نکاتی درباره یائسگی، مخصوص آقایان

برای بعضی از زوج‌ها، یائسگی و خشم نسبت به شوهر، گویی همزمان است! همین مسئله باعث می‌شود مرد، کمتر هوای همسرش را داشته باشد و این قطعا برای زن خوشایند نیست. البته همه‌ی خانم‌های یائسه دچار خشم و عصبانیت نمی‌شوند، اما برای آن‌هایی که دچار چنین حالتی می‌شوند، زندگی می‌تواند سخت شود.
فاکتور‌های دخیل در این شرایط را نمی‌تواند حذف کرد، اما راه‌هایی وجود دارد که مرد می‌تواند با کمک آنها، عبور از این دوره را برای خودش و همسرش راحت‌تر کند. با ما همراه باشید تا به شما بگوییم چرا همسرتان در دوران یائسگی‌اش عصبی می‌شود و شما چه می‌توانید بکنید.

چرا خانمتان اینقدر عصبانی است؟
اگر در طول زندگی مشترک‌تان، شوهری حمایت گر بوده باشید، وقتی همسرتان وارد دوره‌ی یائسگی می‌شود احتمالا کمی پریشان و آشفته می‌شوید؛ رفتار‌های او انگار ناگهان تغییر کرده، ممکن است مهربانی و لطف شما را نپذیرد، ممکن است با شما بحث و مشاجره کند، و با این رفتار‌ها طبیعتا فکر می‌کنید چقدر نسبت به شما بی‌انصاف و نامهربان شده است.
واقعیت این است که احساس خشم و عصبانیت همسر شما دلایل خوبی دارد و خیلی از این دلیل‌ها واقعا هیچ ربطی به شما ندارند. در ادامه به چند عامل که سبب عصبی شدن خانم‌های یائسه، از جمله همسر شما، می‌شوند اشاره می‌کنیم.
مردُم امروز بیشتر از ۵۰ سال پیش در مورد یائسگی حرف می‌زنند، اما همچنان خیلی از افراد چیز زیادی در مورد یائسگی نمی‌دانند مگر اینکه تجربه‌اش کنند. وقتی شما احساس می‌کنید هیچکس درک نمی‌کند درون شما چه خبر است و در چه وضعیتی قرار دارید، همین احساس می‌تواند شما را در هر سنی که باشید، زودرنج و تحریک پذیر کند؛ و اگر شما آقای محترم، کمی مطالعه کنید و فکر کنید حالا دیگر کاملا همسرتان را درک می‌کنید، او را جور دیگری عصبانی می‌کند.
اگر هر چیزی که همسرتان می‌گوید، انجام می‌دهد و احساس می‌کند را به عنوان علامتی از یائسگی تعبیر و تفسیر کنید، او را به عنوان یک انسان سخت و مشکل دار، بی‌ارزش می‌کنید. همسر شما هر چند که در حال تجربه‌ی نشانه‌های یائسگی است، اما می‌خواهد شما به یاد داشته باشید که او در بیشتر موقع هنوز هم همان کسی است که همیشه بوده.

پریود‌های همسرتان دیگر قابل پیش بینی نیستند
اگر فکر می‌کنید یائسه شدن به معنی توقف کامل پریود است اشتباه می‌کنید. شاید در ابتدا، تغییر در پریود، تنها مشکل موجود به نظر برسد، اما همین موضوع هم می‌تواند بسیار آزاردهنده و ناخوشایند باشد. همسر شما دیگر نمی‌داند چه زمانی قرار است پریود بشود، زیرا پریودهایش دیگر منظم نیستند.
شاید خونریزی‌هایش بیشتر یا کمتر شده باشند، شاید طولانی‌تر یا کوتاه‌تر از قبل شده باشند و ممکن است همسر شما شش ماه بدون پریود طی کند و بعد، پریود بشود. همین غیرقابل پیش بینی بودن باعث می‌شود همسر شما احساس کند دیگر هیچ کنترلی روی بدن خودش ندارد.

همسرتان احساس راحتی نمی‌کند
گُرگرفتگی‌ها، تعریق‌های شبانه و لرز‌ها می‌توانند باعث شوند تمام طول روز و شب احساس ناراحتی و بیقراری کند. این علائم ممکن است تا حدودی با راهکار‌های طبیعی یا درمان‌های هورمونی تسکین پیدا کنند، اما بیشتر خانم‌ها با وجود اینکه درمان، مقداری از حساسیت‌شان می‌کاهد، اما باز هم علائم را دارند.

همسرتان احتمالا وزن اضافه کرده است
همسر شما به دلیل افزایش وزن ناشی از یائسگی ممکن است احساس کند دیگر جذاب و خوش اندام نیست، مگر اینکه خیلی لاغر باشد. دور کمر همسرتان زیاد می‌شود، پوستش ممکن است شل‌تر و نازک‌تر شود، ممکن است چربی در بدنش جمع کند و بخشی از عضلاتش را از دست بدهد، و این اتفاق‌های به این دلیل نیستند که او دیگر اهمیتی به خودش نمی‌دهد.
کارشناسان هنوز دقیقا نمی‌دانند چرا خانم‌ها طی یائسگی وزن اضافه می‌کنند، اما حدس می‌زنند کاهش استروژن بی‌تاثیر نباشد. کاهش هورمون استروژن، بخشی طبیعی از پروسه‌ی افزایش سن خانم‌هاست، درست همان طور که آقایان با افزایش سن، تستوسترون کمتری تولید می‌کنند. به هر حال علت اضافه وزن همسر شما هر چه که باشد می‌تواند بر اعتماد بنفس او و توانایی‌های فیزیکی‌اش اثر بگذارد.

رابطه جنسی برای همسرتان کمی سخت شده است
علت سخت شدن رابطه جنسی برای خانم شما چند دلیل دارد. اول اینکه واژن او خشک‌تر شده و این می‌تواند باعث دردناک شدن دخول و احساس ناراحتی او بشود. دیگر اینکه همسر شما ممکن است مکررتر دچار عفونت‌های واژینال شود و دلیل دیگر هم اینکه، میل جنسی او کمتر شده است.

همسر شما ممکن است در کنترل مثانه‌اش مشکل داشته باشد
خیلی از خانم‌ها طی یائسگی دچار بی اختیاری ادرار می‌شوند. همسر شما ممکن است هنگام ورزش، عطسه، سرفه و یا خندیدن دچار نشت ادرار شود. او ممکن است مکررا عفونت مثانه بگیرد و همه‌ی این‌ها نه تنها ناراحت کننده‌اند بلکه احساس شرم نیز به او می‌دهند.

همسر شما خوب نمی‌خوابد
خانم‌ها تقریبا در همان سنی که یائسه می‌شوند، دچار مشکل خواب نیز می‌شوند. همسر شما ممکن است برای به خواب رفتن و در خواب ماندن مشکل داشته باشد و نیمه‌های شب مکررا از خواب بیدار شود. تعریق‌های شبانه می‌تواند او را از خواب بیدار کند حتی شاید عرقش آنقدر زیاد باشد که مجبور شود روتختی و روبالشتی‌اش را عورض کند تا بتواند دوباره بخوابد. کم خوابی می‌تواند احساس خستگی و افسردگی به همسرتان بدهد.

همسر شما با نوسانات خلقی درگیر است
یائسگی اغلب با نوسانات خلقی همراه است که دلیل دارد، اما کاملا شناخته شده نیست. خستگی، استرس ناشی از تغییرات و دست و پنجه نرم کردن با علائم یائسگی همگی می‌توانند بر خلق و خو اثر بگذارند.
در بدن همسر شما، تغییرات هورمونی زیادی در جریان است. استروژن او افت کرده و همین در خلق و خوی همسر شما بسیار تاثیر گذار است، زیرا استروژن، تولید سروتونین را در مغز کنترل می‌کند. اگر سروتونین همسرتان کاهش پیدا کند، او به سختی می‌تواند تمام مدت حال خوب و خوشی داشته باشد. وقتی به این مسائل فکر کنید دیگر برای‌تان عجیب نیست که چرا یائسگی، خلق و خوی همسرتان را تغییر داده است.

شما هم سن‌تان بالا رفته است
شما هم سن‌تان بالاتر رفته است و احتمالا تغییراتی پیدا کرده‌اید، مگر اینکه خیلی جوان‌تر از همسرتان باشید. شاید در سن و سالی باشید که ببینید سال‌هایی که پیش روی‌تان دارید کمتر از سال‌هایی هستند که پشت سر گذاشته‌اید. شاید مو‌های سرتان ریخته باشد یا شکم‌تان بزرگ شده باشد. حالا این‌ها چه ارتباطی به عصبی بودن همسرتان در یائسگی دارند؟ ارتباط خاصی وجود ندارد غیر از اینکه در حال حاضر حس خوبی نسبت به خودتان و زندگی‌تان ندارید و به همین دلیل برای‌تان سخت است از نظر احساسی و عاطفی، پشتیبان همسرتان باشید و او را درک کنید.

چه می‌توانید بکنید؟
شاید واقعا دل‌تان بخواهد مشکلات همسرتان را رفع کنید، اما نمی‌توانید کمکی به او بکنید. شما شاید قادر نباشید جلوی گهگاه عصبی و بد خلق شدن همسرتان را بگیرید، اما راه‌هایی وجود دارد که بتوانید به همسرتان کمک کنید.

همدلی‌تان را به همسرتان نشان دهید
اگر همسرتان دوران یائسگی خود را می‌گذراند، مهم‌ترین کاری که می‌توانید بکنید این است که با او همدلی کنید. سعی کنید تصور کنید اگر همه‌ی این اتفاق‌ها برای شما می‌افتاد چه احساسی داشتید. در رفتار و کردارتان نشان دهید که مراقبش هستید و به او توجه دارید. اگر هنگام ازدواج عهد بستید که همراه و شریک غم‌ها و شادی‌های هم باشید، پس توجه و رسیدگی و همدلی با همسرتان نباید کار سخت و دور از انتظاری باشد.

شرایطی فراهم کنید که همسرتان راحت با شما درد دل کند
همسر شما ممکن است طی یائسگی، هیجانات و احساسات ناراحت کننده‌ی زیادی در دلش داشته باشد و اگر احساس کند شما او را درک نمی‌کنید، ممکن است حتی یک بار هم سعی نکند این هیجانات را با شما در میان بگذارد. اما بهتر است بدایند مخفی کردن احساساتی که عمیقا وجود دارند، منجر به بهبود روابط تان نخواهد شد.
پس از همسرتان بخواهید با شما حرف بزند و از احساسات خود برای شما بگوید. سپس با دقت و مهربانی به حرف‌هایش گوش دهید، چیز‌هایی که گفت را خلاصه کنید و برایش بازگو کنید تا بفهمید که درست متوجه شده‌اید. به او بگویید که تحت هر شرایطی کنارش هستید و همیشه می‌تواند به شما تکیه کند. هر وقت همسرتان نزد شما آمد، برای وقت بگذارید و با تمام توجه‌تان به او گوش دهید. سعی کنید در ژرف‌ترین حالت ارتباطی ممکن با همسرتان قرار بگیرید.

در روابط جنسی‌تان، تنش را از همسرتان دور کنید و به او آرامش بدهید
رابطه‌ی جنسی شما نباید دلیلی برای مشاجره یا ناسازگاری باشد. همراه همسرتان پیش پزشکش بروید تا برای هر دوی شما مطرح کردن مسائل جنسی راحت‌تر باشد. این را بپذیرید که ممکن است روابط جنسی‌تان مانند گذشته نباشند، چه از نظر تعداد و زمان و چه از جنبه‌ی شور و هیجان. شما به عنوان یک شوهر می‌توانید با راه‌های دیگری هم محبت خود را به همسرتان نشان دهید، مثلا گرفتن دست او حین پیاده روی یا در سالن سینما.

با همسرتان ورزش کنید
اگر به همسرتان بگویید باید ورزش کند، فقط او را عصبانی‌تر می‌کنید. ورزش به کاهش ریسک بیماری قلبی ناشی از یائسگی کمک می‌کند و ضمنا باعث می‌شود همسرتان احساس بهتری نسبت به خودش پیدا کند؛ و اگر شما در ورزش، همسرتان را همراهی کنید، احساس او نسبت به شما نیز بهتر خواهد شد. با هم تمرینات هوازی سبُک انجام دهید، روز‌های تعطیل به کوه بروید یا با هم در پارک دوچرخه سواری کنید. سعی نکنید با همسرتان رقابت کنید یا توان بدنی‌اش را ارزیابی کنید، فقط مثل یک دوست و همراه صمیمی کنارش باشید و با هم خوش بگذرانید.

همسرتان را تشویق کنید تا فعالیت‌های خلاقانه انجام دهد
همسر شما طی یائسگی ممکن است بی‌توجه به هر کاری که برایش می‌کنید، احساس خشم و ناراحتی داشته باشد، اما اگر سرگرم فعالیت جالب و خلاقانه‌ای باشد می‌تواند خشم خود را در جهتی مثبت تخلیه کند. او را تشویق کنید به یک فعالیت ابتکارآمیز بپردازید مثلا بنویسد، نقاشی بکشد و یا گل و گیاه پرورش بدهد. این امکان را برایش فراهم کنید تا خشم و ناراحتی خود را بروز دهد. سپس بابت هر کاری که انجام می‌دهد او را تحسین کنید.

صبور باشید
صبور بودن برای هر دو شما لازم است، چه در کوتاه مدت و چه در بلند مدت. وقتی همسرتان اندوهگین یا عصبانی به نظر می‌رسد او را آزاد و راحت بگذارید و تحمل کنید. پیامی که شما با صبر و تحمل‌تان می‌فرستید این است که: «تو ارزش این را داری که صبوری کنم و تو را آزاد بگذارم».

به همسرتان کمک کنید بهتر بخوابد
همان طور که گفتیم، بیخوابی مشکلی شایع در یائسگی است. اگر خروپف می‌کنید حتما راهی بیابید تا خروپف شما همسرتان را از خواب بیدار نکند. حل کردن مشکل خروپف‌تان فقط به نفع همسرتان نیست، بلکه به سلامت قلب خودتان هم کمک می‌کند. خواب خوب و راحت شبانه کمک زیادی به کنترل نوسانات خلقی همسرتان می‌کند.

از خودتان مراقبت کنید
طی روز‌های سخت و چالش برانگیز، سالم ماندن می‌تواند کمک‌تان کند با هر ناراحتی و تنشی که میان‌تان روی می‌دهد، بهتر کنار بیایید؛ بنابراین غذا‌های سالم بخورید، ورزش کنید و خوب بخوابید. مدیتیشن کنید تا بتوانید تاثیرات هر انرژی منفی و آشفتگی و هیاهویی در خانه را کم کنید. اگر شما حال‌تان خوب باشد، بهتر می‌توانید از همسرتان پشتیبانی کنید.

مراجعه به زوج درمانگر را به همسرتان پیشنهاد دهید
اگر دیگر نمی‌توانید خشم و نوسانات خلقی همسرتان را تحمل کنید و به نظر می‌رسد تمام تلاش‌های شما بی‌نتیجه بوده، شاید بهتر باشد به دنبال درمان بروید. مشورت کردن با یک زوج درمانگر می‌تواند به هر دوی شما کمک کند همدیگر را بهتر درک کنید. درمانگر شما می‌تواند کمک‌تان کند انتخاب‌های بهتری داشته باشید و راهنمایی‌تان می‌کند راه‌های جدیدی برای تعامل با هم کشف کنید. طی این پروسه، خشم و بیقراری همسرتان تدریجا کاهش می‌یابد و رابطه‌تان ممکن است کیفیتی پیدا کند که تا به حال نداشته است.