من مادر شدم، حسی عاشقانه

تبیان: در تمام دنیا والدین سعی می کنند با تکان دادن نوزادشان، آرامش و راحتی را برای او فراهم کنند. آن ها بر حسب عادت و بدون اینکه دلیل کارشان را بدانند، در هر دقیقه ۶۰ الی ۷۰ بار نوزاد خود را تکان می دهند و نوزادان نیز با این کار حس خوبی پیدا می کنند، زیرا این حرکات، دوره داخل رحم را برای آنان تداعی می کند همچنین، آهنگ ضربان قلب مادر و طرز راه رفتن او در پایان دوره بارداری، با ضرب آهنگ این تکان ها هماهنگی دارد. نوزادان نیازمند حرکتند نوزادانی که در آغوش گرفته نمی شوند یا والدینشان آنان را به حد کافی تکان نمی دهند، خود اعضای بدنشان را می جنبانند و مشتشان را باز و بسته می کنند تا برای خود حرکت کمی را ایجاد کنند. هنگامی که نوزاد را تکان می دهیم، چه در آغوش باشد و چه در گهواره به او کمک می کنیم تا حس تعادل در او رشد کند و به این صورت اولین مرحله یادگیری کنترل اعضای بدن در او بارور شود.

به گهواره وابستگی پیدا نکنید: برای اینکه نوزاد چطور کامل از فواید حرکت و تکان خوردن بهره مند شود، باید او را به حالت مستقیم نگاه دارید. پژوهش ها نشان می دهد که والدین به طور ذاتی، کودک را روی بازوی چپ خود (در سمت چپ بدن) نگاه می دارند. به نظر می رسد که نوزاد به طور غریزی این طرف بدن را ترجیح می دهد و حقیقتا نیز همین طور است. زیرا او از سمت چپ بدن، صدای قلب را می شنود. همچنین چون بازوی چپ بدن، صدای قلب را می شنود. همچنین چون بازوی چپ به قلب نزدیک تر است، گرم تر از بازوی راست است و آرامش بیشتری به نوزاد می دهد در نهایت این شیوه در آغوش گرفتن نوزاد، سبب می شود که عملکرد دستگاه گوارش او بهتر شود.

علاوه بر این، چون سمت چپ بدن انسان توسط قسمت راست مغز (پخش احساسی) کنترل می شود گمان می رود که قسمت چپ صورت پر احساس تر از سمت راست آن باشد. در واقع اگر نوزاد را به گونه ای در آغوش بکشیم که با طبیعت بدنمان همخوانی داشته باشد، به این صورت می توانیم مهر و عاطفه بیشتری را نثارش کنیم. شاید بتوان اذعان داشت که حتی چشم و گوش چپمان هم آمادگی بیشتری برای پاسخ گویی به واکنش ها و نیازهای عاطفی نوزاد دلبندمان دارد.

حدود ۷۰درصد از مادران نابینایی که پس از تولد فرزندشان، حداقل یک ساعت را با او سپری کرده اند، قادرند یا لمس دست و گونه های فرزندشان، او را از سایر نوزادان بازشناسند. البته پدران نیز به طرز شگفت آوری در این امر موفق هستند.

در مجله «مادر بودن» به مطالعه ای اشاره شده که در مورد فواید تکان دادن صورت گرفته است. طبق این بررسی، مادرانی که سزارین کرده اند و روی صندلی متحرک می نشینند و نوزاد خود را در آغوش می گیرند، درد کمتری را تحمل می کنند، زودتر به راه می افتند و از بیمارستان مرخص می شوند. این مطالعه بر روی زنانی که زایمان طبیعی داشته اند نیز صورت گرفته و مشخص شده است که تکان دادن نوزاد سبب می شود گرفتگی عضلات شکمی برطرف شود و در نتیجه عملکرد دستگاه گوارش اشتها و گردش خون بهتر گردد.

چرا از انجام کاری که برای مادر و نوزاد خوشایند است طفره می روید؟ در حقیقت، مشخص شده است که تماس نوزاد با شما که مادرش هستید، همچون داروی آرامش بخشی عمل می کند که سبب کاهش ضربان قلبتان می شود و به دنبال آن تاب دادن و حرکت نوزاد، باعث از بین رفتن همه مشکلات و ایجاد حس رضایت در وجودتان می گردد.»

شیردهی را عملی شرم آور نشمارید

امروزه شیر دادن به نوزاد نسبت به گذشته، امری معقول تر و مقبول تر شمرده می شود. با وجود این، برای پذیرفتن این کار، هنوز باید راه بسیاری پیمود. مادر باید در صورت نیاز نوزادش، با غرور و خرسندی، در هر مکان و زمانی با رعایت شرایط فرهنگی او را تغذیه کند. خنده آور است که می بینیم در جامعه ما، مادران برای شیردادن به فرزند خود، که طبیعی ترین و دوست داشتنی ترین وظیفه ای است که بر دوششان قرار دارد. احساس خجالت و شرمندگی می کنند. اگر نوزاد در صورت نیاز به شیر، از سینه مادر تغذیه شود و مادر نیز از انجام این کار خرسند باشد و به خاطر رفع نیاز فرزند احساس آرامش کند، در این صورت، فرزندش نیز شادترین نوزاد خواهد بود.

یکی از بهترین راه ها برای حل مشکل خجالت مادران در زمینه شیردادن به نوزادشان این است که از لباس های مخصوص این کار استفاده کنند.

برای ایجاد پیوند با نوزاد همه هوش و حواس خود را به کار گیرید

پژوهش ها نشان می دهد که نوزادان تازه متولد شده با استفاده از حس بویایی خود می توانند مادر خود را شناسایی کنند برای اثبات این موضوع، محققان دستمالی را آغشته به شیر مادر نوزاد در یک طرف سر او و دستمال دیگری را آغشته به شیر زن دیگری در سمت دیگر قرار دادند. آن ها مشاهده کردند که در ۸۰ درصد موارد، نوزاد سر خود را به سمت دستمال آغشته به شیر مادر خود بر می گرداند. اگر چه ممکن است باور پذیر نباشد، ولی این توانایی در میان شما مادران نیز وجود دارد به این صورت که پس از گذشت چند روز از تولد فرزند خود، می توانید بوی لباس پوشیده شده او را از بوی لباس دیگرنوزادان تمیز دهید.

چون بازوی چپ بدن، صدای قلب را می شنود. همچنین چون بازوی چپ به قلب نزدیک تر است، گرم تر از بازوی راست است و آرامش بیشتری به نوزاد می دهد در نهایت این شیوه در آغوش گرفتن نوزاد، سبب می شود که عملکرد دستگاه گوارش او بهتر شود.

نکته مهم تر و قابل توجه تر درباره حس لامسه است که بسیار سریع، سبب برقراری ارتباط ما با نوزادمان می شود در حدود ۷۰درصد از مادران نابینایی که پس از تولد فرزندشان، حداقل یک ساعت را با او سپری کرده اند، قادرند یا لمس دست و گونه های فرزندشان، او را از سایر نوزادان بازشناسند. البته پدران نیز به طرز شگفت آوری در این امر موفق هستند.

دکتر تی. بری برازلتون، با اظهار این موضوع که نوزادان صدای مادر خود را می شناسند و آن را به دیگران ترجیح می دهند، به اهمیت حضور مادر در کنار نوزادش اشاره می کند. او از مادری می خواهد که نام نوزادش را به آهستگی در یک گوش او ادا کند و در همین حال، دکتر بری، خود در گوش دیگر نوزاد، همان نام را می گوید. نوزاد بدون هیچ گونه خطایی سر خود را به سوی مادر می چرخاند. این حالت در مورد مادران نیز صدق می کند؛ آن ها معمولا می توانند صدای گریه نوزاد خود را از صدای گریه سایر نوزادان همسن او تشخیص دهند.

مطالعات نشان می دهد که نوزادان، نگاه کردن به صورت انسان را به نگاه کردن به سایر تصاویر ترجیح می دهند و تنها با گذشت دو روز از زمان تولد، تمایل دارند که از میان اطرافیان، مادر خود را انتخاب کنند و به صورت او بنگرند. اگر چه، طی روزهای اول، حس بینایی نوزاد کاملا شکل نگرفته است، اما قادر است بر روی تصاویری که تقریباً در فاصله ۲۰ تا ۳۰ سانتی متری او قرار داده می شود تمرکز کند، (یعنی همان فاصله میان مادر و نوزاد شیرخوارش) و احتیاجی نیست که در اینجا به والدین جوان یادآوری کنم که چشم دوختن به صورت نوزاد تازه متولد شده، چقدر مسحور کننده است.

بنابراین، همانطور که با وظیفه جدید خود در باره نگهداری از نوزادتان آشنا می شوید، به خاطر داشته باشید که قدرت حواس پنجگانه شما، با به دنیا آمدن نوزاد به اوج خود می رسد. پس، از این هدیه سحرآمیز که طبیعت وجودتان در اختیار شما قرار داده است، به هر صورتی که می توانید برای برقراری پیوند با نوزاد، استفاده کنید.