درمان پولیپ دهانه رحم چیست؟
پولیپ رحم تودههای نرم و قرمز رنگی هستند که در لایه درونی رحم یا همان آندومتریوم رشد میکنند و معمولا قطر آنها کمتر از یک سانتی متر است.
پولیپ رحم تودههای نرم و قرمز رنگی هستند که در لایه درونی رحم یا همان آندومتریوم رشد میکنند و معمولا قطر آنها کمتر از یک سانتی متر است. پولیپ رحم اغلب مسطح میشوند تا در داخل فضای رحم جای بگیرند. پایه یا ساقهی پولیپ معمولا کوتاه است اما گاهی این ساقه تا حدی رشد میکند که از دهانه (گردن) رحم که ورودی تحتانی رحم است، بیرون میزند. پولیپها بسیار مستعد خونریزی هستند و پولیپهایی که در نزدیکی لولههای فلوپ شکل میگیرند میتوانند دهانهی لولههای فالوپ را مسدود کنند و در نتیجه در باردار شدن شخص اختلال ایجاد کنند. پولیپهای رحمی میتوانند در زنان یائسه یا زنانی که در حال یائسه شدن هستند نیز ایجاد شوند. در موارد بسیار نادری ممکن است پولیپها سرطانی شوند.
برخی از پولیپها رحم نیازی به درمان ندارند، پولیپهایی که باعث بروز علائم در فرد شوند در بسیاری از موارد با دارودرمانی و یا خارج کردن پولیپ درمان میشوند و معمولا نیز بعد از درمان پولیپ مجددا بازگشت نمی کند.
برای دریافت مشاوره در مورد علائم، نحوه تشخیص و روشهای درمان پولیپ رحم میتوانید به متخصص مراجعه کنید. روشهای درمان پولیپ رحم متفاوت هستند و ممکن است تنها در حد زیر نظر داشتن بیمار و وضعیت پولیپ (برای اطمینان از عدم مشکل ساز شدن پولیپ) باشد و یا انجام جراحی برای خارج کردن پولیپ پاشد. داروهای هورمونی مانند پروژستین میتوانند علائم را کاهش دهند و پولیپ رحم را کوچک کنند اما در صورتی که مصرف دارو قطع شود، علائم مجددا بازگشت میکنند.
پولیپ رحم
پولیپهای رحمی از غدد تکثیری نامنظمی تشکیل شدهاند که در یک بستر فیبروزی قرار دارند و رگهای خونی با جدارهی ضخیم در اطراف آنها هستند. این پولیپها از بافتهای حساس به استروژن در دیوارهی رحم نشات میگیرند. تصور میشود که تاثیر استروژن بر این بافتها موجب رشد موضعی بیش از حد سلولها و در نتیجه تشکیل پولیپ میشود. بنابراین هرچیزی که موجب عدم تعادل هورمونی در زنان شود میتواند در رشد این پولیپها موثر باشد.
علل
هیچ دلیل کاملا مشخصی برای تشکیل پولیپ دهانه رحمی شناخته نشده است. اما برخی عوامل میتوانند موجب افزایش خطر ابتلا به این پولیپها شوند، این عوامل عبارتند از:
اختلالات هورمونی
داشتن سن بین ۴۰ تا ۵۰ سال
قرار داشتن در دوران پیش از یائسگی یا حین یائسه شدن
چاقی: داشتن شاخص توده بدنی بیشتر از ۳۰
فشار خون بالا
مصرف یا سابقهی مصرف داروهای ضد استروژن مانند تاموکسیفن (این دارو برای درمان سرطان سینه به کار میرود.)
انجام هورمون درمانی یا جایگزینی هورمون با دارو (ممکن است هورمون درمانی یک عامل خطر باشد اما تاثیر آن به اثبات نرسیده است)
علائم
علائم ابتلا به پلیپ رح عبارتند از:
قاعدگی نامنظم
خونریزی شدید در هنگام پریود شدن
خونریزی یا لکه بینی در فواصل بین قاعدگیها
خونریزی یا لکه بینی بعد از یائسگی
خونریزی بعد از رابطه جنسی
ناباروری
انواع
پولیپهای رحم دارای انواع مختلفی هستند، از جمله:
پولیپهای پایک دار که با یک پایه یا دمک کوتاه به دیواره رحم متصل هستند. این نوع پولیپ بیشتر از پولیپهای بی پایه شایع هستند. این پولیپها ممکن است بسیار بلند باشند و از داخل رحم به سمت دهانه رحم یا واژن آویزان شوند.
پولیپهای بیپایه هیچ ساقه یا پایهی باریکی ندارند و بافت آنها به همان صورت پهن و مسطح به دیواره رحم وصل است.
تشخیص
پزشکان از روشهای مختلفی برای تشخیص پولیپ رحم بهره میبرند:
هیستروسالپنگوگرام یا عکس رنگی از رحم و لولهها
در هیستروسالپنگوگرام (HSG)، متخصص رادیولوژی یک ماده رنگی مخصوص را در رحم و لولههای فالوپ تزریق میکند تا بتواند بافتهای متفاوت را ببیند و نوع و اندازهی پولیپها را تشخیص دهد.
هیستروسکوپی
در هیستروسکوپی، متخصص یک اسکوپ مخصوص را از طریق واژن وارد رحم میکند تا پولیپها را ارزیابی کند. همچنین پزشک میتواند از طریق لولهی اسکوپ، وسایل مخصوصی را وارد رحم کرده و از پولیپ ها نمونه برداری کند تا بافت پولیپ را زیر میکروسکوپ بررسی کند. پزشک همچنین میتواند از یک لولهی مخصوص و یک وسیله برای انجام عملی به نام کورتاژ استفاده کند. در این عمل، دیوارهی رحم تراشیده میشود و پولیپها برای ارزیابی و آزمایش برداشته میشوند.
سونوگرافی
در سونوگرافی ترانسواژینال (از طریق واژن) میتوان تصاویری از فضای داخل رحم تهیه کرد و پولیپ دهانه رحم را تشخیص داد. در این روش، پزشک یک لولهی مخصوص را از طریق واژن وارد میکند و سپس امواج صوتی از طریق آن منتشر شده و با پردازش انعکاس این امواج، تصاویری تشکیل شده و بر روی مانیتور نشان داده میشود.
سونوهیستوگرام
سنوهیستوگرام نیز روش مشابهی است که در آن در ابتدا مایع استریل سالین (آب مقطر و نمک) در رحم تزریق میشود تا رحم مانند یک بادکنک باد شود. در این روش ممکن است پولیپهایی که در اولتراسوند معمولی دیده نشدهاند، دیده شوند.
درمان
پولیپهایی که موجب بروز علائم نمیشوند، ممکن است به خودی خود خوب شوند و یا هیچ تاثیری بر باروری نداشته باشند بنابراین این پولیپ های رحم نیازی به درمان ندارند. در موارد دیگر که نیاز به درمان باشد، از روشهای زیر استفاده میشود.
داروهای هورمونی
از داروهای خاصی مانند پروژستین میتوان برای از بین بردن پولیپها و کاهش عوارض ناشی از آنها استفاده کرد. دارودرمانی معمولا برای مدت زمان کوتاهی موثر است و با قطع مصرف دارو، مجددا پولیپها رشد میکنند.
روشهای جراحی برای از بین بردن پولیپ رحم عبارتند از:
هیستروسکوپی
چند روش جراحی کم تهاجمی مختلف برای برداشتن پولیپها از داخل رحم وجود دارد و هیسترکتوپی روشی است که اغلب به سایر روشها ترجیح داده میشود. در این روش یک لوله که یک دوربین به آن متصل است از طریق واژن و دهانهی رحم وارد رحم میشود و بنابراین پزشک میتواند با دقت پولیپها را ببیند و آنها را خارج کند. در این روش هیچ برشی ایجاد نمیشود و به صورت سرپایی انجام میشود و به همین خاطر به زمان بسیار کمی نیز برای بهبودی و ریکاوری نیاز دارد.
اتساع دهانه رحم و کورتاژ
این روش با نام D&C نیز شناخته میشود و در آن از یک وسیلهی بلند فلزی برای تراش دادن دیوارهی رحم استفاده میشود تا بتوان نمونهای از پولیپ برای آزمایش و تشخیص تهیه کرد و یا این که تمامی پولیپها را از رحم خارج کرد. روش کورتاژ اولویت زیادی ندارد و تا جای ممکن انجام نمیشود چرا که ممکن است پولیپها به طور کامل برداشته نشوند و برداشتن ناکامل پولیپ رحم موجب بازگشت مجدد آن میشود. علاوه بر این روش کورتاژ موجب تشکیل بافت فیبروزی در جای زخم در رحم میشود که این مسئله نیز میتواند منجر به ناباروری شود.
پولیپهای استخراج شده تحت آزمایش قرار میگیرند تا مشخص شود که سرطانی هستند یا خیر و این که نیازی به انجام درمانهای بیشتر هست یا نه. در صورتی که پولیپ به طور کامل بریده شود دیگر بازگشت نمی کند.
ممکن است پولیپ رحم دارای سلولهای سرطانی باشد. در این صورت پزشک در مورد درمانهای لازم در قدمهای بعدی با شما صحبت میکند. البته کمتر از ۱ درصد از پولیپ ها سرطانی هستند.
در برخی از موارد علائم پولیپ رحم مشابه با علائم سرطان دهانه رحم میباشد بنابراین بسیار مهم است که به محض بروز علائم به پزشک مراجعه کنید. به ندرت پیش میآید که پولیپها پس از درمان مجددا بازگشت کنند اما در صورت بروز این مسئله حتما نیاز به اقدامات درمانی بیشتر است.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼