ویژگی کودکان دیرآموز، نحوه برخورد با آن ها
کودکان دیرآموز توانایی یادگیری مهارتهای تحصیلی ضروری را دارند، اما میزان و عمق یادگیریشان نسبت به متوسط همسالانش کمتر است.
کودکان دیرآموز توانایی یادگیری مهارت های تحصیلی ضروری را دارند، اما میزان و عمق یادگیریشان نسبت به متوسط همسالانش کمتر می باشد. به طوری که نمرات هوش کودکان دیر آموز بالاتر از نمرات کودکان عقب مانده ذهنی و پایین تر از کودکان طبیعی می باشد، به همین دلیل به آن ها کودکان مرزی نیز می گویند. از آن جا که تفاوت ظاهری با دیگر کودکان ندارند، تشخیص آن ها تا زمان مدرسه به تاخیر می افتد. نگرانی و توقعات والدین در مورد نمرات و مهارت های فرزندشان این کودکان را در جایگاهی استرس آور و دشوار قرار می دهد. لازم است والدین از حد توان فرزندشان از طریق روش های استعدادیابی کودکان، اطلاع کسب کنند و بر اساس این توانایی ها انتظارات شان را تطبیق دهند. مشاوره کودک به شما کمک می کند تا از روش های موثر در بهبود شرایط این کودکان استفاده نمایید.
ویژگی کودکان دیر آموز
کودکان دیرآموز ظاهرا مانند دیگر کودکان در جامعه می باشند، اما بهره هوشی آن ها کمتر از دیگر همسن هایشان (بین ۷۰ - ۸۴) است. این کودکان علاقه ای به یادگیری و کارهای فکری نداشته و قادر به برنامه ریزی و انجام کاری به صورت پیشرفته نمی باشند. اغلب این کودکان در زمینه تحصیلی دچار مشکل می شوند، به طوری که ضعف تحصیلی در تمامی دروس مشخص می شود. اما کودکانی دچار اختلالات یادگیری هستند، ممکن است در برخی مهارت ها بسیار عالی نیز باشند. دیگر نشانه های کودکان دیر آموز به شرح زیر می باشد.
_ در پردازش اطلاعات ضعف دارند؛ یکی از علل قابل شناسایی بدکاری در سیستم عصبی مرکزی است.
_ از نظر مهارت های حرکتی درشت مثل راه رفتن تفاوتی با همسالان خود ندارند، اما از نظر مهارت های ظریف مثل نخ کردن دشواری هایی دارند.
_ یک نوع کندی حسی حرکتی در انجام کارهای شخصی خود دارند.
_ درجاتی از آسیب مغزی یا بدکاری سیستم اعصاب مغزی را در آنها دیده می شود.
_ در حافظه دیداری و شنیداری مشکلات جدی دارند. در نتیجه دیکته و نوشتن برای شان دشوار و سخت می باشد.
_ بیشتر این کودکان به خاطر بازخوردهایی که در طول زمان از دیگران دریافت می کنند، از اعتماد به نفس و خودپنداره پایینی برخوردارند.
چه عواملی باعث دیر آموزی کودکان می شود؟
علل بروز اختلالات یادگیری و دیرآموزی کودکان هنوز به طور دقیق مشخص نشده است، با این حال در پژوهش های مختلف مجموعه ای از عوامل در بروز دیرآموزی کودکان شناسایی شده اند. هر کدام را به اختصار شرح داده ایم.
عوامل ژنتیکی
تحقیقات نشان می دهد در خانواده هایی که عضوی دچار اختلال یادگیری است احتمال بروز چنین اختلالی بیشتر می شود.
عوامل فیزیولوژیکی و بیوشیمی
آسیب به مغز در اثر صدمه و یا ابتلا به یک بیماری می تواند منجر به اختلال در یادگیری یا دیرآموزی کودک شود. این آسیب ها ممکن است در دوران جنینی و یا بعد از زایمان نیز رخ دهد.
عوامل آموزشی
نداشتن فعالیت های محرک، تخصص ناکافی معلم در شیوه های آموزشی پایه، توقعات بسیار بالا یا پایین معلمان از دانش آموزان، تدریس ناکافی به دانش آموزان از دیگر عوامل محیطی می باشند.
برخورد با کودکان دیرآموز چگونه باید باشد؟
اطرافیان کودکان دیر آموز باید در نظر داشته باشند که برای کمک به این کودکان باید از روش ها و تکنیک های خاصی استفاده کنند. اگر کودک دیر آموز در اطراف خود دارید، به نکات زیر توجه کنید.
۱-از زدن برچسب هایی مانند مرزی،کودن، تنبل و... دوری کنید.
۲-از تنبیه های شدید بدنی و تهدید استفاده نکنید.
۳-مهارت های شخصی و اساسی را به او آموزش دهید.
۴-استعداد و توانایی هایش را کشف و شکوفا کنید و از مقایسه کودک با همسالانش پرهیز کنید.
۵-دادن مسئولیت های خارج از خانه مثل خرید کردن باعث افزایش اعتماد به نفس او می شود.
۶- موانع یادگیری مثل لوزه سوم، دندان های نامرتب، لکنت زبان، اختلال توجه و تمرکز را درمان و رفع کنید.
۷- این کودکان دیر یاد می گیرند و زود فراموش می کنند، پس لازم است مفاهیم یاد گرفته شده در زمان مناسب تمرین و تکرار شود.
۸- از یک متخصص در این زمینه کمک بگیرید و به پیشنهاداتی که می دهد عمل کنید.
در مدرسه از معلمان بخواهید
نیازی نیست کودکان دیر آموز به مدارس استثنایی بروند، فقط کافی است معلمان و مسئولین مدرسه را در جریان قرار داده و از آن ها بخواهید برخی اقدامات را انجام دهند.
1- بهتر است در جلوی کلاس بنشیند تا هم توجه و تمرکزش بیشتر شود و هم معلم بر کارهایش نظارت داشته باشد.
۲- این کودکان در کلاس هایی قرار بگیرند که جمعیت کمتری دارد، زیرا درک مفاهیم برایشان راحت تر می شود.
3- تدریس با تکرار بیشتری صورت بگیرد و از خود دانش آموز در تدریس دخالت داشته باشد.
۴- فعالیت های عینی و معنی دار برای آنها فراهم کرده و آنها را در فعالیت های گروهی مشارکت دهند.
5- استفاده از تکنیک های مختلف آموزشی مثل بازی های آموزشی
۶- دانش آموزان دیر آموز را از دیگر دانش آموزان جدا نکنند.
7- به جای اهمیت دادن به نمرات کلاسی و امتحانی دانش آموزان دیر آموز به تلاش آنها توجه کنید.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼