بخوانید، چرا بعد از پدر شدن مغزتان کوچک می‌شود؟

به نقل از یک پزشک: پدرانی که برای اولین بار پدر می‌شوند ممکن است مقداری مغزشان کوچک شود! البته این یک بیماری نیست، بلکه یک تنظیم مجدد عصبی برای سهل شدن نقش پدری است.

ده‌ها مطالعه قبلی نشان داده بودند که مادر شدن می‌تواند ساختار مغز افراد را تغییر دهد، اما پدر بودن نسبتاً نادیده گرفته شده بود. اکنون، تحقیقات بین‌المللی جدید، تغییرات عصبی را در بین پدران بار اول نیز شناسایی کرده است.

این مطالعه نشان می‌دهد که مردان نیز می توانند تحت تاثیر نقش جدید خود قرار بگیرند، البته به شکلی کمتر و یکنواخت. محققان دریافتند که پدران جدید پس از تولد اولین فرزند خود، یک یا دو درصد از حجم قشر مغز را از دست دادند. این کاهش حجم عمدتاً محدود به ناحیه‌ای از مغز به نام « شبکه حالت پیش‌فرض» default mode network بود که با پذیرش و گرمی والدین مرتبط است.

در ابتدا، از دست دادن حجم قشر مغز ممکن است چیز بدی به نظر برسد، اما در واقع می‌تواند نشان دهنده اصلاح مغز باشد که ارتباط با کودک را قوی‌تر و کارآمدتر می‌کند.

ضایعات قشر مشابه در مادران هم با پاسخ‌های عصبی بیشتر به کودک و دلبستگی قوی‌تر کودک و والدین همراه است. مطالعات قبلی نشان داده‌اند که تغییرات عصبی ظریفی در مغز مردان پس از تولد یک کودک وجود دارد، اما شواهد کمی که جمع‌آوری شده است متفاوت و متناقض است.

برخی مطالعات قبلی نشان می‌دهد که ماده خاکستری پس از تولد کودک افزایش می‌یابد، در حالی که برخی کاهش را نشان می‌دادند.

تحقیقات جدید دقیق‌تر از بسیاری از تحقیقات است. و بر اساس MRI از ۴۰ پدر دگرجنس‌گرا است که برای اولین بار فرزنددار شده بودند انجام شده، نیمی از آنها در اسپانیا و نیمی از آنها در ایالات متحده مستقر بودند. پدران در اسپانیا قبل از بارداری شریک زندگی خود و سپس چند ماه پس از تولد در اسکن مغز شرکت کردند.

از سوی دیگر، پدران در ایالات متحده، در مراحل اواسط تا اواخر بارداری شریک زندگی خود و سپس هفت تا هشت ماه پس از زایمان شرکت کردند.

پژوهش جدید همچنین شامل یک گروه کنترل متشکل از هفده مرد بدون فرزند مستقر در اسپانیا بود. این دو آزمایشگاه با جمع آوری تمام داده‌های خود، حجم، ضخامت و ویژگی‌های ساختاری مغز مردان را در هر سه گروه مقایسه کردند. در مقایسه با مطالعات مشابه روی مادران جدید، پدرانی که برای اولین بار در مطالعه حاضر بودند، تغییراتی در شبکه زیر قشری لیمبیک خود نشان ندادند. این منطقی است زیرا این قسمت از مغز با هورمون های بارداری مرتبط است.

با این حال، فقط به این دلیل که پدران فرزندان خود را در حین رشد و تکامل به دوش نمی‌کشند، به این معنا نیست که مغز آنها تحت تأثیر والدین قرار نمی‌گیرد. به عنوان مثال، مطالعات اخیر نشان داده است که مردان نیز می توانند به همان اندازه تحت تأثیر افسردگی پس از زایمان قرار گیرند.

در مطالعه حاضر، پدران نشانه‌هایی از انعطاف‌پذیری مغز را در ماده خاکستری قشرشان نشان دادند، که تا حد زیادی در درک اجتماعی نقش دارد و محققان همچنین کاهش‌های محسوسی در حجم سیستم بینایی پیدا کردند.

تحقیقات بیشتری در مورد این ناحیه بصری مغز و نقش آن در والدین مورد نیاز است، اما این یافته ها با مطالعه اخیر در سال ۲۰۲۰ مطابقت دارد که نشان داد پدرها در وظایف حافظه بصری بهتر از مردان بدون فرزند هستند.

نویسندگان مقاله جدید می نویسند : «این یافته ها ممکن است نقش منحصر به فرد سیستم بینایی را در کمک به پدران برای شناخت نوزادان خود و پاسخ مناسب نشان دهد، فرضیه‌ای که باید توسط مطالعات آینده تایید شود.»

درک اینکه چگونه تغییرات ساختاری مرتبط با پدر شدن به نتایج والدین و فرزند تبدیل می شود، موضوعی است که تا حد زیادی کشف نشده است و راه‌های هیجان انگیزی را برای تحقیقات آینده فراهم می‌کند.