ایسنا: یک متخصص گوش و حلق و بینی با تقسیم بندی انواع کاهش شنوایی به دو دسته حسی-عصبی و انتقالی بیان کرد: ازدواجهای فامیلی نقش زیادی در افزایش ناشنوایی مادرزادی بین نوزادان ایرانی دارد. دکتر بابک ساعدی،با بیان اینکه در صورت تشخیص به موقع مشکلات شنوایی در کودکان می توان از لحاظ کمک شنوایی و رشد هوشی موفق عمل کرد، گفت: هر دو نوع کاهش شنوایی می توانند مادرزادی یا اکتسابی باشند که نوع مادرزادی آن در کودکان شایع تر است و فرم اکتسابی به وسیله عوارض داروهای مختلف و انواع عفونت(مننژیت، سرخک و اوریون) می تواند باعث کاهش شنوایی حسی-عصبی شود و سایر عفونتهای گوش هم می تواند کاهش شنوایی انتقالی ایجاد کند. وی افزود: در کاهش شنوایی حسی-عصبی، کودک با آسیب یا مشکلات عصب شنوایی درگیر است و در نوع انتقالی در انتقال صوت به قسمتهای داخلی گوش مشکل ایجاد می شود که بیشتر به شکل ناهنجاریهای گوش خارجی بروز می کند.
این متخصص گوش و حلق و بینی اظهار داشت: اگر عفونت عامل زمینه ساز کاهش شنوایی انتقالی باشد درمان با آنتی بیوتیک و در سایر موارد جراحی یا استفاده از سمعک راه درمانی است در حالی که در کاهش شنوایی حسی-عصبی درمان دارویی و جراحی پاسخی نمی دهد و کاشت حلزون یا استفاده از سمعک تنها راه است.
دکتر ساعدی مهمترین علائم کاهش شنوایی در کودکان را عدم پاسخ به صدای مادر در ابتدای تولد، عدم پریدن کودک از خواب با شنیدن صدای بلند، نامنظمی در سیر تکامل کودک و از همه مهمتر عدم توانایی صحبت کردن دانست و توصیه کرد: با مشاهده هر یک از این علائم مراجعه سریع به پزشک به منظور انجام تستهای شنوایی سنجی خاص ضروری است.
وی خاطر نشان کرد: غربالگری نوزادان از بدو تولد تا سه ماهگی در تشخیص این اختلال بسیار مفید است و در مواردی که این کار به صورت کشوری قابل اجرا نباشد غربالگری در موارد پرخطر مانند زردی، عفونتهای مادرزادی، ازدواجهای فامیلی و حاملگی های پر خطر توصیه می شود.
دکتر ساعدی ادامه داد: اگر کاهش شنوایی ریشه حسی-عصبی داشته باشد شنوایی غیر قابل برگشت است ولی نوع انتقالی این اختلال قابل برگشت است و بهبودی حاصل می شود. عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در پایان با تاکید بر شناخت به موقع علائم کاهش شنوایی در نوزادان گفت: نتیجه بازتوانی شنوایی در یک کودک یک ساله نسبت به کودکان 3 تا 5 ساله بسیار بهتر است.