روش تربیت کودک، ده نکته مهم

کودک: ۱- آگاه باشیم که پدر و مادر بودن نیاز به تلاش دارد: هر روز درباره رفتارهایتان به عنوان یک والد خوب فکر کنید. خودتان را به خاطر بیاورید که چگونه با فرزندتان رفتار کردید تا بر او اثر بگذارید، و سعی کنید که از تجارب گذشته‏تان پند بگیرید و همان طور که مسئول هستید با یادگیری بهتر، رفتارتان را بهبود ببخشید.

2- برای آن دسته از فعالیت ‏هایتان که مرتبط با کودک شما است اولویت بالایی قائل شوید: برای والدین شاغل، کار پر زحمت و چالش برانگیز است. به هر جهت بایستی زمانتان را مدیریت کنید، کار کردن شما همچون راهی است که فرزندتان در ابتدای آن راه قرار دارد و گاهی این بدان معناست که علائق و نیازهای شما قربانی نیازهای فرزندتان شود، اگر چه گاهی این‏گونه خود را اقناع می‏کنید که هدف از کار کردنم رفاه مالی فرزندم می‏باشد در حالی که برای کودک شما بهتر است به همان نسبت که به شرایط جسمانی او توجه دارید به شرایط روحی او نیز توجه ویژه‏ای بنمایید. چند بار در روز احساس عاطفه و گرمی را به کودکتان نشان دهید.

۳- عاشق فرزندتان باشید اما نه خیلی زیاد: چند بار در روز احساس عاطفه و گرمی را به کودکتان نشان دهید. به‏طور نمونه بارها او را بغل کنید و در آغوش خود بفشارید.به یاد داشته‏ باشید اگر فرزندتان کار اشتباهی انجام داد و قانونی را در خانواده نقض کرد، باید به او روش درست را تذکر دهید و به جای انتقاد از کودک از رفتار و کارش انتقاد کنید نه خود کودک را مورد انتقاد قرار دهید.

4- قوانین ویژه‏ی خانوادگی وضع کنید: در جامعه ما قوانینی وجود دارد که به فرزندتان کمک می‏کند تا در مدرسه و دنیای واقعی موفق عمل کند. به عنوان یک والد لازم است که قوانین خانوادگی وضع کنید تا فرزندتان یاد بگیرد که چطورخود را مطابق آن قوانین مدیریت کند. برای اینکه فرزند بهتری داشته باشید بایستی سه سوال در هر زمان برایتان روشن باشد:

۵- بر قوانین خانوادگی وضع شده پافشاری نمایید: لازم است قوانین وضع شده روشن و ثابت باشند. در غیر این صورت فرزندتان گیج خواهد شد و نمی‏تواند به طور جدی به آنها عمل کند. قوانین خانوادگی را برای فرزندتان توضیح دهید و نشان دهید که اقتدارتان بیشتر منطقی است نه آن که زور و قدرت بر آن حاکم است. طبق این روش فرزندتان کمتر دچار چالش قرار می‏گیرد توجه نمایید که پدر و مادر هر دو با هم فرزندشان را طبق قوانین یکسانی تربیت کنند، پس لازم است تا هر دو والد قوانین یکسانی وضع و به آن عمل کنند.

6- تصمیمی که می‏گیرید برای فرزندتان توضیح دهید: با توجه به آنکه فرزندتان تجربه و علمی را که شما در زندگی استفاده می‏کنید ندارد، نیاز است به آنچه فکر می‏کنید و تصمیمی را که گرفته اید، با حوصله برای او توضیح دهید و لازم است که در همه‏ ی مراحل مختلف رشدی (در سنین مختلف) از روشی که برای او قابل فهم است استفاده کنید. به عنوان یک والد لازم است که مراحل مختلف رشدی کودکان را بیاموزید و وظایفتان را با توجه به مراحل رشدی کودکتان در نظر بگیرید.

۷- از تنبیه کردن شدید و خشن اجتناب نمایید: براساس تحقیقات به عمل آمده در تمامی اشکال تنبیه‏ هایی که والدین استفاده می‏کنند، تنبیه بدنی و جسمانی بیشترین عوارض جانبی را ایجاد می‏کند. بچه ‏هایی که تنبیه بدنی بیشتری می‏شوند در برخورد با کودکان دیگر از خشونت بیشتری در حل مسائلشان استفاده می‏کنند و علت آن تقلید از والدینشان است.

8- وظیفه پدر و مادر بودنتان را با توجه به تناسب مراحل مختلف رشدی کودکتان انتخاب کنید: یک کودک در مراحل مختلف رشدی نیازهای گوناگونی دارد. شیوه‏ های رفتاری که والدین برای یک کودک نوپا استفاده می‏کنند از شیوه‏ های برخورد با یک نوجوان باید متفاوت باشد. به عنوان یک والد لازم است که مراحل مختلف رشدی کودکان را بیاموزید و وظایفتان را با توجه به مراحل رشدی کودکتان در نظر بگیرید.

۹- به فرزندتان احترام بگذارید: بچه ‏ها نسبت به دیگران همان رفتاری را خواهند داشت که والدینشان نسبت به آنان دارند. فکر کنید فرزندتان شخصی است همچون افراد دیگر که احتیاج دارد مورد احترام قرار گیرد، همان طور که شما نیاز دارید مورد احترام قرار گیرید. با ادب با او صحبت کنید، به عقاید او احترام بگذارید، زمانی که او با شما صحبت می‏کند به دقت به حرف‏ هایش گوش دهید و همانند یک دوست با او برخورد کنید.

10- مستقل بودن را به کودکتان بیاموزید: ترغیب کودک به مستقل بودن، اگر چه برای کودک آزادی عمل به وجود می ‏آورد و در کنار آن محدودیت‏ هایی نیز دارد ولی به کودکتان یاد می‏دهد که کنترل خویش را که یکی از کلیدهای موفقیت در زندگی است، در خودش تقویت نماید همواره به این نکته توجه نمایید که استقلال، تمرد یا سرکشی نیست پس تفاوت بین تمرد و مستقل بودن را برای فرزندتان توضیح دهید. استقلال داشتن بخشی از طبیعت انسان است که فرد می‏خواهد کنترل داشتن بر چیزهای دیگر را احساس کند نه اینکه به وسیله دیگران کنترل شود. به خاطر آورید که فرزندتان توانایی کنترل کردن را دارد بنابراین لازم است ادامه ‏ی روند آنرا یاد بگیرد.