چگونگی صحبت با کودک، راجع به اخبار ناگوار
تماشای اخبار مربوط به حوادث دلخراش ممکن است کودکان را نگران رخ‌دادن حوادث مشابه برای خود یا عزیزانشان کند.
تماشای اخبار مربوط به حوادث دلخراش مانند حملات تروریستی، تیراندازی یا بلایای طبیعی ممکن است کودکان را نگران رخ دادن حوادث مشابه برای خود یا عزیزانشان کند. همچنین ممکن است آن‌ها را از بخش‌هایی از زندگی روزمره مانند توفان و رعد‌و‌برق بترساند که پیش‌تر هرگز نگرانش نبودند.
والدین می‌توانند به کودکان کمک کنند تا با این داستان‌ها و تصاویر آزار‌دهنده کنار بیایند. باهم درباره دیده‌ها و شنیده‌ها گفت‌وگو کنید و اطلاعات هراس‌آور را در زمینه‌ای معقول قرار دهید.
چگونه اخبار موجب نگرانی کودکان می‌شود؟
بسته به سن و سطح بلوغ و رشدشان، کودکان ممکن است هنوز تفاوت میان واقعیت و فانتزی را درک نکنند.
در ۷ یا ۸ سالگی، هر آنچه در تلوزیون می‌بینند کاملا واقعی به نظر می‌رسد. برای بعضی کودکان پوشش خبری یک ماجرای احساسی درونی می‌شود و بدل به چیزی می‌شود که ممکن است برای آن‌ها هم اتفاق بی‌افتد. کودکی که خبری درباره بمب‌گذاری در اتوبوس یا تیراندازی در مکانی عمومی را می‌بیند ممکن است نگران شود که: نکند نفر بعدی من باشم؟ ممکن است این اتفاق برای من هم بی‌افتد؟
بلایای طبیعی می‌تواند به‌طور مشابه شخصی‌سازی شود، کودکانی که آثار سیل ناشی از طوفان را در جایی دور می‌بینند ممکن است دچار بی‌خوابی شبانه و این دلهره شوند که آیا خانه‌شان در رگبار سالم خواهد ماند.
تلوزیون و اینترنت دنیا را کوچک می‌‌کنند و به خانه‌های ما می‌آورند و با تمرکز بر اخبار خشونت‌بار، اخبار دنیا را خطرناک‌تر از آنچه هست به کودک نشان می‌دهند.
والدین چطور می‌توانند درباره اخبار صحبت کنند؟
برای برطرف کردن ترس کودکان درمود اخبار، والدین می‌بایست برای گفتن حقیقت آماده باشند اما آن مقدار از حقیقت که کودک نیاز به دانستنش دارد. نکته حیاتی صادق‌بودن و کمک به فرزندتان برای احساس امنیت است. نیازی به پرداختن به جزییات بیش از توجه و علاقه آن‌ها نیست.
گرچه این حقیقت دارد که برخی رخداد‌ها مثل بلایای طبیعی قابل کنترل نیست، والدین همچنان باید به فرزندان فضا و فرصت درمیان گذاشتن ترس‌هایشان را بدهند و آن‌ها را تشویق کنند تا صراحتا درمورد آنچه می‌ترساندشان صحبت کنند.
کودکان در سنین بالاتر کمتر ممکن است توضیحات ظاهری را بپذیرند. شک پویا و روبه‌رشد آن‌ها درباره اخبار و چگونگی تولید و فروش آن ممکن است نقابی باشد بر اضطرابشان درمورد ماجراهای نقل شده. چنانچه کودکان در سنین بالاتر از ماجرایی آزرده شده‌اند، به آن‌ها کمک کنید تا با این ترس‌ها کنار بیایند. اشتیاق بزرگ‌ترها به شنیدن پیغام موثری به آن‌ها می‌دهد.
همچنین می‌توان نوجوانان را ترغیب کرد تا به علل پخش اخبار ترسناک و نگران‌کننده فکر کنند: آیا این به‌خاطر بالابردن امتیاز برنامه بوده است یا این خبر حقیقتا ارزش خبری داشته؟ به‌این ترتیب یک حادثه ترسناک می‌تواند تبدیل به بحثی ارزشمند درباره نقش و وظیفه اخبار شود.
چه چیز دیگری می تواند مفید باشد؟
همیشه مهم است که به عادات تلوزیونی و برنامه‌های آنلاین کودکان توجه داشته باشید تا از دیده‌ها و شنیده‌هایشان مطلع باشید.
سایرنکات:
به‌طور منظم، درمورد حوادث اخیر با فرزنداتان گفت‌وگو کنید. به آن‌ها کمک کنید درمورد اخباری که دیده یا شنیده‌اند فکر کنند. از آن‌ها سوال کنید، مانند: نظرت درمورد این حادثه چیست؟ به نظرت چنین حوادثی چگونه اتفاق می‌افتد؟
همراه فرزندانتان اخبار ببینید تا امکان فیلترکردن خبرهای ترسناک یا نامناسب را داشته باشید.
پیش‌بینی کنید چه زمانی راهنمایی ضرورت خواهد داشت و از برنامه‌هایی (شوهایی) که نامناسب و پرجزییات هستند خودداری کنید.
اگر با محتوای خبری مشکل دارید، تلوزیون را خاموش کنید.
رخدادهای خبری را در متن و زمینه قرار دهید. گفت‌وگو را از یک مورد خبری ناگوار به بحثی وسیع‌تر گسترش دهید: از ماجرای یک بلای طبیعی به عنوان راهی برای گفت‌وگو درمورد فعالیت‌های بشردوستانه، همکاری و روش‌هایی که مردم با مشکلات کنار می‌آیند استفاده کنید. آیا این حادثه اتفاقی مجزا بود یا به امر دیگری مرتبط بود؟ این به کودکان کمک می‌کند تا درک بهتری از شنیده‌هایشان داشته باشند.
در مورد کمک‌رسانی‌ای که در توان‌تان هست گفت‌وگو کنید. پس از حادثه‌ای غم‌انگیز، یافتن راه‌هایی برای کمک به افراد درگیر در آن می‌تواند به کودکان یک حس کنترل بدهد و به آن‌ها کمک کند تا احساس امنیت بیشتری کنند.
منبع:
الفبا
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼