نرمش و ورزش در دوران بارداری، متناسب با تغییرات بدنی
در دوران بارداری انجام نرمش و ورزش به بدن کمک بسیاری می‌کند. ورزش، قلب شما را قوی و ماهیچه‌هایتان را خوش‌فرم می‌کند.
در دوران بارداری انجام نرمش و ورزش به بدن کمک بسیاری می‌کند. ورزش، قلب شما را قوی و ماهیچه‌هایتان را خوش‌فرم می‌کند و بسیاری از مشکلات و ناخوشی‌های دوران بارداری را کاهش می-دهد یا از بین می‌برد. در کل ورزش و نرمش روی همه‌ی مسائل بارداری، از حالت تهوع ابتدای صبح گرفته تا یبوست،پادرد یا کمردرد بارداری اثر می‌گذارد. هرچه در اوایل بارداری نرمش و ورزش سبک و منظم بیشتری انجام دهید، در طول ۴۰ هفته بارداری احساس راحتی و سلامت بیشتری خواهید کرد. نرمش منظم ممکن است درد زایمان را کمتر و زمان آن را کوتاه‌تر کند.
بنابراین اگر سلامت شما در وضعیت خوبی است و مشکلات بارداری یا پزشکی ندارید، در طول بارداری همچنان به ورزش و نرمش خود ادامه دهید، مگر اینکه برنامه‌ی ورزشی یا تمرینات بدنی شما سنگین باشد. اگر در مورد انجام برنامه‌ی ورزشی خود تردید دارید، با پزشک خود مشورت کنید.
انجام ورزش و تمرینات بدنی برای تمامی خانم‌های باردار مناسب نیست و به‌همین دلیل ورزش را به همه توصیه نمی‌کنیم. اگر یکی از شرایط زیر را دارید (فصل ۱۴ و ۱۵ را مطالعه کنید)، بهتر است که ورزش نکنید، حداقل تا زمانی که با پزشکتان در مورد ورزش صحبت نکرده‌اید:
- خون‌ریزی؛
- باریکی دهانه‌ی رحم؛
- محدودیت رشد داخل رحمی؛
- حجم کم مایع آمنیوتیک؛
- قرارگیری جفت در وضعیت نامناسب و بستن دهانه‌ی رحم(در اواخر بارداری)؛
- فشار خون بالا؛
- سابقه‌ی زایمان زودرس یا پارگی پیش از موعد کیسه‌ی آب؛
- سه‌قلویی یا بیشتر؛
ورزش متناسب با تغییرات بدنی دوره‌ی بارداری
حتی اگر در حد اعتدال نرمش و ورزش کنید، باید به‌خاطر داشته باشید که بارداری موجب برخی تغییرات جسمانی واقعی می‌شود که می‌تواند روی قدرت بدنی، بنیه و عملکردهای شما اثر بگذارد. در فهرست زیر برخی از این تغییرات آورده شده است:
تغییرات قلبی‌عروقی:
به‌هنگام بارداری میزان خون پمپاژ شده از قلب به سراسر بدن افزایش می‌یابد. این افزایش حجم خون، معمولا تأثیری بر ورزش و نرمش کردن شما ندارد. اما اگر روی پشت خود دراز بکشید ـ به‌خصوص پس از حدود ۱۶ هفتگی ـ ممکن است حالت ضعف شدید(غش) یا سرگیجه به شما دست دهد، چرا که رحم فشار زیادی روی رگ‌های خونی اصلی‌تان وارد می‌کند. و البته اگر چندقلو باردار باشید، رحم‌تان سنگین‌تر و این فشار بیشتر خواهد بود.
اگر نرمش یا ورزشی انجام می‌دهید که نیاز دارد روی کمرتان به پشت بخوابید، بهتر است بالشتی کوچک یا تکه‌ای ابر زیر سمت راست کمر یا ران سمت راست‌تان بگذارید. این بالش باعث می‌شود کمی به پهلو خم شوید و درنتیجه وزن و فشار رحم روی سلول‌های خونی‌تان کم می‌شود.
تغییرات تنفسی:
در این دوره بدن برای حمایت از جنین در حال رشد، بیش از هر وقت دیگری اکسیژن مصرف می‌کند. همچنین تنفس در این دوره سخت‌تر از قبل است، چرا که بت بزرگ‌شدن رحم فشار زیادی به سمت بالا و دیافراگم وارد می‌شود. در برخی خانم‌ها این سختی در تنفس، انجام نرمش‌های ایروبیک را کمی دشوارتر می‌کند.
تغییرات ساختاری ظاهری:
با پیشرفت بارداری، تغییرات بدنی ظاهر می‌شود، مثلا شکم و پستان‌هایتان به‌مرور بزرگ می‌شوند و درنتیجه مرکز ثقل بدن تغییر می‌کند، همین امر روی تعادل‌تان اثر می‌گذارد. به‌ویژه هنگام رقص، دوچرخه‌سواری، اسکی، اسب‌سواری یا ورزش‌های دیگری از این دست که در آن‌ها تعادل مهم است، می‌توانید متوجه این تغییرات جاذبه شوید. هورمون‌های بارداری همچنین موجب نرمی مفاصل می‌شود، همین امر می‌تواند حفظ تعادل را سخت‌تر کرده و خطر بروز حوادث و صدمات را افزایش دهد.
تغییرات سوخت و ساز بدن:
کربوهیدرات در بدن زنان باردار بسیار سریع‌تر از زنانی که باردار نیستند سوخته و مصرف می‌شود، به همین دلیل آن‌ها بیشتر در معرض خطر افت قند خون(هیپوگلیسمی) و ضعف شدید قرار دارند. بنابراین نرمش می‌تواند در کمک به کنترل سطح خون مؤثر باشد و البته نیاز بدن به مصرف کربوهیدرات بیشتر را افزایش دهد. با ورزش کردن مطمئنا به مقدار کافی نشاسته و کربوهیدرات مصرف خواهید کرد و کمتر دچار افت قند می‌شوید.
تأثیرات بر روی رحم:
تحقیقات نشان داده که انجام نرمش ایروبیک با شدت متوسط موجب افزایش انقباضات رحمی می‌شود. البته ورزش اثر بسیار کمی در زایمان زودهنگام دارد و در زنان باردار سالم به‌هیچ‌وجه خطر زایمان زودرس را ایجاد نمی‌کند.
تأثیر بر وزن نوزاد:
برخی مطالعات نشان داده است زنان بارداری که ورزش و نرمش‌های این انجام می‌دهند نوزادان کم‌وزن‌تری به‌دنیا می‌آورند. به‌علاوه زنانی که کارهای بدنی سنگین و ایستادنی انجام می‌دهند هم در معرض همین مشکل‌اند. این کاهش وزن به هنگام تولد، اساسا به دلیل کاهش میزان چربی زیر پوستی نوزاد است و نرمش اثری در رشد طبیعی جنین نمی‌گذارد.
منبع:
کودکان طلایی
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼