علت بوجود آمدن واریس چیست؟

واریس یکی از رایج ترین بیماری های عروقی انسان است و حدود 20 درصد از افراد به طور میانگین به این بیماری مبتلا می شوند. بیشتر افراد میانسال بخصوص خانمهای بالای 45 سال و نیز زنان باردار درگیر بیماری واریس هستند. در بعضی از خانواده ها واریس بطور شایعتری دیده میشود که میتواند به علت تغییرات جدار سیاهرگها و نیز اختلال در کارکرد دریچه هایی باشد که خون را از اندامها به طرف قلب هدایت می کنند.

واریس یکی از رایج ترین بیماری های عروقی انسان است و حدود 20 درصد از افراد به طور میانگین به این بیماری مبتلا می شوند.

گاهی وقت ها واریس باعث بروز مشکلات جدی تر می شود و اختلال در گردش خون و بی تعادلی در حرکت را به وجود می آورند.

بعضی از سیاهرگ‌های واریسی به طور عمیقی درون ساق پا قرار داشته و قابل مشاهده نیستند. سیاهرگ هاى متورم و بادکرده به دو شکل دیده مى شوند: وریدهاى طنابی و وریدهاى تارعنکبوتى(تلانژکتازى).

در ابتدا ممکن است وریدهای واریس علامتی نداشته باشند وفقط به صورت عروق سیاهرنگ، قرمز، عنکبوتی شکل ویا طناب سیاهرنگی در محل مبتلا بالاخص پاها دیده شوند.

ممکن ست خود واریس در فرد علامت ایجاد کند که شامل احساس ضعف، سنگینی،سوزش وگرفتگی در پشت پا می باشد. درد معمولا بعد از ایستادن یا نشستن طولانی تشدید شده وبعد از دراز کردن پا و بالاخص بالا گرفتن پا بهتر میشود. ممکن است بیمار در اطراف یک یا چند رگ احساس خارش داشته باشد. خونریزی از رگ های واریسی و زخم دردناک در ورید با تغییر رنگ پوست به صورت قرمز رنگ نیز در موارد شدیدتر می تواند اتفاق بیافتد.

تغییرات هورمونی، مانند بارداری یا یائسگی: مطالعات نشان می‌دهند که زنان بعلت تغییرات هورمونی، بیشتر از مردان در معرض ابتلا به واریس هستند. دانشمندان بر این عقیده‌اند، که هورمون‌های غالب زنان باعث نفوذ پذیر شدن رگ‌ها شده و احتمال نشت خون را، مخصوصاً در ایام بارداری، بلوغ، همزمان با مصرف قرص‌های ضد بارداری یا در سالهای نزدیک به یائسگی افزایش می‌دهد.

زنان بعلت تغییرات هورمونی، بیشتر از مردان در معرض ابتلا به واریس هستند .

زنان باردار همچنین مقدار زیادی خون برای پشتیبانی از جنین در حال رشد تولید می‌کنند و به همین دلیل، چون در ایام بارداری، باید بر نیروی جاذبه و فشار کودک غلبه کنند، احتمال نشت خون در پاها یا نزدیک به شکم آنها بیشتر است.

اختلالات ساختاری (مادرزادی) وریدها نیز از عوامل دیگری است که احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد. این اختلالات می توانند وریدهای ملتهب یا لخته‌های خونی داخل وریدها و یا جراحت‌های وریدی، بیماری قلبی یا وجود مانعی بر سر راه جریان طبیعی خون در رگ باشند.

چاقی نیز در جریان ابتلا به واریس عامل موثر دیگری است زمانی که وزن شخص افزایش می‌یابد، اگر التهاب بدن او نیز افزایش یابد، امکان کُند شدن جریان خون وجود دارد، بعلاوه وقتی وزن شخص افزایش می‌یابد وریدها برای رساندن خون به سرتاسر بدن، تحت فشار بیشتری قرار می‌گیرند.

چاقی نیز در جریان ابتلا به واریس عامل موثر دیگری است زمانی که وزن شخص افزایش می‌یابد، اگر التهاب بدن او نیز افزایش یابد، امکان کُند شدن جریان خون وجود دارد،

به طور کلی در بدن، برگشت خون از سیاهرگ به قلب توسط دریچه های لانه کبوتری که دریچه های یک طرفه هستند و مانع برگشت خون به عقب می شوند، انجام می شود. هر زمان که این دریچه ها با مشکلی مواجه شوند واریس به وجود می آید.

کشیدگی دیواره رگ ها و کاهش انعطاف پذیری آن ها ممکن است باعث آسیب دیدگی و ضعیف شدن این دریچه ها شده و در عملکرد آن ها اختلال ایجاد کند. به طوری که با برگشت خون در جهت مخالف، خونرسانی به سمت قلب با مشکل مواجه شده و در رگ ها انباشته می شود.

این تغییرات عروقی گاهی بسیار سطحی به اندازه یک تار موی در هم پیچیده مانند مویرگ های سطحی هستند و گاهی برجسته، عمیق تر و وسیع تر همانند ساقه و شاخه درخت می شوند. عوارضی نظیر خونریزی (کبودی پوست) و لخته شدن خون داخل عروق (عروق برجسته دردناک) نیز در بیماری واریس دیده می شوند.

عارضه رگ های واریس معمولا در پاها رخ می دهد زیرا فاصله رگ های پا از قلب بیشتر بوده و گرانش باعث افزایش احتمال بروز واریس پا می گردد.

اسکلروتراپی یکی از روش‌های درمان رگ‌های عنکبوتی و واریسی است که محلولی (ماده اسکلروزانت) را مستقیما وارد رگ‌ها تزریق می‌کنند که رگ‌های واریسی را از بین می‌برد. رگ از بین رفته جذب بافت بدن می‌شود و بعد از مدتی به‌کلی از بین می‌رود.

اسکلروتراپی بیشتر برای درمان رگ‌های واریسی مناسب است که پیچ‌ و تاب زیاد دارند و مدام عود می‌کنند. اسکلروتراپی عمل سرپایی و بدون نیاز به بیهوشی است

اسکلروتراپی بیشتر برای درمان رگ‌های واریسی مناسب است که پیچ‌ و تاب زیاد دارند و مدام عود می‌کنند. اسکلروتراپی عمل سرپایی و بدون نیاز به بیهوشی است که نهایتا نیم ساعت طول می‌کشد و بیمار بعد از اسکلروتراپی می‌تواند فعالیت‌های عادی خود را از سر بگیرد. البته انجام فعالیت‌های شدید تا یک هفته بعد از اسکلروتراپی ممنوع است.

رگ‌های درمان شده با اسکلروتراپی بعد از مدتی کاملا محو می‌شوند تا حدی که در سونوگرافی هم قابل تشخیص نخواهند بود. یکی از مزایای پررنگ اسکلروتراپی نسبت به عمل جراحی واریس، قیمت پایین‌تر اسکلروتراپی است.

برای درمان واریس، روش‌های درمانی مختلفی پیشنهاد می‌شود که یکی از این روش‌ها درمان واریس با لیزر است. درمان واریس با لیزر تکنیکی است که بدون عمل جراحی و در مدت زمان کوتاهی (حدود 30 دقیقه) رگ‌های عنکبوتی واریس را از بین می‌برد. مهمترین مزیت روش درمان واریس با لیزر، نتایج بلند مدت آن و زمان بهبودی کوتاه مدت است. در درمان واریس با لیزر، رگ واریسی با اشعه لیزر گرم می‌شود، و همین گرما عامل ایجاد التهاب و اسکار در رگ‌ها می‌شود. بعد از ملتهب شدن، رگ‌های واریسی مسدود شده و بعد از مدتی از بین می‌روند.

متخصصان تکنیک لیزر واریس را برای درمان بیماری واریس توصیه می‌کنند. در روش درمانی لیزر واریس، رگ‌های عنکبوتی به‌کمک پرتو نوری متمرکز از بین می‌روند، این فرایند در لیزر واریس باعث شده که رگ بسته از خون‌رسانی کنار برود و به اصطلاح بمیرد.

عمل لیزر واریس بیهوشی نمی خواهد و فقط با بی‌حسی موضعی می‌توانید رگ‌های واریسی کوچک و رگ‌های عنکبوتی را از سطح پوست درمان کنید.

عمل لیزر واریس بیهوشی نمی خواهد و فقط با بی‌حسی موضعی می‌توانید رگ‌های واریسی کوچک و رگ‌های عنکبوتی را از سطح پوست درمان کنید.

روش درمانی لیزر واریس نسبت به روش اسکلروتراپی و جراحی واریس کم‌ تهاجمی‌تر است. درمان واریس با لیزر دو نوع لیزر درمانی ساده و لیزر درمانی درون عروقی دارد و برای مشاهده نتیجه، درمان باید چند جلسه باشد.

وقتی رگ‌های واریسی بیش از حد بزرگ می‌شوند، سوزش و زخم واریس روی پوست ایجاد کرده، یا باعث خونریزی و تشکیل لخته خون می‌شوند، بیمار باید سراغ جراحی واریس برود. روش‌های مختلف عمل جراحی واریس برای از بین بردن رگ‌های واریس وجود دارند.

جراحی برداشتن ورید یا جراحی سیاهرگ‌های واریسی با بیهوشی انجام می‌شود. برشی در قسمت کشاله ران و پشت زانو ایجاد می‌شود و پزشک با بستن سیاهرگ واریسی قسمت فوقانی، جریان خون این سیاهرگ را قطع می‌کند. سپس برشی پشت زانو داده می‌شود و سیم نازکی را وارد سیاهرگ واریسی می‌کنند. جراحی برداشتن ورید تقریبا یک ساعت تا 90 دقیقه طول می‌کشد و اگر فقط یک پا باشد معمولا نیازی به بستری نیست، اما در بیمارانی که جراحی واریس هردو پا دارند باید یک شب در بیمارستان بمانند.