مشکل شب ادراری کودکان، ناشی از چیست؟
وقتی کودک رختخوابش را خیس می کند، می تواند شلوارش را در سبد رخت چرک ها بیندازد و یا به شما در تعویض ملحفه ها کمک کند.
شب ادراری معمولا بخشی طبیعی از روند رشد است. بیشتر کودکان تا حدود 3 سالگی شب ها خودشان را خیس می کنند و این مسئله تا حدود ۶ سالگی نباید باعث نگرانی والدین شود. راه های مختلفی برای خانواده وجود دارد تا با استفاده از آنها به کودک کمک کنند که دچار شب ادراری نشود.
کودکی که خودش را خیس می کند به حمایت شما نیاز دارد
با حمایتگری خود از کودک به او قوت قلب بدهید. او عمدا رختخوابش را خیس نمی کند و شب ادراری عموما نشانه مشکل هیجانی یا فیزیکی نیست. به کودک توضیح دهید که این مسئله طبیعی و بسیار شایع است و او تا آخر عمر رختخوابش را خیس نخواهد کرد.
علل شب ادراری چیست؟
عوامل مختلفی می توانند باعث شب ادراری شوند که از آنها می توان به رشد کندتر کنترل مثانه و یا خواب سنگین و یا اختلالات هورمونی اشاره کرد. اضطراب و استرس هم می توانند علت شب ادراری باشند. کودکی که تا چند وقت پیش خودش را خیس نمی کرده و ناگهان دچار شب ادراری می شود ممکن است دچار عفونت شده باشد و یا یک تغییر بزرگ در زندگی مثل نقل مکان برایش اتفاق افتاده باشد. اگر کودک به تازگی دچار این مشکل شده است، حتما با پزشک در این خصوص صحبت کنید.
در مورد تجربیاتتان با کودک حرف بزنید
شب ادراری معمولا در اکثر خانواده ها اتفاق می افتد. اگر شما یا همسرتان وقتی کوچک بودید، رختخوابتان را خیس می کردید، در مورد آن با کودک صحبت کنید. با این کار به او کمک می کنید تا متوجه شود او هم مثل شما بزرگ خواهد شد . علاوه بر این صحبت کردن در مورد تجربیات خودتان در این مورد باعث می شود کودک کمتر احساس تنهایی و خجالت کند.
برای شب هایی که کودک خودش را خیس نمی کند به او جایزه بدهید
بعضی از خانواده ها با علامت گذاشتن روی تقویم دیواری شب های خشک و شب های خیس را علامت گذاری می کنند. علامت گذاری با ستاره یا برچسب های رنگی جذاب تر است. اگر کودک برای چند شب پشت هم خودش را خیس نکرد، یک جایزه کوچک برایش در نظر بگیرید مثلا یک صبحانه بامزه برایش درست کنید یا یک کتاب کوچک برایش بخرید و اگر خودش را خیس کرد حتما به او آرامش دهید و یادآوری کنید که اگر بیشتر تلاش کنید حتما موفق خواهد شد.
به کودک اجازه بدهید در پیدا کردن راه حل به شما کمک کند
اگر کودک 4 سال و یا بیشتر دارد، نظر خودش را هم در این مورد جویا شوید که چه چیزی می تواند به او کمک کند تا این مشکل برطرف شود و همراه کودک شروع به بررسی کنید. احتمالا نوشیدن مقدار کمتر آب در شب و یا کاهش میزان مصرف نوشیدنی های کافئین دار بهترین راهکارها هستند. علاوه بر این می توانید استفاده از لباس زیر یکبار مصرف یا ملحفه های ضد آب را پیشنهاد کنید. با درگیر کردن کودک برای پیدا کردن راه حل، اعتماد به نفس او را افرایش می دهید و عادات خوب خوابیدنش را مورد تشویق قرار دهید.
مسائل کوچک را به کودک یادآوری کنید
رفتن به دستشویی قبل از خواب را به بخشی از برنامه خواب تبدیل کنید و به کودک یادآوری کنید که در طول شب می تواند از دستشویی استفاده کند. بهتر است شب ها چراغ خواب روشن بگذارید تا در صورت لزوم کودک بتواند به راحتی راه رفتن به دستشویی را پیدا کند.
آیا بیدار کردن کودک در طول شب کمکی می کند؟
در برابر وسوسه بیدار کردن کودک به دفعات مقاومت کنید. اگر از این شیوه استفاده می کنید، یکبار بیدار کردن در طول شب کافی است. بهتر است این یکبار زمانی باشد که خودتان می خواهید به رختخواب برود. به یاد داشته باشید اگر کودک را از خواب و استراحت شب محروم کنید ممکن است میزان استرس او را افزایش دهید و همانطور که می دانید استرس می تواند عامل اصلی شب ادراری باشد.
کودک را در تمیز کردن مشارکت دهید
وقتی کودک رختخوابش را خیس می کند، می تواند شلوارش را در سبد رخت چرک ها بیندازد و یا به شما در تعویض ملحفه ها کمک کند. دقت کنید که کودک این همکاری را به عنوان تنبیه تلقی نکند بلکه آن را به عنوان همکاری در کاری که باید انجام شود ببیند. هدف این است که او را بیشتر آگاه کنید بدون اینکه او را خجالت زده کنید یا مورد سرزنش قرار دهید.
پاک کردن : از بین بردن بوی ادرار
ادرار می تواند بوی شدید و ماندگاری را در لباس ها و یا ملحفه های تخت به جا بگذارد. برای از بین بردن این بو می توانید نصف فنجان سرکه سفید را به محلول شستشو اضافه کنید تا بوی بد را از بین ببرد.
پاک کردن تشک : قدم اول
اگر باید ادرار را از روی تشک پاک کنید اول برای جذب لکه از حوله استفاده کنید. حوله را روی لکه فشار دهید و این کار را چندین بار و تا جایی که دیگر حوله رطوبتی را جذب نکند، ادامه دهید. دقت کنید لازم نیست حوله را روی لکه بکشید.
پاک کردن تشک : قدم دوم
بعد از اینکه رطوبت را با استفاده از حوله از بین بردید، تمام منطقه ای که به ادرار آلوده است را به آب اکسیژنه آغشته کنید. پنج دقیق صبر کنید و بعد دوباره برای خشک کردن محل رطوبت از حوله استفاده کنید.
پاک کردن تشک : قدم سوم
بعد از خشک شدن تشک، روی محل مورد نظر جوش شیرین بپاشید و اجازه بدهید ۲۴ ساعت روی آن باقی بماند. روز بعد جوش شیرین را از روی تشک بتکانید. تشک تمیز شده و دیگر بو نمی دهد!
صبور باشید
از دست دادن کنترل یا سرزنش کردن به قطع شب ادراری کودک کمک نمی کند. به هیچ وجه برای شرمنده کردن کودک در این خصوص در حضور دیگران صحبت نکنید. خجالت زدگی باعث افزایش اضطراب و استرس می شود. همیشه به یاد داشته باشید شب ادراری در نهایت متوقف خواهد شد پس سعی کنید صبور باشید و در این دوران از کودک حمایت کنید.
خانه را به محیطی امن تبدیل کنید
شب ادراری می تواند کودک را به هدفی برای نیش و کنایه زدن و دست انداختن تبدیل کند. برای اینکه به او کمک کنید محیط خانه را به محلی امن تبدیل کنید و به هیچ کس در خانواده اجازه ندهید که کودک را به این خاطر تحقیر کند. برای خواهر ها و برادرها توضیح بدهید که کودک کنترلی بر اتفاقی که می افتد نداردو به همین خاطر آنها باید عشق و حمایتشان را نشان دهند.
چه زمانی باید با پزشک مشورت کنید
اگر بعد از هفت سالگی هنوز کودک دچار شب ادراری می شود، بهتر است به پزشک مراجعه کنید چون با وجود اینکه معمولا در این مواقع مشکل پزشکی وجود ندارد اما ممکن است علت شب ادراری کودک به آن مرتبط باشد. همچنین اگر بعد از اینکه 6 ماه یا بیشتر را بدون خیس کردن رختخوابش خوابیده است، ناگهان دچار شب ادراری شده است، لازم است با پزشک کودک ملاقات کنید.
کودکی که خودش را خیس می کند به حمایت شما نیاز دارد
با حمایتگری خود از کودک به او قوت قلب بدهید. او عمدا رختخوابش را خیس نمی کند و شب ادراری عموما نشانه مشکل هیجانی یا فیزیکی نیست. به کودک توضیح دهید که این مسئله طبیعی و بسیار شایع است و او تا آخر عمر رختخوابش را خیس نخواهد کرد.
علل شب ادراری چیست؟
عوامل مختلفی می توانند باعث شب ادراری شوند که از آنها می توان به رشد کندتر کنترل مثانه و یا خواب سنگین و یا اختلالات هورمونی اشاره کرد. اضطراب و استرس هم می توانند علت شب ادراری باشند. کودکی که تا چند وقت پیش خودش را خیس نمی کرده و ناگهان دچار شب ادراری می شود ممکن است دچار عفونت شده باشد و یا یک تغییر بزرگ در زندگی مثل نقل مکان برایش اتفاق افتاده باشد. اگر کودک به تازگی دچار این مشکل شده است، حتما با پزشک در این خصوص صحبت کنید.
در مورد تجربیاتتان با کودک حرف بزنید
شب ادراری معمولا در اکثر خانواده ها اتفاق می افتد. اگر شما یا همسرتان وقتی کوچک بودید، رختخوابتان را خیس می کردید، در مورد آن با کودک صحبت کنید. با این کار به او کمک می کنید تا متوجه شود او هم مثل شما بزرگ خواهد شد . علاوه بر این صحبت کردن در مورد تجربیات خودتان در این مورد باعث می شود کودک کمتر احساس تنهایی و خجالت کند.
برای شب هایی که کودک خودش را خیس نمی کند به او جایزه بدهید
بعضی از خانواده ها با علامت گذاشتن روی تقویم دیواری شب های خشک و شب های خیس را علامت گذاری می کنند. علامت گذاری با ستاره یا برچسب های رنگی جذاب تر است. اگر کودک برای چند شب پشت هم خودش را خیس نکرد، یک جایزه کوچک برایش در نظر بگیرید مثلا یک صبحانه بامزه برایش درست کنید یا یک کتاب کوچک برایش بخرید و اگر خودش را خیس کرد حتما به او آرامش دهید و یادآوری کنید که اگر بیشتر تلاش کنید حتما موفق خواهد شد.
به کودک اجازه بدهید در پیدا کردن راه حل به شما کمک کند
اگر کودک 4 سال و یا بیشتر دارد، نظر خودش را هم در این مورد جویا شوید که چه چیزی می تواند به او کمک کند تا این مشکل برطرف شود و همراه کودک شروع به بررسی کنید. احتمالا نوشیدن مقدار کمتر آب در شب و یا کاهش میزان مصرف نوشیدنی های کافئین دار بهترین راهکارها هستند. علاوه بر این می توانید استفاده از لباس زیر یکبار مصرف یا ملحفه های ضد آب را پیشنهاد کنید. با درگیر کردن کودک برای پیدا کردن راه حل، اعتماد به نفس او را افرایش می دهید و عادات خوب خوابیدنش را مورد تشویق قرار دهید.
مسائل کوچک را به کودک یادآوری کنید
رفتن به دستشویی قبل از خواب را به بخشی از برنامه خواب تبدیل کنید و به کودک یادآوری کنید که در طول شب می تواند از دستشویی استفاده کند. بهتر است شب ها چراغ خواب روشن بگذارید تا در صورت لزوم کودک بتواند به راحتی راه رفتن به دستشویی را پیدا کند.
آیا بیدار کردن کودک در طول شب کمکی می کند؟
در برابر وسوسه بیدار کردن کودک به دفعات مقاومت کنید. اگر از این شیوه استفاده می کنید، یکبار بیدار کردن در طول شب کافی است. بهتر است این یکبار زمانی باشد که خودتان می خواهید به رختخواب برود. به یاد داشته باشید اگر کودک را از خواب و استراحت شب محروم کنید ممکن است میزان استرس او را افزایش دهید و همانطور که می دانید استرس می تواند عامل اصلی شب ادراری باشد.
کودک را در تمیز کردن مشارکت دهید
وقتی کودک رختخوابش را خیس می کند، می تواند شلوارش را در سبد رخت چرک ها بیندازد و یا به شما در تعویض ملحفه ها کمک کند. دقت کنید که کودک این همکاری را به عنوان تنبیه تلقی نکند بلکه آن را به عنوان همکاری در کاری که باید انجام شود ببیند. هدف این است که او را بیشتر آگاه کنید بدون اینکه او را خجالت زده کنید یا مورد سرزنش قرار دهید.
پاک کردن : از بین بردن بوی ادرار
ادرار می تواند بوی شدید و ماندگاری را در لباس ها و یا ملحفه های تخت به جا بگذارد. برای از بین بردن این بو می توانید نصف فنجان سرکه سفید را به محلول شستشو اضافه کنید تا بوی بد را از بین ببرد.
پاک کردن تشک : قدم اول
اگر باید ادرار را از روی تشک پاک کنید اول برای جذب لکه از حوله استفاده کنید. حوله را روی لکه فشار دهید و این کار را چندین بار و تا جایی که دیگر حوله رطوبتی را جذب نکند، ادامه دهید. دقت کنید لازم نیست حوله را روی لکه بکشید.
پاک کردن تشک : قدم دوم
بعد از اینکه رطوبت را با استفاده از حوله از بین بردید، تمام منطقه ای که به ادرار آلوده است را به آب اکسیژنه آغشته کنید. پنج دقیق صبر کنید و بعد دوباره برای خشک کردن محل رطوبت از حوله استفاده کنید.
پاک کردن تشک : قدم سوم
بعد از خشک شدن تشک، روی محل مورد نظر جوش شیرین بپاشید و اجازه بدهید ۲۴ ساعت روی آن باقی بماند. روز بعد جوش شیرین را از روی تشک بتکانید. تشک تمیز شده و دیگر بو نمی دهد!
صبور باشید
از دست دادن کنترل یا سرزنش کردن به قطع شب ادراری کودک کمک نمی کند. به هیچ وجه برای شرمنده کردن کودک در این خصوص در حضور دیگران صحبت نکنید. خجالت زدگی باعث افزایش اضطراب و استرس می شود. همیشه به یاد داشته باشید شب ادراری در نهایت متوقف خواهد شد پس سعی کنید صبور باشید و در این دوران از کودک حمایت کنید.
خانه را به محیطی امن تبدیل کنید
شب ادراری می تواند کودک را به هدفی برای نیش و کنایه زدن و دست انداختن تبدیل کند. برای اینکه به او کمک کنید محیط خانه را به محلی امن تبدیل کنید و به هیچ کس در خانواده اجازه ندهید که کودک را به این خاطر تحقیر کند. برای خواهر ها و برادرها توضیح بدهید که کودک کنترلی بر اتفاقی که می افتد نداردو به همین خاطر آنها باید عشق و حمایتشان را نشان دهند.
چه زمانی باید با پزشک مشورت کنید
اگر بعد از هفت سالگی هنوز کودک دچار شب ادراری می شود، بهتر است به پزشک مراجعه کنید چون با وجود اینکه معمولا در این مواقع مشکل پزشکی وجود ندارد اما ممکن است علت شب ادراری کودک به آن مرتبط باشد. همچنین اگر بعد از اینکه 6 ماه یا بیشتر را بدون خیس کردن رختخوابش خوابیده است، ناگهان دچار شب ادراری شده است، لازم است با پزشک کودک ملاقات کنید.
منبع:
نی نی سایت
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼