اقای صابر ابر، مجری که بچه ها را می شناسد

برنامه‌های کودک، بخش قابل توجهی از همان خاطره‌های خوش و به‌یادماندنی ما را تشکیل می‌دهند. مجریان این برنامه‌ها نیز جایگاه خاص خود را دارند.

در فعالیت ۳۰ سال اخیر سیمای جمهوری اسلامی ایران، از آن روزها که تلویزیون تنها دو کانال داشت تا این روزها که تنوع شبکه‌ها و برنامه‌ها بیش‌تر شده است، مجریان زیادی وارد کار کودک و نوجوان شده‌اند که تعدادی از آن‌ها در این عرصه مانده و برخی دیگر نیز یا کار اجرا را به کل کنار گذاشته‌اند یا در شاخه‌های دیگر فعالیت می‌کنند.

مجموعه حاضر تلاشی است برای آشنایی بیش‌تر با ۳۰ مجری برنامه‌های کودک و نوجوان که خاطره‌ها آن‌ها در یادها مانده و خواهد ماند. به طور قطع، مجموعه حاضر گویای زحمت‌های تمام فعالان این عرصه نیست، بلکه تنها گوشه‌ای از تلاش مجریان عزیزی است که برای بچه‌ها کار کرده و می‌کنند. امیدواریم بتوانیم این مجموعه را روزبه‌روز، کامل‌تر و پربارتر کنیم.

در پایان، بر خود لازم می‌دانم از آقای «سید علی کاشفی خوانساری» که ایده تدوین این کتاب از ایشان است و با پی‌گیری و هم‌فکری‌هایشان مرا در این مسیر ثابت‌قدم کردند، دوست و همکار خوبم، خانم «الهام نامجو» که بخش زیادی از مطالب و عکس‌های این مجموعه، حاصل تلاش بی‌وقفه ایشان است و هم‌چنین از دوستان مطبوعاتی‌ام که با گفت‌وگوهای خود با تعدادی از این مجریان و تهیه و تدارک اطلاعات اولیه، راه مرا هموارتر کردند، تشکر ویژه داشته باشم.

صابر اَبَر

«صابر ابر» متولد 18 خرداد 1363 تهران است. فعالیت خود را در تلویزیون با اجرای برنامه رنگین‌کمان آغاز کرده و پس از آن، اجرای مسابقه «در ۱۰۰ ثانیه»، «از کنکور بیش‌تر بدانیم» و «پلک» (شبکه سه) را بر عهده داشت. او با بازی در فیلم «شاعر زباله‌ها» به سینما آمد و با حضور در فیلم‌های «دایره زنگی»، «مینای شهر خاموش» و «درباره الی»، کاملا درگیر سینما شد. شاید این دل‌مشغولی را بتوان یکی از دلیل‌هایی دانست که صابر ابر از کار اجرا در تلویزیون فاصله گرفت. او در نمایش «کرگدن» و کار تلویزیونی «بچه‌های هور» نیز بازی کرده است.

نام هنری صابر ابر در برنامه رنگین‌کمان، «نیما» بود. او در کنار خاله نرگس و «عمو افشین»، این برنامه را اجرا می‌کرد. بچه‌ها او را به نام «عمو نیما» می‌شناختند و می‌توان گفت رنگین‌کمان با ورود او، وارد مرحله جدیدی شد و حال‌وهوای پرانرژی‌تری به خود گرفت.

ابر در برنامه رنگین‌کمان، علاوه بر اجرا، بازی هم می‌کرد و از همان زمان، استعدادش را در بازیگری بروز داد تا این‌که برای بازی در فیلم‌های «مینای شهر خاموش» و «درباره الی»، نامزد سیمرغ بلورین نقش دوم مرد از بیست‌وپنجمین و بیست‌وهفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر شد.

یکی از دلیل‌های موفقیت او در برقراری ارتباط با بچه‌ها، تفاوت سنی کم با آن‌ها نسبت به برخی دیگر از مجری‌ها بود؛ هم‌چنین او هنر مجری‌گری و بازیگری را به خوبی با هم درآمیخت و در این زمینه، سبک ویژه خود را داشت.

صابر ابر که رشته دانشگاهی‌اش مدیریت است، علاقه زیادی به طراحی داخلی، نقاشی و نوشتن دارد. روی در و دیوار دفتر کار او پر است از نقاشی و قاب خالی و خنزر پنزرهای قدیمی!

او درباره این‌که بچه‌ها او را به نام نیما می‌شناسند، می‌گوید: «هر دو اسم صابر و نیما را دوست دارم. اسم خودم را دوست دارم، ولی فکرش را بکنید که مثلا 50هزار نفر من را به نام صابر می‌شناسند و 10میلیون نفر به نام نیما!»