انتظارات والدین از کودکان، سنین مختلف چگونه است؟

کودک زیر یک سال نمیتواند برای رفع نیاز های خود منتظر باقی بماند چون شدیدا به دیگران وابسته هستند. آنها برای نیازهای خود گریه می کنند و ما به عنوان والد کودک موظف هستیم گریه های او را شناسایی و به آنها به سرعت پاسخ دهیم زیرا در این مدت حس اعتماد در حال شکل گیری است و ما با پاسخ سریع به خواسته های آنها این حس را در آنها به وجود خواهیم آورد.
پس از یک سالگی ( 14 ماهگی به بعد) کودکان باید آرام آرام طعم محرومیت را بچشند و صبرکردن را بیاموزند. آنها باید ناراحتی را تا حدی و برای مدت کوتاهی تحمل کنند. فراگیری صبر آن هم پله پله و آرام آرام در بچه های بالاتر از یک سال تولید اعتماد و اطمینان می کند.
نیاز بچه ها تنها نیاز جسمانی نیست بچه ها به توجه نیازمندند باید آنها را در آغوش گرفت ، با آنها صحبت کرد و با آنها بازی کرد. به یاد داشته باشید برقراری پیوند عاطفی با کودکان هرگز آنها را لوس نمی کند بلکه احساس اعتماد و اطمینان خاطر در آنها ایجاد میکند.
کودکان یک تا سه سال بیشتر به دنبال کسب آزادی و سیاحت در دنیای پیرامون آن هم به تنهایی هستند.
به همین دلیل است که دائما از واژه ی (( خودم)) استفاده می کنند. پدر و مادر باید بکوشند تا کارهایی را که کودک قادر به انجام آن است را انجام دهد. در این دوران مشکل بزرگ والدین حفاظت از اشیاء و اموالشان است که باید از دسترس کودک آنها را دور کرد. با این کار از کلمه (( نه )) کمتر استفاده خواهید کرد.
بچه های یک تا سه ساله میتوانند غذای خودشان را خودشان بخورند البته باید تحمل ریختن غذا به اطرافشان را داشته باشیم . میتوانید آنها را در لباس پوشیدنشان شرکت دهید آنها حداقل در اوایل میتوانند لباس هایی را که شما برایشان انتخاب کرده اید بیاورند.
این درست است که اگر کارهای کودک یک تا سه ساله را شما انجام دهید وقت شما کمتر گرفته می شود البته ( در کوتاه مدت) اما در بلند مدت این برنامه هم به ضرر کودکتان تمام خواهد شد و مجبور خواهید بود در آینده وقت بیشتری برای این گونه کارها صرف نمایید. به یاد داشته باشید که مسئولیت ها را باید آرام آرام به دوش کودکان خود محول کنید.
در این دوران از راهکارهایی میتوانید بهره ببرید مانند: پرت کردن حواس کودک ، جایگزین کردن شیئی مناسب به جای شیئی نا مناسب. وقتی کودکان یک تا سه ساله استقلال و خودمختاریشان تهدید می شود لجاجت و سماجتشان آغاز می گردد.
امکان انتخاب در حد ظرفیت و توان کودک بدهید و کلمه (( نه )) را برای مواقع ضروری ذخیره نمایید همچنین خونسردی خودتان را حفظ نمایید و بی جهت تابع بدخلقی آنها نشوید زیرا اگر به بدخلقی کودکتان زیاد توجه نشان دهید او بارها و بارها این کار را تکرار خواهد کرد.
در این سنین برای اینکه آسیبی به کودکتان نرسد باید آزادی عمل بدهید تا دنیای پیرامونش را معقولانه سیاحت کند.

بچه های سه تا پنج ساله
کودک در حدود سه سالگی آرام آرام با مفهوم نظم و مسئولیت پذیری باید آشنا شود البته با تشویق و متناسب با سن. از حدود چهارسالگی میتوان مفهوم کمک و همکاری را به او آموخت. اینکه پدر و مادرها به غلط تمام کارهای فرزندانشان را انجام می دهند جز آسیب زدن به رشد او و اینکه او را بی مسئولیت بار بیاورند کار دیگری را انجام نمی دهند.
این گونه بچه ها در بزرگسالی انسان های پر توقعی خواهند شد که انتظار دارند عالم و آدم باید در خدمت آنها باشند و در راستای ارضای نیازهای آنها گام بردارند. ولی واقعیت چیزی است غیر از این و جامعه این نوع نگرش را به هیچ وجه تحمل نخواهد کرد.
این دوره کودک کمی سخت تر می شود چون کنجکاوی شاخصه اصلی این دوران است از همین روی مشکلات عدیده ای برای والدین به بار خواهند آورد.
در این دوران کودکان شما به اسباب بازی های الکترونیکی و گران قیمت نیاز ندارند. اسباب بازی های خاص این دوران اسباب بازی هایی است که میتوان آنها را از هم جدا کرد و بعد آن را به حالت اولیه برگرداند ( لوگو).
سوال کردن و چراهای پشت سر هم ممکن است شما را کلافه کند ولی او میخواهد بداند که چرا این دنیا این شکلی است. خودمحوری و کنجکاوی از خصوصیات بارز این دوره است. به آنها برچسب خودخواه و بی ملاحظه نزنید خود محوری در رشد آنها نقش مهمی ایفا می کند. این بخشی طبیعی از رفتار آنها است.
به آنها توضیح دهید که چگونه رفتارشان روی دیگران تاثیر می گذارد. (( وقتی بچه ها را فشار می دهی آنها ناراحت می شوند)).
فعالیت هایی نظیر تظاهر به بازی ( خانه بازی ، مراقبت از بچه، رفتن به سر کار و...) به بچه ها در این سن چگونگی تماس و ارتباط با دیگران را می آموزد . توضیح دادن در مورد تاثیر رفتارشان بر دیگران در این سن میتواند مفید واقع شود. (( اگر چیزی را به طرف کسی پرتاب کنی ممکن است به او بخورد و دردش بیاید)).
اگر کودک پیش دبستانی هم چنان برخلاف توصیه های شما عمل کرد برایش پیامدهای طبیعی در نظر بگیرید. (( من با تو بازی نمی کنم چون...)) سعی کنید در خانه به آنها احساس شایسته بودن و موفقیت را آموزش دهید.
بچه ها در این سنین میتوانند در تهیه ساندویچ ، ژله و پودینگ و... به شما کمک کنند همچنین در کارهای خانه مانند گردگیری ، جمع آوری زباله از محیط منزل ، تقسیم بندی لباس ها قرار دادن وسایل در قفسه ها ، برداشتن بشقاب از سر سفره و... به شما کمک می نمایند.
شاید این کارها کمی سخت به نظر بیایند ولی روزی را به خاطر آورید که انسان مسئولیت پذیری را با افتخار به جامعه تحویل می دهید و نهالی که کاشته اید به ثمر نشسته است.