تربیت کودکان دوقلو، تدابیر کارساز

هنگامی که فرزندان دوقلویتان را تربیت میکنید به سوی رفتار قابل قبول هدایتشان می نمایید.

هنگامی که فرزندان دوقلویتان را تربیت میکنید به سوی رفتار قابل قبول هدایتشان می نمایید. روابط کودکان دوقلو به موقعیت های منحصر به فردی منجر می شوند که نیاز به راهنمایی شما دارند. یکی از دوقلوها برخلاف نوپای یک قلو ممکن است به خشنود کردن کودک دیگر بیش از خشنود کردن شما علاقه مند باشد. گذشته از هرچیز افکاری که کودکان دوقلو در مورد سرگرمی در چنته دارند از افکار والدینشان هیجان انگیزتر است.

نه !

ممکن است دوقلو های نوپا واژه ی ((نه)) را چهار برابر نوپای یک قلو بشنوند. کودکان دوقلو ((نه))هایی را میشنوند که به خود آنها به کودک دیگر به هر دو به خاطر شیطنتی که دونفری مرتکب شدند و به هر دو به خاطر نقشه های اضافه ای که طرحشان فقط از عهده ی کودکان دوقلو برمی آید میگویید. میتوانید بسیاری از ((نه)) ها را حذف کنید.

- نه فقط به تناسب سن و مرحله ی رشد کودکان دوقلو بلکه به تناسب نوع رفتارشان توقعات واقع بینانه ای داشته باشید. کودکان دوقلو با هم فرق دارند و آنها در کنار هم با یک نوپای یک قلو فرق میکنند.

- ایجاد محیطی کاملا امن بسیاری از ((نه))ها را حذف میکند.

- حساس بودن نسبت به نیازهای خواب و گرسنگی هر یک از آنها و پیش بینی این نیازها رفتارهای منفی مرتبط با خستگی فراوان و گرسنه بودن را کاهش میدهد.

- حتی اگر احتمال ضعیفی در میان باشد که یکی از کودکان دوقلو حرفتان را بشنود ماجراجوییهای شیطنت آمیزشان را تعریف نکنید مگر آنکه بخواهید چنین رفتارهایی را تقویت کنید.

- هر یک از کودکان دوقلو را فراوان ببوسید و در آغوش بگیرید. به علاوه رفتارهای مثبتی نظیر شریک شدن و همکاری کردن را تقویت کنید تا نیاز هریک از آنها را به جلب توجه شما از طریق رفتار منفی کاهش دهید. کودکی که کنترلش مشکل تر است نیاز زیادی به تقویت رفتار مثبت دارد.

دعوا

دعوا بین کودکان دوقلو مشکل رایجی است. آنها منصفانه دعوا نمیکنند. کوچک تر از آن هستند که بفهمند زدن ، هل دادن یا کشیدن دیگری ممکن است به مصدومیتش منجر شود. وقتی یکی از آنها عصبانی میشود ممکن است دیگری را گاز بگیرد.

در دعواهای کودکان دوقلو فورا مداخله نکنید مگر آنکه یکی از آنها در معرض خطر باشد. از دور نگاه کنید. آیا ((قربانی )) هرگز باعث دعوا می شود؟ آیا میتواند با مهاجم کنار بیاید - ولو بدان معنی که از یک اسباب بازی دست بشوید یا از سرراه کنار برود؟ اگر همیشه قربانی را (( نجات دهید )) کودکانتان نمیتوانند بیاموزند که چگونه اختلافاتشان را حل و فصل کنند. اجتناب از عمل ((نجات )) به آن معنی نیست که باید روشهای نامناسب برخورد با اختلاف را نادیده بگیرید.

تدابیر کارساز

تدابیری که برای یک نوپا خوب اثر میکنند- نظیر منحرف کردن توجه او یا جایگزین کردن یک اسباب بازی با اسباب بازی دیگر- ممکن است در نتیجه ی روابطی که بین دوقلوها وجود دارد کاملا نقش بر آب شوند. گاهی ممکن است شک کنید که شیطنتی را یکی مرتکب شده است یا هر دو و هنگامی که از آنها می پرسید هر یک به دیگری اشاره می کند و میگوید : (( کار اونه)) و دوقلوهای نوپا به سرعت یاد میگیرند که از هم جدا شوند و در دو جهت مختلف بدوند زیرا می داند که نمیتوانید در آن واحد به دنبال هر دو بدوید.

هر دوی آنها تنبیه نکنید مگر آنکه هر دو رفتار بدی داشته باشند. تنبیه دو نفری در حق کودک (( بی گناه تماشاچی)) انصاف نیست. باز هم نام رفتار نامناسب را بگویید و راههای دیگر را پیشنهاد کنید. اما اگر دیدید هر دو کار بدی کرده اند هر دو را تنبیه کنید.

منبع: کودک آنلاین