زنده ماندن نوزاد نارس، بسته به چیست؟

امکان زنده ماندن کودکان نارس
درصد امکان حیاتِ نوزاد نارس مطابق عمر او در زیر آورده شده است: (هفته‌ها با احتساب آخرین زمان قاعدگی مادر درج شده‌اند.)
۲۳ هفته، ۱۰ - ۳۵ درصد
۲۴ هفته، ۴۰ - ۷۰ درصد
۲۵ هفته، ۵۰ - ۸۰ درصد
۲۶ هفته، ۸۰ - ۹۰ درصد
۲۷ هفته، بیش از ۹۰ درصد
۳۰ هفته، بیش از ۹۵ درصد
۳۴ هفته، بیش از ۹۸ درصد

وقتی کودک نارس متولد می‌شود و یا در بیمارستان با مشکلاتی مواجه می‌گردد، احتمالاً مادر بدون او به منزل می‌آید و هرچند وقت یک‌بار می‌تواند نوزادش را ملاقات کند.
مدت زمانی که نوزاد باید در بخش مراقبت‌های ویژه بگذراند قطعاً دوران دشواری برای مادر خواهد بود. زیرا نه تنها قبل از اینکه فرصت داشته باشد فرزندش را بشناسد از او جدا مانده‌، بلکه باید به دیدن او در میان انبوه ترسناکی از دستگاه‌ها عادت کند. این وضع شاید در ابتدا بسیار ترسناک باشد، اما خوب است از کادر بیمارستان بخواهد کار هر دستگاه را برای او توضیح دهند تا بفهمد که در واقع این دستگاه‌ها حفظ سلامت کودک او را به عهده دارند.
ولی با توجه به نکات زیر می‌تواند با کودک خود در ارتباط بیشتری باقی بماند:
- در یک فاصله ۲۴ ساعتی، شیرش را بدوشد و آن را به بخش مراقبت‌های ویژه از کودکان در بیمارستان تحویل دهد. اگر شیر مادر هنوز جاری نشده است، کودک می‌تواند شیر خشک بخورد.
- مهم است که هر قدر می‌تواند با کودک وقت صرف کند. بسیاری از بیمارستان‌ها اتاق‌های خاصی دارند که می‌تواند در آن‌ها در کنار کودک باشد و در مراقبت روزمره او مشارکت کند. در ابتدا، ممکن است کودک به قدری کوچک و ضعیف به نظر برسد که بترسد به او دست بزند. اما همه کودکان نسبت به تماس‌های محبت‌آمیز واکنش نشان می‌دهد، و حتی اگر از آن دسته کودکانی باشد که نباید آن‌ها را از انکوباتور خارج کرد، می‌تواند با او صحبت کند و از طریق دریچه‌های انکوباتور او را نوازش کند. حتی شاید بتواند در عوض کردن پوشک و لباس پوشاندن او کمک نماید. همه روزه نوزادش را عیادت کند و با او در تماس باشد. اما در بیمارستان، زندگی نکند.
- اغلب پدران و مادران در مورد نوزادشان چیزی نمی‌پرسند چون کودک‌شان به قدری ظریف و شکننده که به نظر می‌رسد از شنیدن پاسخ هراس دارند. آن‌ها می‌توانند درباره هر چیزی که مایه نگرانی است از پزشک یا کادر پرستاری سؤال کنند. با مراقبت‌های ویژه امروزی، حتی کودکانی که قبل از ۲۸ هفتگی به دنیا می‌آیند می‌توانند زنده بمانند.
- کمی افسردگی برای مادر کاملاً طبیعی است. می‌تواند گریه کند و هراس‌هایش را با دیگران در میان بگذارد.
- مادر نباید بی‌جهت نگران آینده‌ای باشد که بر آن کمترین کنترلی ندارد. ببیند امروز چه کاری از او ساخته است.
- با مادرانی که دارای نوزادان نارس بوده‌اند صحبت کند. در این صورت خواهد فهمید که تنها نوزاد او نیست که با مشکلات دست و پنجه نرم می‌کند و کودکانی که دارای این مشکلات هستند بسیارند.

دوره پس از دشواری
بسیاری از مادران پس از خروج فرزندشان از بیمارستان به او بیش از اندازه شیر می‌دهند و یا ماه‌ها پس از تولد، هنوز نوزاد را روی سینه خود می‌خوابانند. در حالی که وقتی نوزاد از دشواری بیرون آمد، نباید او را تحت تأثیر تجربه روزهای گذشته به عنوان یک بیمار ارزیابی نمود. توجه به افزایش وزن کودک در این مرحله مهم است.