آموزش موسیقی به کودکان، چگونه؟

نزدیک به ۳۰ سال است که موسیقی کودکان به شکل دیگری آموزش داده می‎شود.

همشهری آنلاین: نزدیک به ۳۰ سال است که موسیقی کودکان به شکل دیگری آموزش داده می‎شود. تا پیش از این هر نوازنده، فرزندش را به عنوان جانشین خود، آموزش می داد؛ آموزشی که به شکل شفاهی بود و تنها یک سری تمرین قطعات خشک برای تقویت دست و مهارت یافتن در نواختن نغمه ها و آهنگ ها، محدود می شد.

با گسترش کلاس های آموزش موسیقی نیز همان شیوه های قدیمی که برای تدریس به بزرگسالان کاربرد داشت برای کودکان هم به کار گرفته شد. اما چندی است که موسیقی کودک به عنوان یک علم، جهت رشد خلاقیت کودکان، مطرح می شود؛ علمی که هنر هم هست.

علم یا هنری که روان شناسان معتقدند، می تواند در یادگیری سایر علوم نیز به کودکان کمک کند؛ به شرط آن که کارشناسان و صاحب نظران موسیقی بتوانند از این علم به درستی استفاده کنند.

در این صورت موسیقی می تواند حتی در درمان بیماران، تربیت کودکان استثنایی، بالا بردن توانایی ها و هوش کودکان مؤثر واقع شود. یکی از کسانی که سال هاست سعی دارد از موسیقی کودک برای رسیدن به اهداف دیگری غیر از نواختن صرف یک ساز استفاده کند؛ سودابه سالم است.

او بر خلاف مربیان امروز که بر آموزش موسیقی با تکیه بر نت تاکید دارند؛ سعی می کند ابتدا گوش کودک را برای شنیدن موسیقی آماده کند و پس از آن به آموزش بپردازد. اهمیت این نوع آموزش موسیقی به کودکان برای سودابه سالم تا حدی است که هرازگاهی نوازندگانی را جهت مربی گری موسیقی به کودکان آموزش می دهد.

سودابه سالم همچنین در کتاب « بخوان با من بساز با من» ، الگویی را برای آموزش موسیقی بیان کرده که با کمک آن، بچه ها می آموزند تا خارج از چارچوب های خشک آموزش، خلاقیت هایشان را با استفاده از حواسشان، نشان دهند.

این کتاب که از سوی انتشارات سوره مهر منتشر شده و جلد دوم آن نیز زیر چاپ است؛ می تواند مورد استفاده مربیان، والدین و حتی خود کودکان قرار گیرد. یعنی کتاب شیوه های آموزش موسیقی به کودکان را بیان کرده و راهکارهایی پیشنهاد داده که عمل کردن به آنها برای همه گروه های سنی آسان است.

کتاب «بخوان با من بساز با من»، با تصاویر علی مفاخری، تصویرگر نام آشنای کتاب های کودکان جذاب تر شده و درک مطالب آن را آسان تر کرده است.

در واقع هر صفحه از کتاب، تمریناتی هستند که حس شنیدن را در کودک تقویت کرده و به او می آموزند که حتی صدای بدنش را بشناسد. سالم در این کتاب از بچه ها می خواهد که با استفاده از اشیای اطرافشان، سازهایی ساده بسازند.

در این صورت کودکان اعتماد به نفس به دست آورده و احساس می کنند می توانند در کودکی آثاری خلق کنند که با آثار دیگران تفاوت دارد. چون او از خلاقیتی بهره مند می شود که ممکن است بسیاری از موسیقی دانان بزرگسال حسرت آن را داشته باشند.

کودک با این روش توانایی هایی به دست می آورد که برای عده ای جز پس از طی دوره های آموزشی طولانی مدت امکان پذیر نیست.

بنابراین گرچه موسیقی کودک در مقایسه با موسیقی بزرگسالان جدی گرفته نمی شود؛ با تلاش مربیان موسیقی کودکان و بهره گیری از شیوه های جدید، می توان موسیقی کودک را پله های یک نردبان فرض کرد که طی آن موسیقی دان را به اوج خلاقیت می رساند.