تماشای تلویزیون در کودکان، دنیایشان را بهم می ریزد؟

چیزی مخرب تر از این وجود ندارد که فرزندمان را به دیدن برنامه های تلویزیون ناچار کنیم.

چیزی مخرب تر از این وجود ندارد که فرزندمان را به دیدن برنامه های تلویزیون ناچار کنیم. تلویزیون همان طور که میتواند جذاب و آموزنده باشد ، ترسناک و خسته کننده نیز هست.

چیزهای مناسب تری نیز وجود دارد که کودکان را وادار کند بهتر از وقتشان استفاده کنند ؛ اگر چه لزومی ندارد که همه ی لحظات کودک به بهترین نحو ممکن سپری شود.

نگرانی ما زمانی تشدید می شود که فرزندمان برای مدت زیادی مشغول تماشای برنامه های تلویزیون باشد ، تا حدی که از کارهای روزمره ی خود بازماند.

مسئله ی ما این است که کودک وقت زیادی را پای تلویزیون می گذراند. از سوی دیگر وقتی زمان تلویزیون او را محدود کنیم ، فرزندمان نق می زند و چانه زنی می کند ، قول می دهد نوبت بعد کمتر تلویزیون ببیند ، پرخاشگر می شود و ما را وامی دارد برای رسیدن به هدفمان به بحث و تهدید رو بیاوریم.

چرا چنین اتفاقی رخ می دهد؟ چه کاری باید انجام دهیم؟

دلایل متعددی برای بروز این واکنش ها وجود دارد . پس آگاهی از این دلایل بسیار مهم است ؛ زیرا میتوان از این اتفاقات جلوگیری کرد و همیشه پیشگیری بهتر از درمان است.

1. اشیای در حال حرکت توجه هر فردی را به خود جلب می کنند. یک بچه ی هجده ماهه میتواند مجذوب برنامه های تلویزیون شود، به رغم اینکه از محتوای آنها سر در نمی آورد. یک پسر هشت ساله و یک مرد چهل و هشت ساله نیز میتوانند چنین وضعیتی داشته باشند.

در واقع حتی اگر محتوای برنامه ای را بفهمیم ولی آن را نپسندیم ، باز هم خاموش کردن تلویزیون کمی مشکل به نظر می رسد . حرکات صفحه ی تلویزیون به خودی خود میتوانند توجه ها را به خود جلب کنند.

2. استفاده از تلویزیون آسان است زیرا به سادگی روشن می شود و برنامه ی دلخواه را پخش می کند. برای دیدن برنامه به تلاش زیادی نیاز ندارید ، از هیچ وسیله ای استفاده نمی کنید و به همراهی کسی نیازمند نیستید.

3. تلویزیون میتواند پاسخگوی نیازهای روحی کودک باشد ، زیرا رویاها را به واقعیت تبدیل می کند. پس کودکان با استفاده از تلویزیون میتوانند رویاهای خود را به شکل واقعی مشاهده کنند.

همچنین سریالی بودن این برنامه ها موجب می شود فرد همیشه پیگیر آنها باشد تا بتواند انتهای داستان را کشف کند.

یکی از مهمترین روش ها برای پیشگیری از عادت کردن فرزندمان به تلویزیون این است که در بخش های دیگر خانه جذابیت ایجاد کنیم. بازی کردن و داستان گفتن از جمله کارهایی است که میتوان طی روز انجام داد.

البته نباید تلویزیون را مقصر دانست بلکه این ما هستیم که کم کاری می کنیم. باید این عادت را از سر آنها بیندازیم ؛ نه تنها به دلیل خود تلویزیون ، بلکه به منظور تقویت روابط با فرزندمان. اگر کودک به دلیل حضور تلویزیون از ما فاصله بگیرد ، مطمئن باشید در موارد دیگر نیز چنین خواهد کرد.

چه کاری میتوانیم انجام دهیم؟

۱. از غر زدن و تهدید کردن دوری کنید ؛ زیرا کودک را نسبت به این مسئله حساس تر می کند.

۲. وقت بیشتری برای آنها صرف کنید و در بازی ها همراهشان باشید.

۳. علایق جدید را در آنها کشف و ایجاد کنید.

۴. اگر کودک از بودن ما لذت بیشتری ببرد ، تماشای تلویزیون در اولویت بعدی قرار می گیرد . پس میتوانید هنگام پخش برنامه های مورد علاقه ی آنها ، موقعیت های جذاب دیگری خلق کنید.