اضطراب جدایی در نوزادان، درمان آن چیست؟

اضطراب جدایی مشکلی است که معمولا در تمامی نوزادان و شیرخواران بروز می کند، اما این مشکل در کودکانی که ناآرام و بی قرارند، معمولا شدت بیشتری خواهد داشت. اگر فرزند شما به هنگام جدا شدن از مادر و یا پدر به شدت گریه و بی قراری می کند، اگر این موضوع شما را آزار می دهد و به دنبال راهکارهای درمان اختلال اضطراب جدایی در کودکان هستید، این متن را مطالعه کنید.
اضطراب جدایی می تواند احساسات مختلفی را در شما ایجاد کند. گاهی از اینکه فرزندتان از دیدن شما تا این حد خوشحال و علاقه مند است احساس خوبی دارید، اما وقتی برای انجام امور شخصی مجبور هستید فرزندتان به مادرتان یا آشنایی بسپارید و با واکنش منفی او مواجه می شوید آشفته و درمانده می شوید. البته به خاطر داشته باشید که عدم تمایل کودک به جدا شدن از شما، نشانه خوبی از دلبستگی میان شما و اوست. البته نگران نباشید سرانجام، فرزندتان می‌تواند متوجه شود که شما همیشه بعد از جدا شدن از او، دوباره به پیشش باز می‌گردید و این باعث احساس راحتی او در زمان جدایی می‌شود.

علائم اختلال اضطراب جدایی در کودکان
علائم اضطراب جدایی در کودکان و علائم اضطراب جدایی در نوزادان کاملا مشابه بوده و به شکل گریه و بی قراری شدید آنها درهنگام جدا شدن از والدین خصوصا مادر بروز می کند. مفهوم اضطراب جدایی به ما یاد آوری می کند که کودکان خصوصا شیرخوار درکی از مفهوم زمان ندارند و نمی توانند درک کنند که مادرشان بعد از مدتی بازخواهد گشت.

درمان اختلال اضطراب جدایی در کودکان
رعایت این نکات می‌تواند به شما و فرزندتان برای عبور از این دوران سخت کمک کند:
- زمان بندی بسیار مهم است. در بازه ۸ تا ۱۲ ماهگی کودک، وقتی که برای اولین بار اضطراب جدایی در فرزندتان را مشاهده کردید، سعی کنید از سپردن او به افراد نا آشنا پرهیز کنید. همچنین سعی کنید وقتی کودک خسته، گرسنه یا بی قرار است، او را ترک نکنید. اگر برایتان امکان پذیر است، برنامه بیرون رفتن خودتان را به بعد از خواب و غذای فرزندتان موکول کنید.
- تمرین کنید. برای درمان اختلال اضطراب جدایی در کودکان لازم است در ابتدا او را با افراد و مکان‌های جدیدی که قرار است در آینده او را تنها بگذارید، آشنا کنید. اگر قصد دارید مراقبت از فرزندتان را به یکی از اعضای خانواده یا یک پرستار جدید بسپارید، از قبل آن شخص را به منزلتان دعوت کنید تا در حالی که شما نیز حضور دارید فرزندتان فرصت کافی برای آشنایی با آن فرد را داشته باشد و در حضور شما با او وقت بگذراند. اگر زمان رفتن به مهد کودک یا پیش دبستانی فرزندتان فرا رسیده است، در ابتدا چند بار با او به آنجا بروید تا با محیط آشنا شود. برای مدت کوتاهی کودک خود را با پرستار تنها بگذارید تا عادت کند که کم کم از شما دور شود.
- آرامش و تداوم را حفظ کنید. از جمله مهم ترین راه های درمان اختلال اضطراب جدایی در کودکان کمک گرفتن از نیروری عشق و محبت است. با کلمات زیبا و پر از عشق و محبت، خداحافظی را به یک مراسم دلپذیر تبدیل کنید. آرام و خونسرد باشید و اعتماد و اطمینان خود را به فرزندتان نشان دهید. به او اطمینان دهید که شما برمی‌گردید و با استفاده از مفاهیمی که فرزندتان متوجه می شود، به او توضیح دهید که چه زمانی بر می‌گردید (مثلاً بعد از نهار). وقتی خداحافظی می‌کنید یا وقتی که می‌گویید دارم می‌روم، آن را محکم بگویید. بازگشت دوباره و سستی در هنگام رفتن، فقط اوضاع را بدتر می‌کند.
- به وعده‌های خود عمل کنید. درمان اختلال اضطراب جدایی در کودکان با اعتماد سازی ممکن است. بسیار مهم است که این اطمینان را در فرزندتان به وجود آورید که همان زمانی که قول بازگشت را داده اید به پیش او باز می گردید. به این ترتیب گام مهمی در اعتماد سازی بین شما و فرزندتان شکل می گیرد که می توانید از آن بهره ببرید.
هر چقدر به توانایی فردی که به مراقبت یا پرستاری از فرزندتان اطمینان بیشتری داشته باشید، جدایی از کودکی که فریاد می‌زند و گریه می‌کند آسان تر خواهد بود. به احتمال زیاد تا به اتومبیل تان برسید فرزندتان آرام شده و در حال بازی با اسباب بازی‌هایش است.
اگر شما مسئولیت مراقبت از فرزند کسی را به عهده گرفته ‌اید که اضطراب جدایی دارد، سعی کنید حواس کودک را با یک فعالیت یا اسباب بازی، موزیک، بازی یا هر چیز دیگری که سرگرم کننده است پرت کنید. ممکن است مجبور باشید چیزهای مختلف را امتحان کنید تا بالاخره یکی از آنها کودک را آرام کند. توجه داشته باشید هنگامی که مشغول سرگم کردن کودک هستید به مادر یا پدرش اشاره نکنید. مثلا بجای اینکه بگوییم؛ مامان و بابا به محض این که شام بخورند برمی‌گردند، بهتر از بگوییم بیا تا با اسباب بازی‌ها بازی کنیم یا برای بازی به حیاط خانه بریم و ...

این دوران گذرا است
به یاد داشته باشید، این مرحله نیز می‌گذرد. اگر فرزندتان جز شما با افراد دیگری رابطه ندارد، طبیعتاً خجالتی است و زودتر مضطرب می شود و به احتمال زیاد اضطراب جدایی در او از سایر کودکان شدیدتر خواهد بود.
همچنین به غرایز خود اعتماد کنید. اگر فرزند شما از پذیرش یک پرستار یا مهد کودک خاص امتناع می‌ورزد، یا علائم دیگری از تنش، مانند بی خوابی، یا کم اشتهایی دارد، این می‌تواند به دلیل وجود مشکلی در نحوه مراقبت از کودک باشد.
اگر اضطراب جدایی شدید تا پیش دبستانی، دبستان و یا فراتر از آن ادامه یافته و به فعالیت‌های او آسیب وارد کرده است، حتما برای درمان اضطراب جدایی در کودکان پیش دبستانی با پزشک متخصص مشورت کنید. این می‌تواند نشانه‌ای از یک بیماری نادر اما جدی‌تر به نام اختلال اضطراب جدایی باشد. کودکان مبتلا به این اختلال، از گم شدن می‌ترسند و باور دارند که اتفاق بدی رخ خواهد داد. اگر فرزند شما علائمی مانند موارد زیر را دارد، با پزشک خود صحبت کنید:
- علائم پانیک (هراس)، مانند تهوع، استفراغ یا تنگی نفس، یا حملات پانیک قبل از جدا شدن از والدین
- کابوس در مورد جدایی
- ترس از تنها خوابیدن (اگرچه این ترس در کودکانی که اضطراب جدایی ندارند نیز شایع است)
- نگرانی بیش از حد در مورد گم شدن یا ربوده شدن یا رفتن به اماکن، بدون پدر و مادر
- برای اکثر کودکان، درمان اختلال اضطراب جدایی در کودکان بدون نیاز به مراقبت پزشکی انجام خواهد شد. اما اگر نگران هستید با پزشک خود صحبت کنید.