 1978 در انگلستان اولین نوزاد با این روش به دنیا آمد .
برای کدام علل ناباروی این روش مناسب می باشد :
-ناباروری علت مردانه داشته باشد، مانند کاهش تعداد اسپرم یا کاهش تحرک اسپرم .
-مسدود بودن لوله های رحمی به هر دلیلی
-فقدان لوله های رحمی
-زوج های که ناباروی بدون دلیل دارند
-اختلالات تخمک گذاری، نارسایی زودرس تخمدان و یا فیبروئید رحم
-آندمتریوز
-عدم توانایی اسپرم در نفوذ به مخاط دهانه رحم
-داشتن آنتی بادی های ضد اسپرم یا تخمک
به طور کلی مراحل انجام عملIVF شامل موارد زیر می باشد:
-تحریک تخمک گذاری با داروهای هورمونی
-برداشت تخمک ها از تخمدان زن
-دریافت اسپرم همسر
-لقاح و رشد جنین در آزمایشگاه
-انتقال جنین به رحم زن
در مرحله اول پزشک با تجویز داروهای هومورنی از روز دوم یا سوم سیکل قاعدگی موجب افزایش تعداد تخمک‌های تولید شده توسط تخمدان در زن می‌شود. با افزایش تعداد تخمک ها تعداد جنین های حاصل افزایش یافته و در نهایت شانس باروری افزایش می یابد از روز هشتم با استفاده از سونوگرافی و آزمایش خون روزانه، فولیکول های بالغ را که آزاد کننده تخمک هستند را شناسایی می کنند.
گام بعدی جمع آوری تخمک ها می باشد این مرحله در اتاق عمل و با بی حسی موضعی انجام می شود جمع‌آوری تخمک‌ها با کمک تصاویر سونوگرافی با سوزن نازکی که از واژن عبور داده می‌شود در هر یک از تخمدان‌ها انجام می‌شود.
در قدم بعدی جداسازی سالم ترین و فعال ترین اسپرم ها از همسر می باشد و بعد ترکیب تخمک های جمع آوری شده با اسپرم در آزمایشگاه می باشد .سپس تخمک بارور شده را در محیط کشت مناسب قرار می دهند.
3 تا 5 روز بعد سلول تخم تشکیل شده را با استفاده از لوله نازکی به نام کاتتر به رحم زن منتقل می کنند دوهفته بعد یک تست بارداری انجام می شود و در صورت مثبت بودند دو هفته پس از آن برای تعیین وضعیت بارداری، سونوگرافی انجام می شود.
بعد از انتقال جنین چه مراقبت‌هایی لازم است؟
مراقبت های که پزشک توصیه می کند شامل : داشتن آرامش روحی و روانی و پرهیز از شرایط پراضطراب ،خودداری از بلند کردن وسایل سنگین،استفاده نکردن از سونای گرم، وان آب داغ و جکوزی. عدم استفاده از دوش واژینال یا تامپون ،خودداری از مقاربت جنسی وارگاسم، پرهیز از مصرف سیگار، قهوه، الکل و داروها....می باشد.
میزان موفقیت این درمان به عوامل گوناگونی از جمله موارد زیر بستگی دارد:
-سن مادر،با افزایش سن مادر احتمال بارداری کاهش و خطر سقط افزایش می یابد.
-علت ناباروری، به طور مثال افرادی که مبتلا به آندومتریوز هستند با احتمال کمتری به کمک روش لقاح خارج رحمی موفق به بارداری می شوند.
-عوامل مربوط به شیوه زندگی، عدم مصرف الکل ، سیگار ، کافئین ....
-سابقه تولید مثلی، زنانی که سابقه یک بارداری موفق قبلی را داشته باشند شانس بیشتری دارند .
-کیفیت اسپرم شوهر
ولی به طور کلی میزان موفقیت حدود ۲۵ تا ۳۰درصد می باشد
نکته آخر در مورد IVF:
IVF به عنوان یک روش درمان ناباروری پر هزینه و زمان بر ،تنها هنگامی که ارزیابی دقیق در مورد علت ناباروری در زوج به عمل آمده باشد توصیه می شود . گاهی ممکن است چندین بار این عمل انجام شود تا نتیجه مثبت بدست بیاید بنابراین با یک بار شکست نباید ناامید شد.داشتن صبر و حوصله یکی از مهم تربن عوامل برای موفقیت می باشد .
منبع:
ماما سایت
نظر کاربران
من انجام دادم امانشدکه نشد