پاسخ به پرسش های کودکانه، میشه برام خرگوش بخرید؟

فرزندتان هنوز توانایی شناختی لازم و درک صحیحی از آینده ندار و یا هنوز آنقدر رشد عقلی پیدا نکرده است که بداند آیا از پس این مسئولیت بر می آید یا نه.

هالی ، مادر ناتالی و جکسون است ، آنها به ترتیب ۹ و ۱۲ سال دارند . او می گوید : (( بچه هایم این سوال را بارها از من و پدرشان می پرسند ، هر بار قول می دهند که برای مراقبت از حیوانات هرکاری که لازم باشد ، انجام خواهند داد.

من در مقابل خواسته آنها چندین بار کوتاه آمده ام ؛ اما هنوز کاملا تسلیم نشده ام ولی باید اعتراف کنم که نمیتوانم خیلی دوام بیاورم)).

بچه ها به پدر و مادرشان قول می دهند که از حیوانات خانگی به خوبی نگهداری کنند ، به همین دلیل پدر و مادرها هم برایشان حیوانات خانگی می خرند.

دلیل دیگری که پدر و مادرها برای بچه ها حیوانات خانگی میخرند ، علاقه بچه ها به حیوانات است. بنابراین والدین متقاعد می شوند که اگر فرزندشان حیوانی را برای نگهداری داشته باشند ، برایشان مفیدتر خواهد بود. به نظر شما این کار تا چه حد اثر گذار است؟ بیایید این موضوع را بررسی کنیم.

پی بردن به مفهوم سوال

کمی به گذشته برگردیم ، یادتان می آید زمانی که میخواستید پدر و مادر شوید ، فکر می کردید چقدر از این دوران لذت خواهید برد ، بچه های سالمی خواهید داشت و بهترین و شیرین ترین تجربه های زندگی را در کنار آنها سپری خواهید نمود.

بعدها که پدر و مادر بودن را به معنای واقعی تجربه کردید ، دریافتید که هیچ کس شما را برای این بخش از زندگی آماده نکرده بود ، درسته ؟

دقیقا مانند این که شما نمیتوانستید تا قبل از به دنیا آمدن فرزندتان درک درستی از پدر و مادر شدن داشته باشید ، بچه ها هم درک صحیحی از داشتن حیوانات خانگی ندارند و فقط به جنبه تفریحی و سرگرمی آن فکر میکنند . این یک واقعیت است و هرچقدر هم برایشان توضیح دهید که نگهداری واقعی از یک حیوان خانگی سخت است ، فایده ای نخواهد داشت.

فرزند شما وقتی حیوان خانگی دوستش را می بیند ؛ فکر میکند که خیلی بامزه و سرگرم کننده است ؛ بنابراین از شما میخواهد که یکی برایش بخرید . شاید هم واقعا خیلی حیوانات را دوست داشته باشد.

با وجود این ، به یاد داشته باشید که وقتی فرزندتان علاقه زیادی به حیوان خانگی داشته باشد ، به شما قول می دهد که برای به دست آوردن آن ، هرکاری انجام دهد. او در آن لحظه ، دروغ نمی گوید ! و از صمیم قلب دوست دارد که به حیوان خانگی اش غذا بدهد ، حمامش ببرد ، با او بازی کند و مراقبش باشد.

باید بدانید که فرزندتان هنوز توانایی شناختی لازم و درک صحیحی از آینده ندار و یا هنوز آنقدر رشد عقلی پیدا نکرده است که بداند آیا از پس این مسئولیت بر می آید یا نه ؟

زمانی که فرزندتان به شما قول می دهد ، ممکن است شما هم او را باور کنید و متقاعد شوید که او نسبت به حیوان خانگی کاملا احساس مسئولیت می کند ؛ حتی ممکن است گمان کنید که او میتواند به همه قول هایی که داده ، عمل کند.

حقیقت این است که وقتی او این سوال را بارها از شما می پرسد و قول های جور واجور به شما می دهد ، دیگر نمی توانید مطمئن باشید که او از پس این کار برخواهد آمد یا نه؟

البته ممکن است بتواند به قول هایش عمل کند ؛ اما این امکان هم وجود دارد که تمام مسئولیت های آن حیوان خانگی به گردن شما بیفتد. بنابراین قبل از اینکه پاسخی به فرزندتان بدهید ، باید کاملا درباره این موضوع با خودتان صادق باشید. بهترین روش پاسخ به این سوال چیست؟

بهترین پاسخ

با این فرض که فرزندتان موفق نمیشود به تعهداتش عمل کند ، باید ببینید خودتان یک حیوان خانگی میخواهید ؛ یا دوست دارید از آن نگهداری کنید و سپس به او جواب دهید.

اگر خودتان علاقه مند به حیوانات هستید و غذا دادن ، تربیت و در کل مراقبت از آنها را دوست دارید ، دست به کار شوید و یک حیوان خانگی بخرید. به فرزندتان یاد بدهید که چگونه از آن مراقبت کند.

با کارهای آسان شروع کنید ، مثلا مسئولیت هایی را که میتواند برای نگهداری از یک خرگوش بر عهده بگیرد به او بگویید ( درسته که او قول داده بود که همه کارها را انجام دهد ولی زیاده روی نکنید ).

او شاید دوست دارد که هر روز یک بار به خرگوش غذا بدهد ؛ یا دو بار در هفته آن را بیرون ببرد ولی بیشتر از آن را انجام نمی دهد ؛ بنابراین ، به او مسئولیت کمی بدهید که توانایی انجام آن را داشته باشد ، به این طریق هم او احساس میکند که کارش را به خوبی انجام داده است و هم شما دیگر عصبانی و ناراحت نمیشوید.

ولی اگر به حیوانات علاقه مند نیستید و هیچ تمایلی برای نگهداری و مراقبت از آنها ندارید ، ضروری است که به سوال فرزندتان پاسخ منفی بدهید. دوباره باید تاکید کنم که بچه ای با این سن و سال نمیتواند مسئولیت کامل یک حیوان خانگی را بر عهده بگیرد و به شما قول می دهم که با ورود آن حیوان دوست داشتنی ، حداقل بخشی از مسئولیتش به گردن شما می افتد و این امر موجب ناراحتی ، خشم ، عصبانیت و دعوا بین شما و فرزندتان می شود.

این روش برای آموزش مسئولیت پذیری به فرزندتان مناسب نیست ، از طرف دیگر حیوان زبان بسته با اختیار خود به خانه شما نیامده است.

همچنین مسلم است که فرزند شما توانایی بر عهده گرفتن مخارج نگهداری یک حیوان خانگی را ندارد و این شما هستید که باید بدون هیچ رنجش خاطری ، مخارج آن را به عهده بگیرید.

بهترین راه حل برای اینکه ببینید آیا میتوانید از یک حیوان خانگی نگهداری کنید یا نه ، این است که برای چند روز یا بیشتر ، از یکی از دوستانتان یک حیوان خانگی به امانت بگیرید ، در طول این مدت متوجه میشوید که نگهداری از آن چگونه است.

من توصیه میکنم که بیشتر از یک هفته آن را امانت بگیرید ؛ زیرا پس از گذراندن چند روز اول که اصولا برای بچه ها بسیار سرگرم کننده و جذاب است ، این موضوع تازگی خود را از دست می دهد و آنها واقعا مفهوم مراقبت از یک حیوان خانگی را درک خواهند کرد.

منبع: کودک آنلاین