خصوصیات کودکان درونگرا، نکاتی که والدین باید بدانند

مهمانی و دید و بازدیدها میتونه فرصت خوبى باشه براى پذیرش خُلقِ کودکم در نظر من و دیگران درست همانطور که هست.

مهمانی و دید و بازدیدها میتونه فرصت خوبى باشه براى پذیرش خُلقِ کودکم در نظر من و دیگران درست همانطور که هست . هر کودکی برای خود خلق و خویی داره که بعضی از کودکان درون گرا هستند که این درون گرایی کودکان عیب نیست و من توصیه میکنم که اگر شما هم کودکی درون گرا دارید این مطلب رو مطالعه کنید.

همه کودکان شبیه هم نیستن

قرار نیست تمام بچه ها تو این روزها مثل هم برخورد کنند. تمامشون سلام کنند ؛ بوسه بدن و بگیرن و با دیگران ارتباط پررنگى داشته باشند. چیزى که مهمه اینه که نباید فکر کنیم چون این جور کودکان مطابق با عرف متداول جامعه برخورد میکنند قابل قبول و معقول ترن!

و از کودکِ خودم که درون گرا هست و براى برقراى تعاملات با دیگران به زمان نیاز دارد بخواهم آن طور که جامعه از او میخواهد رفتار کند که اگر چنین شود پیغامى که بچه ها از این رفتار میگیرند این است که چیزى در وجودشان اشتباه است .

ویژگی های کودکان درون گرا و برون گرا

کودکانى که برون گرا هستند اصولا بلند بلند فکر میکنند؛ با همه حرف میزنند ، سلام میکنند ، و تک نفره بازى کردن برایشان غیر ممکن است و در کل به جهان بیرون گرایش دارند . اما کودکان درون گرا در مورد همه چیز و همه کس گزینشى تر عمل میکنند ، نظاره گر هستند ، همینطور متفکرتر و متمرکز تر ، با خلوت کردن با خودشان انرژى میگیرند و به زمینه هاى بخصوصى علاقه مند هستند، آنها وقتى اطلاعات رو دریافت میکنند نیاز به زمان دارند تا آنها را مرتب کنند و بعد از آن بتونن در قالب کلمات در بیارن. پس نیاز داشتن به زمان از ویژگى هاى پر رنگ کودکان درون گراست.

درون گرایی کودکان عیب نیست

بیایید این تصور باطل رو که برون گرایى یک ویژگى مثبت و درون گرا بودن یک ضعف بزرگ هست رو از بین ببریم .. چرا که وقتى تمام کودکان در یکى ازین دسته بندى ها قرار میگیرند داراى نقاط ضعف و قوتى هستند که درون دسته دیگرى وجود ندارد ! و میبایست هر کدام از آنها از نظر جایگاه انسانى و اجتماعى قابل قبول و پذیرش باشند .

نکاتی که باید والدین کودکان درون گرا بدانند

۱- اگر کودک شما درونگرا هست ؛ در دید و بازدیدهاى عید و مهمانى ها کمى زودتر از دیگران حاضر شوید تا با گذرِ زمان فرصت بیشترى به کودکتان براى برقراى ارتباط با دیگران داده باشید.

۲- به زور و اجبار از آنها نخواهید که احترام مقبول از نظر جامعه را به جا بیاورند ( سلام کنند ، بوسه بدن ، دست بدن و … ) و جورى پیش بروند که شبیه به آنها نیست .

۳- رفتار کودک خود را در مقابل دیگران بخاطر کمرنگ بودن ارتباطى که برقرار میکند سرزنش نکنید ؛ بلکه میتوانید تنها با یک جمله که کودکم نیاز به زمان بیشترى دارد به او کمک کنید

منبع: گل من و تو