اضطراب جدایی نوزادان، اشک‌هایی که حرف می زنند
اضطراب جدایی، مرحله ای از رشد است که کودک زمانی که از والدین خود جدا می شود، دچار اضطراب می شود.
حتما اشک های کودکتان شما را هم واقعا ناراحت می کنید و احساس می کنید که او با اشک هایش به شما می گوید: " منو تنها نذار". این معضل هر روز بدتر و بدتر می شود و شما دیگر نمی دانید چه کار کنید. اما شما باید به دور ماندن از یکدیگر عادت کنید وگرنه هم شما و هم خود کودک نمی توانید به امور روزمره رسیدگی کنید.
اضطراب جدایی در کودکان چیست
اضطراب جدایی، مرحله ای از رشد است که کودک زمانی که از والدین خود جدا می شود، دچار اضطراب می شود. این امر کاملا طبیعی است.
در شش ماه اول زندگی کودکان، نمی توانند افراد را تشخیص دهند. اما از ماه ششم به بعد، آنها چهره افراد را تشخیص می دهند و می توانند تفاوت بین والدین و دیگر افراد را درک کنند.
آیا همه کودکان اضطراب جدایی را تجربه می کنند؟
اضطراب جدایی نشان می دهد که کودک شما ، مستقل بودن خود را تجربه می کند و می خواهد احساس امنیت کند. همه کودکان اضطراب جدایی را تجربه می کنند، اما نوع اضطراب آنها با یکدیگر متفاوت می باشد. خیلی از کودکان حتی نمی گذارند در خانه هم والدین آنها حتی یک لحظه از آنها جدا شود، خیلی از کودکان هم موقعی که والدین آنها به بیرون از خانه می رود دچار اضطراب می شوند.
از چه زمانی کودکان دچار اضطراب جدایی می شوند؟
اولین باری که کودکان اضطراب جدایی را تجربه می کنند، حدود هشت ماهگی است. در این سن، انها مفهوم وجود والدین را کاملا درک می کنند. این روند ممکن است تا 13 یا 15 ماهگی ادامه پیدا کند، حتی در خیلی از کودکان تا 5 سالگی این اضطراب وجود دارد.
کودک هنوز مفهوم زمان را درک نمی کند و نمی داند که مادری که برای چند لحظه رفته است دوباره برخواهد گشت، برای همین شروع به گریه کردن می کند. این اضطراب تا زمانی ادامه پیدا می کند که کودک به این مفهوم پی ببرد که کسی که او را ترک می کند برای همیشه نمی رود و دوباره برخواهد گشت. اکثر کودکان خود با این مشکل کنار می آیند و بعد از گذشت زمان دیگر دچار اضطراب جدایی نمی شوند.
علائم اضطراب جدایی
اگر یک یا دو مورد از این موارد زیر را در کودک خود مشاهده می کنید، پس کودک شما دچار اضطراب جدایی است.
وقتی او را تنها می گذارید، گریه می کند:
این یک نشانه کلاسیک از اضطراب جدایی است.
زمان خواب او مشخص نیست :
اگر کودک شما به تنهایی در اتاقش می خوابد ممکن است بارها و بارها در طول شب بیدار شود و فقط برای اینکه شما را در کنار خود احساس کند، گریه کند. این کودکان فقط زمانی آرام می شوند که والدین اشان را کنار خود احساس کنند.
خیلی زود از خواب بیدار می شوند:
کودک شما صبح خیلی زود از خواب بیدار می شود و دیگر نمی خواهد بخوابد، مگر اینکه شما هم کنارش بخوابید.
به شما می چسبد :
کودک شما دائم در مهمانی ها و یا هر جای دیگری به شما می چسبد.
پریشان دیده می شوند:
برخی از کودکان پریشان می شوند و آرام کردن آنها بسیار مشکل است.
از اینکه به تنهایی بازی کنند متنفر هستند :
این کودکان به جای بازی کردن با اسباب بازی های مورد علاقه خود، ترجیح می دهند با پدر یا مادر خود بازی کنند. اگر کودک شما به این طریق آرام می گیرد، قبل از ترک کردن او کمی با او بازی کنید.
اضطراب جدایی در مراحل مختلف زندگی :
اضطراب جدایی در مراحل مختلف زندگی کودک اتفاق می افتد:
اضطراب جدایی در نوزادان
نوزادان، اضطراب جدایی را از حدود هشت ماهگی تجربه می کنند، اما این دوران ممکن است از کودکی به کودکی دیگر متفاوت باشد. برخی کودکان دو هفته زودتر شروع می کنند و برخی دیگر دو هفته دیرتر شروع می کنند.
چگونه به این کودکان کمک کنیم؟
- از حدود شش ماهگی ، برخی مواقع او را در کریر نگه دارید.
- برخی مواقع، پشت در بایستید و دوباره دیده شوید . او کم کم می فهمد که مادر هر بار بعد از رفتن دوباره بر می گردد.
اضطراب جدایی در کودکان نوپا
اضطراب جدایی در کودکان بین ۱۲ تا ۲۴ ماهگی به بیشترین حد خود می رسد. در حدود دو سالگی، کودکان بیش از حد به والدین خود وابسته می شوند. در این سن کودک می داند که شما برخواهید گشت اما بازهم می خواهد شما کنارش باشید.
چگونه به این کودکان کمک کنیم؟
- به کودک خود وظیفه یا مسئولیت بدهید: از او بخواهید بعد از اینکه شما رفتید، در اتاقش را تمیز کند یا در جمع کردن لباس ها به مادربزرگش کمک کند.
-به او زمان بازگشت خود را اطلاع دهید: اگر صبح به بیرون می روید و تا عصر برمیگردید، حتما کودک خود را مطلع کنید.
اضطراب جدایی در کودکان پیش دبستانی
در این سن، کودک به خاطر اینکه وارد محیط جدیدی می شود، دچار اضطراب می شود. همچنین، دیدن چهره های ناشناخته نیز باعث اضطراب در این کودکان می شود. این اضطراب چند هفته طول می کشد و کم کم کودک می فهمد که مادرش به زودی برای بردن او خواهد آمد.
چگونه به این کودکان کمک کنیم؟
- به کودک خود بگویید :" میدونم می ترسی و اضطراب داری، اما وقتی کوجولو بودی من و پدرت یکبار رفتیم مهمونی و تو پیش مادربزرگت موندی، تو یادت نمیاد ولی بهت خیلی خوش گذشت و ما خیلی زود برگشتیم. " او را متقاعد کنید که می تواند بر ترس ها و اضطراب خود غلبه کند.
- زمان بیشتری را با او سپری کنید: بعد از مدرسه، زمان بیشتری را با او سپری کنید تا او بداند که به او توجه می کنید و به این طریق بیشتر احساس امنیت کند.
- جدول زمانی داشته باشید: اگر به کودک خود یاد بدهید که طبق جدول برنامه زمانی عمل کند، راحت تر می تواند این دوران را سپری کند. با این کار او می فهمد که بعد از این رویداد چه اتفاقی قرار است بیفتد و دیگر نگران نیست.
پ
منبع:
مجله اینترنتی نمونه ها
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼