با کودک نق نقو چیکار کنیم؟

تبیان :اگر کودکی در حال گریه است چون دوستانش به او «بچه نق نقو» می‌گویند والدین او باید آرام و قاطع از او بپرسند: «مگر تو بچه نق نقویی هستی؟» احتمالاً کودک قاطعانه پاسخ می دهد «نه!» در این موقع والدین باید به کودک بگویند که به دوستانی که او را چنین خطاب می‌کنند بگوید:«دوست ندارم این حرف را دوباره بشنوم یا دیگر مرا با این اسم صدا نکنید.»

کودک اگر با اطلاع از این که او آن چیزی نیست که دیگران می‌گویند، مسلح شده باشد با اطمینان خاطر می‌تواند مسائل را مطرح کند یا حداقل توجه کمتری به آن‌ها داشته باشد.کمک به کودک برای آموختن روش‌های مسئله گشایی مثل «به نظر تو حالا باید چه کار کنیم؟» یا «اگر چه کار می‌کردی بهتر بود؟» خلاقیت او را برای کشف راه های سازگاری با مسائل بالا می‌برد.

والدین می‌توانند تجربیات پبشین طفل را به عنوان حکم تأکید بر نظر کودک به کار گیرند مثلا اگر کودکی در مورد رفتن به دندانپزشکی نگران است به او قول ندهید که درد ندارد یا در مطب خیلی خوش می‌گذرد. به جای آن به کودک بگویید:«یادت می‌آید آخرین بار که پیش دندانپزشک رفتی چقدر نگران بودی؟ اما بعد دیدی که خیلی هم سخت نبود. درسته؟»

حافظه کودک از خاطرات و تجربیات قبلی می‌تواند منبعی برای تشویق او برای رویارویی مجدد با همان مسئله باشد.پیشنهادات لازم و کمک کردن به کودک در زمینه رویارویی با مسائل به او کمک می‌کند تا وقتی والدین حامی او حضور ندارند خودش مسائل را حل کند. با قرار گرفتن کودک در شرایط سخت او یاد می‌گیرد تا با دنیا آن گونه که هست روبرو شود نه آن چنان که بزرگترها برای او مهیا می‌کنند.