کنترل عصبانیت در کودکان، راهکارهای ایده آل

داشتن فرزندی عصبانی مثل راه رفتن در میدان مین است. در این میدان نمی دانید آیا گام بعدی شما باعث انفجار می شود یا خیر. کودک عصبانی در اصل تمام خانواده را گروگان می گیرد. با این بچه ها همیشه ترس از انجام دادن کاری یا گفتن چیزی اشتباه و بعد مجبور شدن به تحمل خشم و عصبانیت کودک وجود دارد.

اولین گام برای بهبود شرایط فهمیدن این موضوع است که عصبانیت چیست. دکتر تیم مورفی در کتاب کودک عصبانی، عصبانیت را به این صورت تعریف می کند، "پاسخی قوی که با یک احساس منفی دیگر ایجاد می شود و به حمله با شدت های مختلفی که همیشه مناسب نیستند منجر می شود. "عصبانیت می تواند نتیجه رنج بدنی یا احساسی، ناکامی، عجز و ناتوانی، استرس و غیره باشد. عصبانیت می تواند نشانه مشکلات جدی سلامتی مانند افسردگی، اختلال بیش فعالی یا اختلال دوقطبی باشد. مهم است که کودکتان را بشناسید و ریشه عصبانیت او را پیدا کنید. آیا مشکلات زناشویی والدین او را دچار مشکل کرده اند؟ در مورد مدرسه چطور؟ آیا او در مدرسه مورد زورگویی قرار می گیرد یا نمرات کمی می گیرد؟ والدین باید هشیار و گوش به زنگ باشند و هرگونه اقدام لازم برای برخورد با عصبانیت کودک را انجام بدهند.

به نظر دکتر مورفی عصبانیت چهار مرحله دارد:

در مرحله افزایش، تنش شروع به انباشته شدن و افزایش می کند و اعصاب شروع به خراب شدن می کند. در این مرحله برنامه اجتناب از انفجار خشم است.

جرقه محرک واقعی برای انفجار خشم است. این جرقه ممکن است چیزی به سادگی وارد شدن خواهر یا برادر به اتاق و سلام کردن او باشد.

بعد خود انفجار است که ممکن است کلامی، بدنی یا هر دو باشد.

وقتی انفجار فروکش کرد، مرحله پس‌آیند می آید. این مرحله زمان بحث و حل مسئله است. برای آرام نگه داشتن شرایط خانه، سعی کنید پیوندهای خانوادگی را ایجاد کرده و تقویت کنید. هر هفته زمانی را مثلا پایان هفته را با خانواده بگذرانید، یا شب جمعه یک بازی با هم داشته باشید. در مورد سرگرمی های فرزندتان دقت داشته باشید. بررسی ها نشان می دهند دیدن فیلم های خشونت آمیز یا انجام بازی های کامپیوتری خشن باعث می شود کودکان به شرایط پاسخ های پرعصبانیت تر و خشونت آمیزتر نشان بدهند. زمان باکفیتی را تنها با فرزندتان بگذرانید.

فقط روی او تمرکز کنید. بگذارید فرزندتان بداند فردی خاص است و شما دوست دارید وقتی او رفتار آرامی دارد در کنارش باشید. فرزندتان را تشویق کنید دفترچه خاطرات روزانه داشته باشد تا به سازماندهی و بازنگری افکار و احساساتش کمک کند.

برای فرزندتان الگوی رفتارهای مطلوب باشید. بگذارید او ببیند شما در شرایط مختلف زندگی روزمره به طور مناسب پاسخ می دهید. به او نشان بدهید افراد می توانند علیرغم داشتن تجربه دردناک یا سرخوردگی آرام و خونسرد بمانند.

یک کودک عصبانی بیشتر از هر چیزی به حمایت و پشتیبانی والدینش نیاز دارد. او نیاز دارد ببیند مورد محبت نامشروط است و بعد نیاز دارد به او نشان داده شود چطور برخورد مناسبی با خشم و عصبانیت خود داشته باشد. اگر حالا به این شرایط پرداخته نشود، شرایط با بالاتر رفتن سن کودک بدتر خواهد شد.