فیبروم رحم در زنان، علت و درمان
فیبروم رحم یا فیبروئید رحم (Uterine fibroids) رشد غیر سرطانی بافت عضلانی رحم است.
۷۰ تا ۸۰ درصد زنان در سن ۵۰ سالگی فیبروم رحم دارند!
فیبروم رحم چیست؟
فیبروم رحم یا فیبروئید رحم (Uterine fibroids) رشد غیر سرطانی بافت عضلانی رحم است. تحقیقات اخیر نشان می دهد بیش از 70 تا 80 درصد زنان در سن 50 سالگی فیبروم رحم دارند. اصطلاح پزشکی این بیماری لئومیوم یا میوم رحم است.
علائم فیبروم رحم
علائم بیماری فیبروم رحم می توانند بسیار خفیف یا بسیار جدی باشند. این علائم در برخی زنان عبارت اند از:
-فشار به مثانه یا مقعد
-تکرر ادرار
-یبوست یا درد مقعد
-درد در ناحیه پایین کمر یا شکم یا هر دو
-اگر فیبروم ها زیاد بزرگ شوند شکم زن باد کرده و مانند زن باردار به نظر می رسد.
فیبروم ها همچنین می توانند باعث تغییراتی در پریود زنان نیز شوند:
-گرفتگی و درد خفیف تا شدید
-خونریزی شدید تر، گاهی اوقات همراه با لخته های خون
-پریود طولانی تر و بیشتر
-لکه بینی بین دوره های پریود
تفاوت فیبروم و اندومتریوز
فیبروم رحم می تواند علت درد شدید پریود باشد اما گاهی علت اصلی این دردها اندومتریوز است. اندومتریوز زمانی اتفاق می افتد که بافت داخلی رحم در قسمت های دیگری از بدن رشد می کند. این بافت در دوران پریود از بین رفته و خونریزی می کند و باعث زخم دردناک می شود. درد فیبروم رحم و اندومتریوز هر دو می تواند در بین دو پریود نیز ایجاد شود.
علت فیبروم رحم
علت فیبروم رحم هنوز ناشناخته است. رشد آن ها با هورمون های زنانه استروژن و پروژسترون در ارتباط است. تحقیقات نشان می دهد احتمال ابتلا به بیماری فیبروم رحم در زنانی که در سنین پایین تر پریود می شوند، بیشتر است. اما باید در نظر داشته باشید مصرف قرص های ضد بارداری با این بیماری رابطه ای ندارد.
انواع فیبروم
فیبروم اینترامورال (داخل بافت رحم)
این نوع فیبروم رایج ترین نوع فیبروم و شامل رشد در دیواره بافت رحم می باشد.
فیبروم سابسروزال (توده برجسته خارج رحم)
این فیبروم ها هرچه بزرگ تر شوند، بسته به سایز آن ها باعث ایجاد فشار و درد در اندام های مجاور خواهند شد.
فیبروم زیر مخاطی (داخل حفره رحم)
این نوع فیبروم در زیر بافت رحم رشد کرده و می تواند به حفره رحم نفوذ کرده و منجر به خونریزی های شدید و سایر عوارض جدی تر شوند.
ممکن است فرد همزمان بیش از یک نوع فیبروم داشته باشد.
ریسک ابتلا به فیبروم رحم
با اینکه هنوز علت فیبروم رحم در زنان مشخص نیست اما تحقیقات روی این بیماری الگوهایی را نشان می دهد:
-فیبروم رحم معمولا در سنین 30 تا 40 سالگی رخ می دهد.
-این بیماری در زنان سیاهپوست رایج تر است.
-در زنان سیاهپوست سریع تر رشد کرده و در سنین پایین تر دیده می شود.
-اگر یکی از زنان عضو خانواده فیبروم رحم داشته باشد خطر ابتلا به این بیماری در سایر زنان آن خانواده نیز وجود دارد.
-چاقی، اضافه وزن و فشار خون بالا خطر ابتلا به فیبروم رحم را بالا می برد.
عوارض فیبروم رحم
کم خونی
برخی زنان که مبتلا به فیبروم رحم هستند و در طول پریود خونریزی های شدید غیر معمول را تجربه می کنند، احتمالا دچار کم خونی می شوند. بسیاری از موارد کم خونی به دلیل از دست دادن آهن در طول پریود و خفیف هستند. این کم خونی با تغییر در رژیم غذایی و قرص های آهن مکمل درمان می شود. اگر این کم خونی درمان نشود می تواند منجر به خستگی و بی حالی و در موارد شدید تر مشکلات قلبی شود.
بارداری
فیبروم ها معمولا مانع بارداری و باروری نمی شوند. با این حال برخی زنان مبتلا به فیبروم رحم عوارض بارداری و خطرات زایمان بیشتری نسبت به سایر زنان تجربه می کنند. همچنین فیبروم ها ممکن است جنین را در موقعیت غیر طبیعی قرار داده و باعث زایمان رودرس شوند. فیبروم رحم ممکن است باعث درد لگن و خونریزی شدید بعد از زایمان شوند که در این شرایط جراحی انجام خواهد شد. در برخی موارد فیبروم ممکن است لوله های فالوپ را مسدود کند. فیبروم ها در امتداد دیواره داخلی رحم رشد کرده و ممکن است مانع چسبیدن تخمک بارور به رحم شوند.
مراجعه به متخصص زنان
اگر این علائم را مشاهده کردید حتما به متخصص زنان مراجعه کنید:
-شدید شدن خونریزی ها در دوران پریود
-دردناک شدن پریود ها
-تکرر ادرار یا ناتوانی در کنترل ادرار
-تغییر در طول دوره پریود بیش از سه تا شش دوره
-درد مزمن یا شدید در پایین شکم یا لگن
تشخیص فیبروم رحم
متخصص زنان در زمان معاینه لگنی ممکن است متوجه فیبروم رحم متوسط یا بزرگ شود. آزمایش هایی مانند سونوگرافی می توانند اطلاعاتی در مورد اندازه و محل سایر فیبروم ها در اختیار دکتر قرار می دهند.
برای زنانی که می خواهند باردار شوند آزمایش هیستروسالپنگوگرافی (hysterosalpingogram) اطلاعات کاملی در مورد وضعیت رحم، لوله های فالوپ نشان داده و هرگونه ناهنجاری را تشخیص می دهد. همچنین ممکن است روش های دیگری برای تصویر برداری داخل رحم یا شکم نیز مورد نیاز باشد.
درمان فیبروم رحم
مسکن ها
داروهای ضد درد مانند استامینوفن و داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن می توانند به کاهش درد گرفتگی عضلات در دوران پریود کمک کند.
قرص های ضد بارداری
قرص های ضد بارداری سطح استروژن و پروژسترون را کنترل می کند و منجر به پریودهای سبک تر شده و همچنین دردهای ناشی از فیبروم رحم (خونریزی شدید یا گرفتگی عضلات شکم) را کاهش دهد. سایر روش های هورمونی جلوگیری از بارداری مانند تزریق پروژسترون نیز می تواند علائم فیبروم رحم را کاهش دهد.
آمبولیزاسیون (Embolization)
برای درمان علائم خفیف تا متوسط، آمبولیزاسیون فیبرم رحم روش مناسبی است. در این روش یک کاتتر (catheter) به شریان رحم هدایت می شود. ذرات کوچک پلاستیکی یا ژلاتینی داخل رگ های خونی وارد می شود و از فیبروم ها تغذیه می کنند و به مرور زمان آن ها را از بین می برند.
روش آمبولیزاسیون رحم نباید در زنانی که می خواهند بعد از درمان فیبروم باردار شوند انجام شود.
میومکتومی (myomectomy)
روش میومکتومی برای برداشتن فیبروم های بزرگ تر انجام می شود. همچنین برای درمان فیبروم زنانی که می خواهند باردار شوند نیز روش مناسبی است. در روش هیسترکتومی کل رحم برداشته می شود.
احتمال کمی هم وجود دارد که آنچه فیبروم رحم فرض می شود، نوعی سرطان به نام سارکوم رحم (uterine sarcoma) باشد. به همین دلیل توصیه می شود قبل از بیرون آوردن فیبروم آن را به قسمت های کوچک تر نبرند.
امواج فراصوت
روش امواج فرا صوت یک روش از بین بردن فیبروم رحم بدون خطر آسیب رساندن به رحم است. در این روش از امواج فراصوت با شدت بالا برای از بین بردن بافت فیبروم ها استفاده می شود. اکثر زنان بعد از این درمان به سرعت بهبود یافته و بعد از 24 ساعت به فعالیت های روزانه خود می پردازند. این روش برای زنان باردار توصیه نمی شود و عوارض جانبی آن در حال بررسی است.
درمان خانگی فیبروم رحم
ورزش
ورزش به صورت منظم می تواند از ابتلا به فیبروم رحم پیشگیری کند. مطالعات اخیر نشان می دهد زنانی که در هفته ۷ ساعت یا بیشتر ورزش می کنند، نسبت به زنانی که کمتر از دو ساعت درهفته ورزش می کردند به طور چشمگیری فیبروم های کمتری داشتند. چاقی نیز یکی از عوامل خطر ساز فیبروم رحم به شمار می رود. بنابراین ورزش به حفظ وزن سالم و پیشگیری از ابتلا به فیبروم رحم کمک می کند.
مراقب کم خونی باشید
زنان مبتلا به فیبروم که از طریق رژیم غذایی به مقدار کافی آهن دریافت نمی کنند ممکن است دچار کم خونی شوند و بدن گلبول های قرمز کمتری نسبت به حالت طبیعی داشته باشد. علائم کم خونی عبارت اند از: خستگی، درد قفسه سینه و تنگی نفس. درمان کم خونی می تواند شامل غذاهای سرشار از آهن مانند: گوشت، مرغ، ماهی، سبزیجات، حبوبات، نان و غلات غنی شده با آهن باشد. دکتر نیز ممکن است مکمل های آهن را برای شما تجویز کند.
منبع:
اینفو سلامت
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼