مهارت خودکنترلی در کودکان، روش آموزش

زمانی که کودک در یک فروشگاه شلوغ، در یک شام خانوادگی رسمی و یا در خانه، خودش را کف زمین انداخته، یا سر و صدا یا قهر کند باعث ناامیدی شده و گاهی شرمساری را برای شما فراهم میکند. اما والدین می توانند به فرزندان خود کمک کنند تا خودشان را کنترل نموده -خودکنترلی- و به جای ضربه ها و حرکات نامناسب، پاسخی درخور به هر کنش داشته باشند.
"خودکنترلی" یکی از مهمترین کارهایی است که والدین می توانند به کودکان خود آموزش دهند زیرا این مهارت ها از مهمترین عوامل موفقیت در ادامه زندگی می باشند.

به کودکانتان کمک کنید تا "خودکنترلی" را بیاموزند
با آموختن خودکنترلی، کودکان قادر خواهند بود تا تصمیم های درست بگیرند و به وضعیت های استرس زا، پاسخی مناسب ارائه دهند. برای مثال اگر شما به کودک خود بگویید که تا بعد از شام خبری از بستنی نیست! ممکن است برای به دست آوردن هرچه سریعتر بستنی گریه کند، التماس کند و یا حتی فریاد بزند. اما با آموختن خودکنترلی، کودک شما میفهمد که یک قهر معمولی برای دورکردن بستنی به صلاح او است و عاقلانه ­تر است تا کمی بیشتر صبر کند.
در اینجا به نکاتی خواهیم پرداخت که به شما برای آموختن هر چه بهتر خودکنترلی رفتار در کودکان، کمک خواهد کرد:

از تولد تا سن ۲ سالگی
نوزادان و نوپاها به خاطر فاصله زیاد بین چیزهایی که به آنها علاقه دارند و کارهایی که قادر به انجام آنها هستند، ناامید و ناراحت میشوند. آنها معمولا با قهری ملایم به آن پاسخ میدهند. سعی کنید که حواس کودک خود را با اسباب بازی و فعالیت های دیگر پرت کنید.
برای کودکانی که به سن ۲ سال میرسند، یک زمانی کوتاه را برای تنها گذاشتن آنها در نظر بگیرید (صندلی آشپزخانه یا پله ای کوچک) تا عواقب خشم را به آنها نشان داده و به آنها بیاموزید گاهی بهتر است به جای قهر کردن، تنها باشد.
سنین ۳ تا ۵ سالگی
همچنان با روش "تنهایی" پیش بروید اما محدودیتی برای زمان تنهایی در نظر بگیرید. زمانی که کودکتان آرام شد، به این تنهایی خاتمه بدهید. این عمل به حس خودکنترلی آنها کمک میکند. همچنین کودکان خود را برای از دست ندادن کنترل در شرایط سخت، تشویق و تمجید کنید.
سنین ۶ تا ۹ سالگی
به محض ورود به مدرسه آنها بهتر فرق بین رفتار خوب و بد را شناخته و به عواقب آنها پی می برند، و به آنها خواهد آموخت که در یک مورد بخصوص، توقف کرده و اطاعت کنند و قبل از پاسخ دادن راجع به آن فکر کنند. به آنها بیاموزید که چند قدم از وضعیت دلهره آور فاصله بگیرند و به جای بروز خشم و سر و صدا کردن، کمی آرام شوند. زمانی که این اتفاق افتاد از آنها تمجید کنید. آنها دوباره از این مهارت به دست آمده استفاده خواهند کرد.
سنین ۱۰ تا ۱۲ سالگی
کودکان بزرگتر، احساسات خود را بهتر درک میکنند. از آنها بخواهید که با خود فکر کنند چرا گاهی کنترل خود را از دست می دهند و سپس آنها را آنالیز کنید. برای آنها توضیح دهید. بعضی اتفاقاتی که به ناراحتی آنها تبدیل میشود . قطعا با حالت بسیار بدتر پایان نخواهند یافت. از آنها بخواهید قبل از پاسخ، تفکر کرده و سپس از آنها به خاطر استفاده از مهارت خودکنترلی تعریف کنید.
سنین ۱۳ تا ۱۷ سالگی
در این سن آنها باید قادر باشند تا بیشتر رفتارهای خود را کنترل کنند. اما همچنان نیاز دارند تا در مورد عواقب طولانی مدت آن تفکر کنند. از آنها بخواهید قبل از پاسخ وضعیت ناراحتی را ارزیابی کنند و راجع به مسائلی مانند از دست دادن کنترل، محکم کوبیدن درب، سر و صدا کردن، یا فریاد زدن، صحبت کند.
اگر نیاز است میزانی از آزادی های او را گرفته تا ارزش و اهمیت این رفتار را درک کند. به او اجازه دهید با نشان دادن خودکنترلی دوباره، آن آزادی ها را به دست بیاورد.