محمدرضا یوسفی، کارشناس سلامت روان تصریح کرد: تشخیص قطعی در بروز علائم بیشفعالی از سه سالگی و پسازآن شروع میشود و در خصوص تفاوتهای بیشفعالی با پرانرژی بودن میتوان گفت یک کودک پرانرژی میتواند تمرکز کند و کاری که به او محول میشود را بهدرستی انجام دهد اما کودک بیشفعال تمرکز انجام کار را ندارد و پس از اصرار دچار درمانگی شود.
این کارشناس گفت: کودکان پرانرژی میتوانند بهخوبی روی دیکته نوشتن تمرکز کنند اما کودکان بیشفعال از انجام این کار بهدرستی برنمیآیند؛ انرژی بالای یک کودک پرانرژی بهصورت سینوسی است یعنی آنها ممکن است فقط در محیط خاص همچون خانه یا مدرسه یا بازی با دوستان انرژی بالایی داشته باشند و یا در موارد دیگر این انرژی کاهش پیدا کند و به صورت کلی میتوانند انرژی خود را کنترل کنند.
وی افزود: انرژی بالا در کودکان بیشفعال پایدار است و انرژی آنان در تمامی محیطها بالاست اما اگر رفتارهای کودک در یک محیط جاری باشد او پرانرژی است اما اگر کودکی در بیرون از خانه در تمامی مکانها رفتارهای بیشفعالی از خود نشان دهد او دچار اختلال ADHD است.
کارشناس سلامت روان بیان کرد: والدین میتوانند از طریق روشی به نام مربیگری بهترین راهها را برای پاسخ به مشکلات رفتارهای کودک بیشفعال خود یاد بگیرند و این راهکارها را اجرا کنند که این امر نیاز به مراجعه به روانشناس دارد.
وی تصریح کرد: پشتیبانی معلمین و مدرسه نیز مهم است، معلمین میتوانند به کودک مبتلا به بیشفعالی کمک کنند تا از مدرسه لذت ببرد و راحتتر بتواند فرایند یادگیری را انجام دهد یعنی والدین و معلمین باید به کودکان آموزش دهند که در مدیریت توجه، تمرکز، رفتارها و احساسات بهتر از گذشته عمل کنند.
یوسفی در پایان در خصوص چگونگی انجام تست بیشفعالی، گفت: تستهایی وجود دارد که معمولاً در آموزش پرورش و کلینیکها برای کودکان انجام میشود و در روند انجام این تست سؤالاتی از والدین و مصاحبه با والدین و کودک صورت میپذیرد تا از این طریق وجود اختلال بیشفعالی در کودک مشخص و درمان شود.
منبع: ایسکانیوز