غربالگری پیش از بارداری، موارد مهم

تست های غربالگری، به مجموعه ای از بررسی های آزمایشگاهی و سونوگرافی گفته می شود که در مراحل مختلف انجام شده و هدف از انجام آنها این است که مادران باردار را از سندرم ها و نقایص جنینی (نه همه ی نقایص) غربال کرده و آنها را در گروه های کم خطر یا پر خطر قرار دهد.
در پروسه غربالگری پیش از بارداری، پزشک معالج، خانمی که تصمیم به بارداری دارد را از لحاظ ژنتیکی و سابقه بیماری های فامیلی مانند کم خونی داسی شکل، تالاسمی و یا سیستیک فیبروزیس مورد بررسی قرار می دهد.
برای اطمینان از سالم بودن بارداری، آزمون های غربالگری قبل از باردار شدن صورت می گیرد که عبارتند از:
آزمون غربالگری مقاربتی
اگر رابطه جنسی محافظت شده ای (از جمله رابطه جنسی دهانی ) نداشتید، حتما تست عفونت های مقاربتی، حتی اگر هیچ علامتی مشاهده نکرده باشید، را انجام دهید. مانند تست های :
هپاتیت B
کلامیدیا
سیفلیس
HIV

غربالگری دهانه رحم
یکی از شایع ترین موارد غربالگری در میان خانمها، غربالگری دهانه رحم است که به عنوان تست پاپ اسمیر شناخته شده و باید قبل از بارداری صورت گیرد. غربالگری دهانه رحم معمولا در دوران بارداری انجام نمی شود، به این دلیل که در این دوران تغییرات طبیعی دهانه رحم صورت می گیرد و تفسیر نتایج دشوار خواهد شد.

آزمایش خون
خانم هایی که قصد بارداری دارند قبل از اقدام به آن باید میزان کم خونی شان بررسی شود. به این دلیل که خانم هایی که کم خونی شدید تری دارند، در دوران بارداری نیاز به مصرف مکمل آهن بیشتری دارند. همچنین باید علاوه بر بررسی قومیت و سابقه پزشکی، با انجام آزمایش های خاصی، اختلالات ژنتیکی از قبیل بیماری سلول داسی شکل و تالاسمی نیز بررسی شوند که توسط این تست ها احتمال انتقال این بیماری ها به جنین مشخص می شود.
ضمن اینکه انجام آزمایش خون پیش از بارداری، ایمن بودن مادر را نسبت به سرخجه مشخص می کند.

واکسیناسیون قبل از بارداری
بسیاری از عفونت های ناشی از پیشگیری از بارداری، موجب سقط جنین و یا تولد نوزادان ناقص می شود. بنابراین، برای اطمینان از عدم عفونت در دوران بارداری، باید واکسیناسیون لازم انجام شود.
واکسیناسیون توسط واکسن های ویروسی زنده، مانند سرخجه، باید حد اقل یک ماه قبل از بارداری انجام شود. این اقدام احتیاطی به منظور رهایی بدن مادر در این مدت از ویروس تزریق شده می باشد. چنانچه قبل از بارداری احتمال ابتلاء به هپاتیت B وجود داشته باشد، می توان با واکسیناسیون در برابر این بیماری ایمن شد، سپس اقدام به بارداری کرد.

مصرف مکمل ها
به محض اینکه خانمی تصمیم به باردار شدن می گیرد، باید مصرف مکمل روزانه حاوی ۴۰۰ میکروگرم اسید فولیک را آغاز کند. مصرف اسید فولیک تا حد زیادی خطر نقص لوله عصبی، مانند "اسپینا بیفیدا" را کاهش دهد.
مصرف اسید فولیک به اندازه کافی، در هفته های اول بارداری بسیار با اهمیت است. به این دلیل که در این زمان مغز و سیستم عصبی جنین در حال رشد است. مصرف اسید فولیک به همراه مولتی ویتامین باید تحت نظر پزشک صورت گیرد، زیرا مولتی ویتامین باید به میزان مناسب برای خانم های باردار استفاده شود. باید توجه داشت که مولتی ویتامین حاوی مقدار زیادی از ویتامین A می تواند برای جنین آسیب رسان باشد.