از شیر گرفتن کودک، روشهای ثابت قدم ماندن!

از شیر گرفتن:

از شیر گرفتن کودک بستگی به مادر، میزان شیر و عدم تمایل کودک به مکیدن پستان دارد ولی شیردهی به کودک تا پایان ۲ سالگی به تمامی مادران توصیه می شود. خودداری از شیر دادن به کودک باید همراه با عشق و علاقه باشد تا برای مادر و کودک راحت تر شود. رسیدن به این مرحله برای چند ماه طول می کشد و مادر در این مدت باید با ایجاد تنوع در غذاهای کمکی شیردهی را قطع کند.

روش های موثر در خودداری از شیر دادن به کودک:

۱. رضایت مادر و کودک: برقراری موقعیتی که در آن مادر قادر باشد از ۶ ماهگی به صورت تدریجی تغذیه کمکی را شروع کند؛ زیرا سبب می شود کودک کمتر تقاضا برای مکیدن شیر داشته باشد. دادن مایعات، غذای کمکی همراه با تنوع روزانه در نهایت منجر به امتناع کودک از شیر می شود.

این روش چند مزیت دارد :

۱)از نظر جسمی: کودک در این روش به تدریج از شیرمادر محروم می شود که برای هر دو مفید است و در کنار آن از غذای کمکی هم بهره برده است. در این شرایط اگر مادر دچار احتقان پستان ها شود باید شیرش را بدوشد و یا برای مدت کوتاهی به کودکش شیر دهد.

۲)از نظر عاطفی: تدریجی بودن عدم شیردهی به کودک سبب می شود تا هر دو(مادر و کودک) از نظر عاطفی تحت هیچگونه فشار عصبی و روحی قرار نگیرند، در کنار آن نیز کودک استقلال را می آموزد چون مادر همیشه در کنار او هست مجبور به شیر خوردن نیست زیرا غذای کمکی گرسنگی کودک را تامین می کند.

۳)از نظر انعطاف پذیری: در شرایطی که کودک بیمار و بی قرار است مادر روند شیردهی را ادامه می دهد تا از نظر عاطفی کودک دچار آسیب نشود ولی زمانی که کودک بهبود یافت شیردهی کم کم قطع می شود؛ زیرا تغذیه تکمیلی جایگزین خوبی برای شیرمادر است.

۴)تصمیم با کودک است: ا ین کودک هست که تصمیم می گیرد شیر خوردن را ادامه و یا امتناع کند؛ بنابراین اگر کودک میلی به مکیدن شیر نداشت او را اجبار نکنید و بگذارید هر زمان که احساس نیاز کرد این عمل را انجام دهد این راه برای کودک و مادر نیز مفید است. اگر بعد از سال اول بوده و شیرخوار سالم و سرحال است، تا ۳ روز ممکن است از شیر خوردن خودداری کند.

۵)مادر تصمیم می گیرد که کودک را از شیر بگیرد: در مواردی که مادر تا پایان دو سالگی به کودک خود شیر داده است و یا مجدد باردار شده، تصمیم با اوست که شیردهی را ادامه و یا قطع کند ولی به علت انقباض موجود در رحم اغلب مادران از این کار امتناع می کنند.

در این گونه موارد بهتر است:

*تغییر زمان شیر دادن به کودک به صورت موقتی باشد *همکاری پدر برای خواباندن کودک *ایجاد سرگرمی و تفریح برای کودک *بدون لباس نگذارید کودک شما را ببیند تا هوس خوردن شیر نکند. *آماده کردن صبحانه قبل از این که کودک از خواب بیدار شود. *پوشیدن لباس هایی که شیر دادن به کودک راحت نباشد. *کاهش تعداد دفعات شیر دادن به کودک ولی همراه با علاقه زیاد *بعد از خواب دیگر به کودک شیر ندهید. *دادن آب، آبمیوه و غذا به کودک قبل از شیردهی *شیر دادن به کودک در زمانی که تب دارد و یا بیمار است. *در زمان غذا دادن کودک را بغل کنید و سعی کنید بیشتر از قبل به او محبت و توجه داشته باشید. *یکباره از شیر گرفتن: برای این کار باید بیشتر از قبل کودک را بغل کنید و به او محبت داشته باشید تا حساس کمبود نکند و اگر دچار احتقان پستان شدید از کمپرس سرد و گرم استفاده کنید و یا برگ کلم خنک را بر روی پستان ها بگذارید. مصرف هرگونه دارو باید زیر نظر پزشک بوده تا عارضه ای برای مادر به همراه نداشته باشد.

تغییرات جسمی مادر پس از قطع شیردهی: *کاهش وزن به دلیل از دست رفتن آب بدن *شل بودن پستان ها به صورت تدریجی به قبل باز می گردد؛ البته شروع قاعدگی همراه با نظم در تسریع این امر موثر است. *ترشح شیر مانند روزهای اول زایمان(آغوز) امری طبیعی است و ممکن است عواملی نظیر: پوشیدن لباس تنگ، آغوش گرفتن کودک طوریکه فشار وارد شود و تحریک جنسی بروز تغییرات روحی- روانی مادر پس از قطع شیردهی: این تغییرات متفاوت است به گونه ای که برای برخی افراد مثبت و برای برخی دیگر منفی می باشد. معمولاً مادرانی که شیر دادن یک راه مناسب برای برقراری ارتباط عاطفی میان خود و کودکشان می دانند از شیرگرفتن کودک برایشان بسیار سخت تر از مادرانی است که نسبت به این مساله بی توجه هستند. نکات قابل توجه: از شیر گفتن کودک به معنای قطع کامل شیردهی نیست؛ بلکه فرآیندی است که در آن کودک از ۶ ماهگی غذای کمکی(غذای خانواده و...) را نیز همراه با شیرمادر دریافت می کند و این روند ادامه می یابد تا سن ۲ سالگی که کاملاً جایگزین شود.