درباره سقط جنین، بیشتر بدانید

سقط جنین به معنای از دست دادن جنین، از هفته ۲۴ بارداری است. اگر از دست دادن جنین در ۱۲ هفته ابتدایی بارداری اتفاق بیفتد، به این موضوع سقط جنین زودهنگام می گویند. سقط جنین، بسیار دردناک است. از دست دادن موجود کوچولویی که درون تو به آرامی رشد می کند و او را بسیار دوست داری، می تواند از جهت روحی به تو آسیب زیادی وارد کند؛ اما این عارضه از جهت جسمی هم می تواند عوارضی داشته باشد.

سقط جنین چقدر رایج است؟
این موضوع به زمان رخ دادن سقط جنین ارتباط دارد. متأسفانه سقط جنین زودهنگام بسیار رایج است. بسیاری از بانوان، حتی پیش از این که متوجه بارداری خود بشوند، سقط جنین می کنند. در این حالت سقط جنین ممکن است با قاعدگی به تأخیر افتاده اشتباه گرفته شود. گفته می شود بیش از نیمی از تخمک های بارور شده، در اولین روزهای بارداری از بین می روند؛ پیش از آنکه حتی آزمایش بارداری انجام شود. بیش از ۲۰% از بارداری ها به سقط جنین ختم می شوند. البته این موضوع به عوامل مختلفی مثل سن مادر هم مرتبط است. هرچه مادر سن بالاتری داشته باشد، امکان وقوع سقط جنین بیشتر است. سقط جنین دیر هنگام کمتر رایج است و تنها در ۲% از بارداری ها اتفاق می افتد. تشخیص و کنار آمدن با سقط جنین دیر هنگام بسیار سخت تر است. ۱% از مادران باردار هم به سقط جنین مکرر دچار می شوند، یعنی در یک دوره ۳ بار یا بیشتر سقط جنین می کنند.

چه عاملی سبب سقط جنین می شود؟
سقط جنین زود هنگام در بسیاری از موارد به دلیل رشد ناکافی جنین اتفاق می افتد. مشکلات کروموزومی رایج ترین عامل سقط جنین هستند و علت بروز آن ها مشخص نیست. برای رشد کافی و مناسب، جنین به تعداد دقیقی کروموزوم نیاز دارد. او باید ۲۳ کروموزوم از مادر و ۲۳ کروموزوم از پدرش بگیرد. اختلالات کروموزمی از رشد جنین جلوگیری می کنند و ممکن است به دلیل کمبود یا بیشتر بودن تعداد کروموزوم ها یا تغییر ساختار آن ها ایجاد شوند. سقط جنین دیر هنگام به دلایل مختلفی اتفاق می افتد و این علت ها ممکن است به جنین یا مادر مرتبط باشند. اگر سقط جنین مکرر داشته ای، باید علت این موضوع را شناسایی کنی. مراقبت های پزشکی و استراحت مطلق از همان ابتدای بارداری، در بسیاری از موارد کمک می کنند که بتوانی بارداری سالمی را تجربه کنی.

از کجا بدانم که در معرض خطر سقط جنین قرار دارم؟
سخت است که بگوییم چه کسی در معرض خطر سقط جنین قرار دارد. در اغلب اوقات سقط جنین به دلیل خاصی رخ نمی دهد و عاملی وجود ندارد که بتوانی از خودت و جنین در برابر آن مراقبت کنی. به ویژه این حالت در سقط جنین زود هنگام پیش می آید. بسیاری از بانوانی که جنین را از دست می دهند بسیار سالم هستند. با این حال برخی موارد خطر از دست دادن جنین را بالا می برند:
سن مادر: هرچه سن تو بالاتر باشد، خطر اختلالات کروموزومی جنین بالاتر می رود. نیمی از بانوان بالای ۴۰ سال باردار، دچار سقط جنین می شوند.
سلامت مادر: برخی از مشکلات جسمانی مادر، باعث از دست رفتن جنین می شوند. چاقی و اضافه وزن، دیابت، فشار خون بالا، بیماری سلیاک، مشکلات کلیوی و تیروئید ممکن است منجر به سقط جنین شوند. همچنین مشکلات خونی مثل سندرم خون چسبنده یا سندرم هیوز هم با سقط جنین در ارتباط هستند. سندرم خون چسبنده باعث ایجاد لخته های خون در شریان ها می شود. برخی از مشکلات رحمی هم می توانند خطر از دست دادن جنین را بیشتر کنند. عفونت بدن، مثل آنفولانزا هم یکی از عوامل سقط جنین است.
سبک زندگی مادر: برخی از مسائل مرتبط با سبک زندگی مادر، در از دست رفتن جنین مؤثر هستند؛ سیگار کشیدن، مصرف الکل و برخی از داروها باعث سقط جنین می شوند. مصرف زیاد از حد کافئین هم خطر سقط جنین را بالا می برد.

چه باورهای اشتباهی در مورد سقط جنین وجود دارد؟
یکی از رایج ترین باورهای اشتباه در مورد سقط جنین این است که استرس می تواند منجر به از دست دادن جنین شود. برخی از افراد می گویند یک شوک عصبی، دعوا یا ناراحتی شدید، افسردگی و استرس زیاد در دوران بارداری باعث شده فرزندشان را از دست بدهند. اما هیچ مدرکی نشان دهنده ارتباط بین این عوامل و سقط جنین نیست. رابطه جنسی در دوران بارداری هم باعث سقط جنین نمی شود. ورزش کردن در دوران بارداری، اگر تحت نظارت پزشک باشد، نه تنها باعث از دست رفتن جنین نمی شود، که مفید هم هست.
در آینده باز هم در مورد سقط جنین با هم صحبت می کنیم! بهتر است هرچه بیشتر در مورد این واقعه دردناک بدانی که اگر خدایی نکرده به آن دچار شدی، بتوانی با این شرایط کنار بیایی و خودت را شماتت نکنی.