پژوهشگران در بررسی ضبط های ویدیویی تعامل میان والدین و کودکان در فعالیتهای روزانه در خانه دریافتند: کودکانی که بین 26 تا 46 ماهگی با پازلها بازی میکنند، هنگامی که در 54 ماهگی مورد آزمون قرار میگیرند، دارای مهارتهای فضایی بهتری هستند.
«سوزان لوین»، پژوهشگر در زمینه رشد ریاضی در میان کودکان نوپا، اظهار کرد: کودکانی که با پازلها بازی میکردند، در مقایسه با آنهایی که بازی نمیکردند، در وظایفی که توانایی آنها در چرخاندن و تغییر شکلها را ارزیابی میکرد، عملکرد بهتری داشتند.
توانایی تبدیل ذهنی اشکال، شاخصه مهمی در کودکان بزرگتر برای انتخاب رشتههای علوم، فناوری، مهندسی و ریاضیات و دریافت مدرک و انتخاب شغل محسوب میشود.
بر اساس یافتههای این پژوهش، فعالیتهایی نظیر بازی با پازل در سالهای اولیه زندگی ممکن است پایه گذار رشد این توانایی باشد.
این پژوهش، که نتایج آن در مجله «علوم رشد» منتشر شده است، اولین مطالعهای است که تاثیر بازی پازل را در یک شرایط طبیعی بررسی کرده است.
به این منظور، 53 جفت کودک - پدر/ مادر با پس زمینههای اجتماعی - اقتصادی گوناگون در یک مطالعه درازمدت شرکت کردند که در آن پژوهشگران تعاملهای میان کودک - پدر/ مادر را در نشستهای 90دقیقهای که هر چهار ماه یک بار و بین 26 تا 46 ماهگی برگزار میشد ضبط میکردند.
در این پژوهش، از پدر و مادرها خواسته میشد که با کودکان خود همانگونه کنش-واکنش کنند که در حالت عادی انجام میدادند و مشاهده شد که حداقل نیمی از کودکان این مطالعه با پازل بازی میکردند.
یافتههای این پژوهش حاکیست: پدر و مادرهای با درآمد بالاتر تمایل دارند تا با تناوب بیشتری کودکان خود را با پازل سرگرم کنند. هم دخترها و هم پسرهایی که با پازل بازی میکردند، مهارتهای فضایی بهتری داشتند، اما پسرها نسبت به دخترها با پازلهای پیچیدهتری بازی میکردند و پدر/مادران پسرها در طول بازی با پازل زبان فضایی بیشتری را به کار میبردند و بیشتر از والدین دخترها درگیر بازی بودند.