بیماری انگلی در کودکان، ناحیه دهان

ایسنا: نتایج یک پژوهش حاکی‌ است: درصد آلودگی به انگل‌های دهانی به ویژه تریکوموناس تناکس و شاخص ژنژیویت(آماس لثه‌ها) در کودکان مبتلا به سندرم داون بالاتر از کودکان عادی است.

دکتر عبدالصمد مظلومی، عضو مرکز تحقیقات بیماری‌های عفونی و گرمسیری دانشگاه علوم پزشکی تبریز پژوهشی را درخصوص میزان انگل‌های حفره دهان(تریکوموناس تناکس) در کودکان مبتلا به سندرم داون انجام داده است.

تریکوموناس تناکس یکی از انگل‌های شایع حفره دهانی انسان است که بیشتر در افراد دارای وضعیت بد بهداشت دهان و نیز مبتلایان به پریودنتیت(التهاب لثه‌) مشاهده می‌شود. با این حال اهمیت اصلی بیماری مربوط به شکل ریوی تریکومونیازیس است که در افراد دچار ضعف سیستم ایمنی دیده شده است.

بر اساس این مطالعه مورد شاهدی، ۵۲ نفر از کودکان مبتلا به سندرم داون شامل ۲۴دختر و ۲۸پسر در گروه سنی ۵ تا ۱۲سال از مجتمع‌های بهزیستی تبریز انتخاب شدند، علاوه بر این در گروه شاهد نیز ۵۲ نفر شامل ۳۱ دختر و ۲۱پسر از گروه سنی ۵ تا ۱۲سال متناسب با گروه بیماران انتخاب شده و مورد بررسی قرار گرفتند.

در این بررسی مشخص شد: فراوانی آلودگی به انگل‌های دهانی در گروه مورد(بیماران مبتلا به سندرم داون)۲۶.۹درصد بود، در حالی‌که در گروه شاهد(کودکان سالم) میزان آلودگی ۹.۶ درصد بدست آمد که ارتباط معنی‌دار آماری در آن‌ها وجود داشت.

در مطالعات متعدد افزایش شیوع ترکوموناس تناکس همراه با افزایش سن افراد مبتلا به بیماری پریودنتال همراه بوده است، همچنین در برخی از مطالعات به افزایش شیوع این تک یاخته در بیماری‌های ژنتیکی نیز اشاره شده است. سندرم داون یکی از بیماری‌های ژنتیکی است که مبتلایان به آن علیرغم ضعف‌های بهداشت و دهان، دارای دندان‌های نامرتب و چسبندگی بلند فرنوم هستند.

با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش که بر آلودگی بالای کودکان مبتلا به سندرم داون با تریکوموناس تناکس و شاخص ژنژیویت دلالت دارد، این امر نیازمند پیشگیری است. بنابراین علاوه بر عوامل موضعی، عوامل سیستماتیک نیز در بالاتر بودن آلودگی به انگل دهانی در کودکان مبتلا به سندرم داون دخیل است.