هفته نهم بارداری، آماده این موارد باشید

امروز آغاز هفته نهم بارداری است. می دانم شاید خسته یا کلافه باشی، حتی ممکن است هنوز بارداری برایت قابل لمس نباشد و با آن بیگانه باشی. صبح‌ها با حالت تهوع بیدار شوی و نسبت به خیلی از بوها حالت بد شود. همه را می دانم ولی نگران نباش کم کم این حالت تهوع که اصطلاحاً به آن بیماری صبحگاهی می گویند، کاهش پیدا می‌ کند. آهسته آهسته به قندعسل مان عادت کرده و وجودش را درون خودت حس می ‌کنی. زمان‌ هایی که هیچ کس در خانه نیست دلبرمان با تو و درون وجود توست. می ‌شود همدمت و به تمام حرف‌ هایی که می‌ زنی گوش می‌ دهد و بعضاً واکنش نشان می ‌دهد. پس چه بهتر که در این دوره زیبا ترین آواها را از تو بشنود.
خلاصه نگران هیچ چیز نباش به مرور طوری با دلبرجان خو می‌ گیری که روز شماری می‌ کنی برای دیدن و به آغوش کشیدنش.

هفته نهم
قندک: این زیبای نازنین در یک ماهی که گذشت از دانه برنج پیشرفت کرده و به درجه بادام زمینی رسیده است. بله، چه فکر کرده‌ای، قندک پهلوانی شده برای خودش.
سر جنین کم کم از حالت خمیدگی در می‌ آید، گردن اش بلندتر شده و در حال صاف شدن است
ممکن هنوز نتوانی آن را احساس کنی اما طی یک سونوگرافی می‌ توانی حرکت اش را ببینی.
مادر قندک: رحم تو در حال رشد است و متوجه ضخیم‌ تر شدن کمرت می ‌شوی. می‌ توانی این خبر ویژه و هیجان انگیز را به اطرافیانت هم بدهی؛ اگر چه که هنوز وضعیت ظاهری تو به عنوان یک مادر باردار چندان برای دیگران واضح نیست.
ممکن است خیلی وزن اضافه نکرده باشی به خصوص اگر از ویارهای غذایی، سوزش سر دل، حالت تهوع یا نفخ رنج می‌ بری.
خوردن غذاهای حاوی کلسیم مانند پنیر (البته از نوع کم نمک آن) و کلم بروکلی در این دوران بسیار مفید است. زیرا قندک به این مواد نیاز دارد، خودت هم همینطور. پس فراموششان نکن.

هفته دهم
قندک: جنین همچنان کوچک است اما به نظر می‌ رسد که حرکت او شبیه یک کودک شده است. بازوها و پاهایش در حال رشد هستند و قابلیت خم شدن در مفاصل از جمله: آرنج و زانوها را دارند.
مادر قندک: تا ماه قبل، رحم تو به اندازه یک انار بزرگ شده بود اما الان با رشد قندعسل رحم تو نیز بزرگ تر شده و تقریباً به اندازه گریپ فروت جا باز کرده است. تصورش را بکن، جنین و رحم هر دو بزرگ‌ تر شده ‌اند اما هنوز رحم تو اندازه یک میوه است پس آنچنان تفاوت ظاهری در تو وجود ندارد. با این حال در لباس‌های آزاد احساس راحتی بیشتری می‌ کنی.
ممکن است همچنان احساس کرختی و تغییرات خلق و خو را داشته باشی اما نگران نباش این علائم خیلی طول نمی ‌کشد.
جنین دوران بحرانی که در آن احتمال سقط شدنش، بیشتر وجود داشته را پشت سر گذاشته است. به واسطه رشد او و بزرگ شدن اندام‌های تو مانند رحم و کشیده شدن عضلات، طبیعی است که کمی درد در مفاصل و رباط ‌ها را تجربه کنی. گرفتگی عضلات لگن، تکرر ادرار و گاهی یبوست هم می ‌تواند از دیگر علائم باشد. می ‌بینی؟ به همین علت است که غذا خوردن تو اینقدر پر اهمیت است. بیشتر علائم وجودی در مادر و جنین بر می گردد به تغذیه مادر در این دوران.
برجسته شدن رگ‌ها به دلیل افزایش جریان خون از دیگر مواردی ست که ممکن است با آن مواجه شوی.
کم کم باید به فکر خرید وسایل باشی هم برای دلبر کوچک و هم برای خودت. یکی از چیزهایی که به آن احتیاج داری سوتین بعد از زایمان است. به خصوص اگر قصد داری خودت به کودک شیر بدهی (که تا حد امکان باید همین اتفاق هم بیفتند، چون همه ما این جمله معروف را شنیده‌ایم: "هیچ چیز جایگزین شیر مادر نمی‌شود"). پس به زودی به یک سوتین مخصوص شیردهی دهی نیاز خواهی داشت. پیشنهاد من این است که وسایل ضروری و این چنینی را به مرور زمان در طی این ۹ ماه تهیه کن. هر بار که چیزی به ذهنت می‌ رسد همان موقع آن را بخر، چون در دقیقه‌های آخر آنقدر چیزهای مختلف و مهم هست که بعضاً لوازم حاشیه‌ ای از یادت می ‌رود. درست مثل خرید جهیزیه.