علت انزال در خواب، خانم‌ها بدانند
ممکن است ارگاسم های شبانه اش با استرس کاری مرتبط باشد؟
آیا ارگاسم و انزال در خواب ضرر دارد؟
سئوال: من و همسرم هر دو سی و چند ساله هستیم و همدیگر را هم دوست داریم و در هفته، چند بار رابطه جنسی داریم. البته اگر من رابطه را آغاز نکنم او به سراغ من نمی آید. به تازگی، او به من گفته که طی سال گذشته در خواب به دفعات تحریک و محتلم می شده و این موضوع ادامه هم دارد. من خیلی تعجب کردم، آیا این موضوع در اثر استرس بوجود آمده و یا به مسائل هورمونی مربوط می شود، چون در محیط کار تحت فشار قرار دارد. او از این موضوع بسیار ناراحت است. من هم نگرانم و هر کاری بتوانم انجام میدهم که این رویاهای شبانه را متوقف کنم.
جواب: ضمیر ناخود آگاه همسرتان راغب است که، از تمایلات جنسی ناخود آگاه شبانه ای که دارد، لذت ببرد. این موضوع طبیعی است( البته بسته به درجه آن)، اغلب مردم در دوره های مختلف زندگی خود تجارب مشابهی دارند. بخاطر داشته باشید، اصلا درست نیست که بعنوان موجوداتی فهیم و برخوردار از آگاهی، به همسرتان و یا توانایی خودتان، در برطرف کردن خواسته های جنسی همسرتان مشکوک باشید.
تحریک شدن در خواب، و احتلام شبانه معمولا زمانی اتفاق می افتد که، تناوب رابطه جنسی و بیدار شدن حس جنسی یا به عبارتی برانگیختگی جنسی، بخصوص بصورت روحی و احساسی کم بوده و فاصله بین برقراری رابطه جنسی زیاد باشد. استرس کاری همسر شما دومین مضنون و می تواند مسبب این اتفاق، باشد. همچنین ممکن است بدن او و تصویر ذهنی او از بدن و توان جنسی اش او را به استرس وا می دارد، و یا برای آنچه که باید بتواند در رابطه جنسی انجام دهد و عدم موفقیت در انجام وظیفه ای که دارد، نگران است.
بسیار مهم است که شما و همسرتان، هر دو یاد بگیرید که منتقدانه نگاه کردن به خودتان، چه از لحاظ فیزیولوژی بدن و چه از لحاظ روان و احساسات جنسی، هیچ نفعی برای شما نخواهد داشت. طرح سوالات فیریولوژیک بدنی و جنسی و فرایند های روانشناسی، و محاکمه بدن و روان تان، و ساخت تصویری ذهنی از ناتوانی ها و حتی عیوبتان، به هیچ وجه مفید نبوده، و به اعتماد به نفس شما، چه در مسائل جنسی و چه در ارتباطات کاری و اجتماعی صدمه خواهد زد.
و به مراتب بهتر است که بپذیریم، بسیاری از عملکردهای فیزیولوژیک و احساسات ما فرا تر از دسترسی مستقیم و سطح آگاهی است که ما بتوانیم بر روی آنها کنترل آگاهانه داشته باشیم. ولی ما به صورت غیر مستقیم، با عدم تمرکز بر روی آنچه نگران آن هستیم که رخ بدهد و تمرکز بر توانایی هایی که داریم و اعتماد به نفس، می توانیم توانایی های نا خودآگاه و به تبع آن، عملکرد های مرتبط با آن را بهبود بخشیم.
شما می توانید با نشان دادن پذیرش خود، به همسرتان کمک کنید، و به او اجازه دهید که مشکلات و دغدغه هایی که باعث بروز مشکل شده را ( چه از طرف خودش و چه از طرف شما ) بازگو کند. این گفتگو ها به شما کمک خواهد کرد که، مسئله را در همین سطح حل کنید و در غیر این صورت باید به پزشک متخصص مراجعه کنید.
اما در برخی روابط که زوجین، علی رغم رابطه زناشویی با همدیگر بیگانه اند. عدم پذیرش شما و نگرانی شما از موضوعات جنسی بوجود آمده، ممکن است به نگرانی همسرتان درباره ناتوانی جنسی اش و یا طول و کیفیت رابطه جنسی که با شما دارد افزوده، و عدم برآوردن خواسته شما منجر به ایجاد استرس در او گردد. پس بهتر است همانگونه که، در روابط جنسی پیش قدم بودید، این بار هم شما باب گفتگو را برای از بین بردن استرس های همسرتان شروع کنید.
سئوال: من و همسرم هر دو سی و چند ساله هستیم و همدیگر را هم دوست داریم و در هفته، چند بار رابطه جنسی داریم. البته اگر من رابطه را آغاز نکنم او به سراغ من نمی آید. به تازگی، او به من گفته که طی سال گذشته در خواب به دفعات تحریک و محتلم می شده و این موضوع ادامه هم دارد. من خیلی تعجب کردم، آیا این موضوع در اثر استرس بوجود آمده و یا به مسائل هورمونی مربوط می شود، چون در محیط کار تحت فشار قرار دارد. او از این موضوع بسیار ناراحت است. من هم نگرانم و هر کاری بتوانم انجام میدهم که این رویاهای شبانه را متوقف کنم.
جواب: ضمیر ناخود آگاه همسرتان راغب است که، از تمایلات جنسی ناخود آگاه شبانه ای که دارد، لذت ببرد. این موضوع طبیعی است( البته بسته به درجه آن)، اغلب مردم در دوره های مختلف زندگی خود تجارب مشابهی دارند. بخاطر داشته باشید، اصلا درست نیست که بعنوان موجوداتی فهیم و برخوردار از آگاهی، به همسرتان و یا توانایی خودتان، در برطرف کردن خواسته های جنسی همسرتان مشکوک باشید.
تحریک شدن در خواب، و احتلام شبانه معمولا زمانی اتفاق می افتد که، تناوب رابطه جنسی و بیدار شدن حس جنسی یا به عبارتی برانگیختگی جنسی، بخصوص بصورت روحی و احساسی کم بوده و فاصله بین برقراری رابطه جنسی زیاد باشد. استرس کاری همسر شما دومین مضنون و می تواند مسبب این اتفاق، باشد. همچنین ممکن است بدن او و تصویر ذهنی او از بدن و توان جنسی اش او را به استرس وا می دارد، و یا برای آنچه که باید بتواند در رابطه جنسی انجام دهد و عدم موفقیت در انجام وظیفه ای که دارد، نگران است.
بسیار مهم است که شما و همسرتان، هر دو یاد بگیرید که منتقدانه نگاه کردن به خودتان، چه از لحاظ فیزیولوژی بدن و چه از لحاظ روان و احساسات جنسی، هیچ نفعی برای شما نخواهد داشت. طرح سوالات فیریولوژیک بدنی و جنسی و فرایند های روانشناسی، و محاکمه بدن و روان تان، و ساخت تصویری ذهنی از ناتوانی ها و حتی عیوبتان، به هیچ وجه مفید نبوده، و به اعتماد به نفس شما، چه در مسائل جنسی و چه در ارتباطات کاری و اجتماعی صدمه خواهد زد.
و به مراتب بهتر است که بپذیریم، بسیاری از عملکردهای فیزیولوژیک و احساسات ما فرا تر از دسترسی مستقیم و سطح آگاهی است که ما بتوانیم بر روی آنها کنترل آگاهانه داشته باشیم. ولی ما به صورت غیر مستقیم، با عدم تمرکز بر روی آنچه نگران آن هستیم که رخ بدهد و تمرکز بر توانایی هایی که داریم و اعتماد به نفس، می توانیم توانایی های نا خودآگاه و به تبع آن، عملکرد های مرتبط با آن را بهبود بخشیم.
شما می توانید با نشان دادن پذیرش خود، به همسرتان کمک کنید، و به او اجازه دهید که مشکلات و دغدغه هایی که باعث بروز مشکل شده را ( چه از طرف خودش و چه از طرف شما ) بازگو کند. این گفتگو ها به شما کمک خواهد کرد که، مسئله را در همین سطح حل کنید و در غیر این صورت باید به پزشک متخصص مراجعه کنید.
اما در برخی روابط که زوجین، علی رغم رابطه زناشویی با همدیگر بیگانه اند. عدم پذیرش شما و نگرانی شما از موضوعات جنسی بوجود آمده، ممکن است به نگرانی همسرتان درباره ناتوانی جنسی اش و یا طول و کیفیت رابطه جنسی که با شما دارد افزوده، و عدم برآوردن خواسته شما منجر به ایجاد استرس در او گردد. پس بهتر است همانگونه که، در روابط جنسی پیش قدم بودید، این بار هم شما باب گفتگو را برای از بین بردن استرس های همسرتان شروع کنید.
منبع:
سیمرغ
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼