درمان فیبروم رحم زنان
فیبرم معمولا در داخل رحم بوجود می آید. نام دیگر فیبرم، میوم می باشد. اندازه فیبرم می تواند از یک توده کوچک چند میلی متری تا یک توذه بزرگ هم ساز خود رحم بوجود آید.
فیبرم یا فیبروئید یک تومور خوش خیم است که در بیشتر مواقع شامل بافت های ماهیچه ای است . فیبرم معمولا در داخل رحم بوجود می آید. نام دیگر فیبرم، میوم می باشد. اندازه فیبرم می تواند از یک توده کوچک چند میلی متری تا یک توذه بزرگ هم ساز خود رحم بوجود آید به صورتی که فیبرم تمام رحم را گرفته و مجبور به خارج کردن رحم نمایند.
فیبرم و انواع آن
فیبرم به سه قسمت تقسیم می شود که براساس محل آن قابل شناسایی می باشد.
- نوع اول میوم داخل جداری می باشد. این نوع فیبرم در دیواره های ماهیچه ای رحم رشد می کند
- نوع دوم فیبرم میان زیر مخاطی است که که بالاتر از گردن رحم در قسمت زیر مخاط تشکیل می شود.
- نوع سوم فیبرم تحت صفاقی نام دارد که در بالای رحم زیر قسمت صفاقی قرار دارد.
- نوع چهارم فیبرم ، فیبرم یا میوم پایه دار نامیده می شود که به دو صورت قابل مشاهده می باشد یکی در داخل حفره رحم بصورت پایه مانند و دیگری خارج از بدنه رحم با یک پایه به رحم اتصال می یابد.
دلیل ایجاد فیبرم
علت اصلی ایجاد و توسعه فیبرم هنوز مشخص نشده است. هر چند این احتمال وجود دارد که سطوح بالای استروژن ( هورمون جنسی زنانه) از عوامل اصلی لیجاد کننده فیبرم می باشد.
زمان بروز فیبرم
فیبرم یا میوم تنها زمان باروری خانم ها اتفاق می افتد. به این معنا که زمانی که فرد عادت ماهیانه شده و به سن بلوغ می رسد و قابلیت بارور شدن را دارا می باشد. بنابراین احتمال بروز فیبرم در زمان یائسگی بسیار کم یا بدون وجود هیچ گونه احتمالی می باشد. علت این امر را می توان به کاهش سطح هورمون های استروژن در زمان یائسگی مربوط دانست. احتمال بروز میوم در زنان باردار و با سابقه حاملگی قبلی بسیار ناچیز می باشد.
علائم و نشانه های فیبرم
به طور کلی فیبرم بدون علائم و نشانه خاصی رخ می دهد و معمولا شکایات اندکی بابت بروز این مشکل گزارش شده است. چنانچه شکایتی از طرف بیمار بوجود آید سپس محل، اندازه و نوع فیبروئید میزان شکایات را نشان می دهد. فیبرم می تواند ساختار اندام های اطراف رحم را نیز تحت تاثیر قرار دهد. این توده می تواند با فشار بر مثانه، مشکلات مجاری ادراری مانند احساس پرادراری به فرد دهد. هم چنین ممکن است با فشار بر روی روده ها برای فرد مشکلات دفع مانند یبوست ممتد را به دنبال داشته باشد.
از دیگر نشانه های فیبرم می توان به:
- درد در ناحیه کمر
- مشکلات گوارشی مانند یبوست
- اختلالات دستگاه ادراری
- بهم ریختگی زمان های قاعدگی اشاره کرد.
عوارض جانبی فیبرم
چنانچه فرد به فیبرم مبتلا شده و راه های درمان را پیگیری نکند ممکن است فیبرم باقی مانده در رحم فرد باعث اختلال در هنگام تولد نوزاد شده و یا حتی باعث سقط جنین نیز گردد.
درمان فیبرم
در صورت بروز فیبرم در رحم یا خارج از رحم فرد بایستی درمان صورت گیرد. اولین راه درمان استفاده از قرص هی کاهش دهنده تولید و ترشح هورمون استروژن می باشد.
در برخی از بیماران به منظور برداشت فیبروم از روش های جراحی باز یا لاپاروسکوپی استفاده می شود. نوع جراحی و میزان برداشت فیبرم یا حتی رحم بسته به تشخیص پزشک معالج صورت می گیرد. نوعی از عمل جراحی به نام هیستروسکوپی میومکتومی وجود دارد که جراح با کمک یک لوله از طریق واژن به رحم دسترسی پیدا کرده و فیبروئید را برطرف می کند. در بقیه نمونه ها جراحی باز از طریق دیواره شکمی صورت می گیرد.
چنانچه اندازه فیبروئید بزرگ باشد هیستروسکوپی( برداشت کامل رحم) تنها راه درمان است. این عمل زمانی انجام می شود که فرد دارای فرزند بوده یا تمایلی به بارداری ندارد.
تشخیص و پیشگیری فیبرم
تشخیص فیبرم از طریق سونوگرافی می باشد. پیشنهاد می شود به منظور پیشگیری از توسعه فیبرم و درمان از طریق جراحی هر ۶ ماه تا یکسال به تشخیص پزشک معالج خود سونوگرافی از رحم را انجام دهید. سونوگرافی به منظور تشخیص فیبروئید از طریق واژن انجام می شود بنابراین در دختر خانم هایی که دارای پرده بکارت هستند چنین تشخیصی امکان پذیر نمی باشد.
منبع:
کلبه سلامتی
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼